#Назм

Зимистон шуд, либоси гарм пӯшед,
Барои гармии тан сахт кӯшед.
Зи дил ҳам низ бояд бохабар буд,
Барои гармии дил қаҳва нӯшед.

✍ Фарзон Назрӣ

Ҳорун Рашид ўлим тўшагида ётганида атрофида турган кишиларга: мени дафн қилинадиган қабрим олдига олиб боринглар, деди. Ҳорун Рашидни қабрни олдига олиб келишганда, қабрга қараб йиғлади, сўнгра одамларга ўгирилиб: Менинг тўплаган молу дунём менга фойда бермади. Салтанатим эса, қўлимдан кетди, деди. Шундан сўнг осмонга юзланиб: Эй мулку султони боқий бўлган зот, мулку султони қўлидан кетган кимсага раҳм қил, деб йиғлади.

Эй мусулмон биродарим, шуни унутмангки, кун қанчалик узун бўлмасин, ботиши аниқ бўлганидек, умр ҳар қанча узун бўлмасин, бир кун қабрга кириш ҳам аниқ.
Аллоҳим бизларга икки дунёда раҳм қил.

@Yusuf_Said

Алейкум бар салом.

Саволи беҳтарин.
Инсон бе сабаб хоболуд намешавад.
Ҳамма мушкили ду роҳ дорад.

Аввал як аз назорати духтур ҳатман гузаред.
Хоболудӣ ва камқувватӣ;
Нишонаи камхунӣ аст.
Инсон асос бо нормальний ҳолат солим аст, камхунӣ сабаби беҳолӣ, сустӣ,хоболудӣ, ғазаб, асабоният аст.

Вақте аз назорати духтур бо натиҷаи хуб баромадед, лекин боз хоболуд ва асабониятӣ доред.
Он вақт шумо фикран хаста ҳастед. Аз назари психологӣ.
Ин ҳолати бад нест, ва хавф ҳам надорад.
Лекин
Роҳи аз ин ҳолат баромадан ҳаст.
Мисле ки хазинаи ( памяти) телефон дарунаш пур аз сурат ва видёю маълумотҳо шуд, ба телефон нагруска меояд, вақте сари вақт нодаркориашро тоза (удалить) накунед!
Маҷбур астед назди устои телефон рафта таъмир созед.

Мағзи сари инсон ҳам вақте аз маълумотҳо ва ташвиши ҳаёту зиндаги хаста мешавад.
Инсон ҳам худро қавӣ идора карда наметавонад.
Чунки мағзи сар хаста аст.
Ду роҳ аст, ки шуморо аз ин зиққи раҳои медиҳад.
Ё тан мегиред, чунин ҳолат ро
ва бо хурсанди ба пеш қадам мегузоред!
Ё Илм мегиред.

Асабоният!

Асабоният будан оссон нест.
Лекин!!!

Агар дуруст диққат диҳед, инсон бениҳоят тавоно аст, ва ин одати ассабӣ назди тавоноии инсон ҳеҷ аст.

Баъзан дар психология суханоне ҳастанд, ки ба инсон сахт таъсир мекунад, аммо дуруст аст.

Вақте боварии ( имонӣ) инсон заиф ( слаби) мешавад , он вақт одатҳои бад, ба инсон зӯри мекунад.
Вақте боварии ( имонӣ) инсон ба худ зиёд аст( мустаҳкам)
Инсон қалби худро шунида метавонад.
Масалан;
Вақте нохост чизе шуд, ва одам сахт ба ҳолати асаби фаромад, ҳаммаги ду дақиқа ба худ вақт медиҳад, ки аз даруни қалб гувоҳи меояд.
Яъне озод инсон онро ҳис мекунад.
Лозим нест, бефоида, оқибати хуб надорад, бади чи лозим,мисли инҳо,қалб гувоҳи медиҳад.
Инсон дар ҳолати бадтарин асабоният ҳам худро бо чунин усул оссон идора карда метавонад.
Яъне асабониятро аз худ поён бинед.
Дар бисёр ҳолат мо худ хато мекунем, ба асабонияти худ шанс медиҳем.
Қаҳру ғазабро, яъне асабониятро аз худ боло медонем.
Асабони будам, дар ҳолати асабоният худро идора карда натавонистам, чунин пушаймониҳоро меорад, ки алакай дер мешавад.
Дар ҳолати асаби чизе шиканад, ё дорои аз даст равад, ба хайр аст, ки боз дастрас карда мешавад.
Агар диле ранҷад( шиканад) пасттарин сифати инсониро нишон медиҳад!

Роҳи Ҳаҷ( хонаи Каъба)- ро ёфтан оссонтар аст.
Аз роҳи дилеро, ки баъди ранҷиш ба даст овардан!

Шеъри Гулназар

Дилам бар Рӯдакӣ сузад...

Дар қироати ФАЛИНА МУРОДЖОНОВНА

Сийдик тута олмасликни шивит уруғи даволайди
Халқ табобатида шивит уруғидан сийдик тута олмасликни даволашда фойдаланишади.

1 чой қошиқ шивит уруғи 1 стакан қайноқ сувда дамланади. Бу дамлама илиқ ҳолда ичиб юборилади.

Муолажа ҳар куни 1 маҳал такрорлаб турилади.
Давомийлиги бир ҳафта.

#Ҳадис_34

📚Расулуллоҳ ﷺ  дедилар: «Жаннатда бир хона бор. Уни ичидан усти устидан ичи кўринади. Аллоҳ ўша хонани очларга таом улашганларга, сўзини мулойим қилганларга, рўза тутиб юрувчиларга, кечаси одамлар ухлаганида намоз ўқувчиларга тайёрлаб қўйган»

✍Имом Термизий  ривояти
(Али розияллоҳу анҳудан)

🌳 Хеч қачон мевали дарахтларни кузда кесманг!

Бу видеони мевали дарахтлари бор танишларга юбориб қўйинг ☄️