Qosıq atı: Qaraqalpaǵım

telegram ☕️ you tube ☕️
instagram ☕️ facebook ☕️

Муҳаббат аталмыш сезимниң қулы болып мени де, өзин де усы аўҳалға салғаны ушын өзинен бетер мени көбирек аяйды, ал истиң ақыбетин ойламағыны ушын мениң оған қатты ғәзебим келеди, оның жүзин көрмейин, умытсын мени, деп көпшилик биле бермейтуғын усы санаторийға жоллама алып келдим. Енди қайдан билгенин билмеймен, кеше ол маған телефон соғып тур, «қоңыраў етип атырған үйдегилер шығар» деп, абайламай телефонды тыңлап қойдым. Маған жоллама берген кәсиплик шөлкемдегилер санаторийдиң атын, мәнзилин айтып қойған болса керек, енди «кейниңнен келемен» деп атыр. Мен бул жерден тезирек кетиўим керек. Болмаса, ол келсе, оны унататуғынымды жасыра алмайман, бояў бослығым бар, оның айтқанына көнип, оның менен тағы ушырасып қояман.
«Дәриханаға барыўым керек» деп Динара орнынан турып кетти.
Еситкен гәплеримниң тәсиринде сам-саз болып отырсам туўры алдыма бир жигит келип тур. «Қырғызстаннан келген Динара деген нашарды танымайсыз ба», деп меннен сорайды.
Негедур өзимди тута алмай қалдым:  − Танымайман!−  деп жекириндим мен.
− Ҳаў, әстерек, аға!− деди ол мени өзинен жасы үлкен көрип.Ол жигит келди. Скамейкада бир өзим отырған меннен сорамасы бар ма.
− Мен ондай нашарды танымайман! Бул жерде бурынғы аўқамнын барлық жерлеринен келген емлениўшилер бар, қайсы бирин билип боласаң,− дедим мен.
Ол оғыры мәдениятлы жигит екен.
− Кеширерсиз, қайда екенлигин қабыллаў ханасына барып сорарман, деп ол меннен алыслады.
Негедур мениң кейпиятым қашып кетти. Не қыларымды билмей, терең тәшўишке түсип, үнсиз отыра бердим. Бир ўақытта еситилген шаўқымнан төмен түсип кеткен басымды көтерип, даўыс шыққан жаққа қарасам, меннен Динараны сораған жигит, оның қызы Жамийланы қолында көтерип киятыр! Қыз оның мойнынан  қатты қушақлап алған!
Анасы:
− Жамийла! Түс жерге! Түс жерге!− деп бақырады.
Қызы оны тыңламайды. Қалай тыңласын, әкесин сағынып қалған. Әкениң аты әке-дә! Динара оның жүзин көрмеймен, деп қанша қашқаны менен тәғдир оларды қайта дусластырды.
Мен аты-затын билмейтуғын жигит сүйиклиси Динара ҳәм оннан туўылған айдай қыз Жәмийланы алып санаторийден шығып кетти…
Олар енди қайда барады? Туўмаған ҳаялы буларды көрсе, не қылады, қандай аўҳалға түседи? Оны бир Қуда биледи!
Адасқанның айыбы жоқ, қайтып жолын тапқан соң.
Енди түрли ойлар мени тәшўишке сала баслады. Ол жигит туўмайтуғын ҳаялы менен сот арқалы ажырасып келди ме екен?
Негедур қалған жағында мениң де санаторийде болғым келмей қалды.
Санаторийдиң емин мисе тутпадым ба? Маған  не керек өзи? Билмеймен, ақылым ҳайран.
Арадан айлар өтип, енди өтмишке ой жуўыртып, ақылға салып билсем, жүрегим менен сырлассам, гәптиң ырасы, о ессиз басым, маған Динараның мени унатып қалғаны керек екен- ғо!…
7-январь 2024-жыл.

https://t.me/alp_sultan