عاشق این عکسشم

بک گراندت

خیلی دوستشون دارم ..

هر موقع هرر جا رنگ و بوم نقاشی می‌بینم یاد یونجونِ نوی میفتم :))

اینجا خونه‌ی خودتونه، من اینجام به حرفاتون گوش بدم :(( هر وقت نیاز داشتید با کسی حرف بزنید بیاید پیشم

خیلی انسان دوست داشتنی ای هستی عاشق چیزاییم که باهامون به اشتراک میذاری ..عاشق نوشته هات، چنلت و خودتم?? یهویی دلم خواست اینارو بگم.

فکر کنم یه چیزیم هست چون با خوندنش دارم گریه می‌کنم‌

یک بار تاریکی شب رو با دست‌هام گرفتم. نرم و مخملی بود. شاید همون موقع بود که سنگینی وجودش رو روی بدنم حس کردم. سعی کردم در آغوش بگیرمش، در رفت. چه خشن! سعی کردم بوش کنم، رفت و توی ریه‌هام جا گرفت. تاریکی درونِ من بود ولی نرم نبود. خشک بود و وجودم رو زخمی می‌کرد. سعی کردم بالا بیارمش اما نتونستم. تاریکی حالا خود من شده بود. توی وضعیتی که نمی‌دونستم کجا درونم بود و کجا بیرونم گم شده بودم. مرزهام همین‌جور محوتر می‌شد. و سرانجام توی تاریکی غرق شدم.