دوباره اون دورانی رسیده که رسماً هر روز صبح با کابوس و بدن‌درد از خواب بیدار می‌شم و تقریباً دوساعت توی تخت‌خواب میمونم ولی بازم نمیتونم زندگی رو شروع کنم. چیه این کابوس خداوکیلی.

همینجا می‌ذارم که قبلاً عکساتون رو گذاشتم.

https://t.me/+tU7uKtsKFDBjZGQ0

خفه شو بابا. تو مستی هم ازت بیزارم.

متاسفانه همه‌چی منو یاد تو میندازه؛ مثلاً امروز یه ۲هزاری دیدم یادت کردم.

اوضاع اینجوریه که هرچقدر تنهاترم خوشحال‌تر و موفق‌ترم.

وارد ماه تولد آتشینم شدیم.

تنها چیز قشنگ اینجا محوطه‌ی خوابگاهه.

کاش امشب یکی بود دوتایی سیگار میکشیدیم.