«ای بابا... هرچقدر هم که تو این تئاترها حرف‌های قشنگ بزنین، محبوبیتی پیش آدم‌های بافرهنگ پیدا نمی‌کنین.»
«آدم‌های بافرهنگ همیشه یک فرهنگ عقبن. اون‌ها افکار نسل قبل رو یدک می‌کشن، سلیقه‌ی پیرها رو دارن. تو تماشاچی‌های ما، از دو نفر یکی‎‌شون بی‌سواده، درسته. اما این بی‌سوادها هستن که از چیزهای جدید بدون پیش‌داوری استقبال می‌کنن.»

فردریک یا تئاتر بولوار - اریک امانوئل اشمیت - شهلا حائری
‌‌‌

«جهان خود را وقف کسی می‌کند که به مشاهده‌ی او بنشیند. در این لحظه‌ای که زندگی می‌کنی، صدها سال، هزاران سال پنهان شده‌اند.»

فلیکس و سرچشمه‌ی اسرار - اریک امانوئل اشمیت - شهلا حائری

بعضی وقت‌ها می‌توانم تصور کنم کسانی که من را می‌شناسند، ده سال دیگر به الان فکر می‌کنند و یک‌چیزهایی می‌گویند شبیه این‌که «چه‌قدر توانایی داشت!» یا «چه حیف شد!». من به همهٔ کارهایی که می‌خواهم بکنم و چیزهایی که می‌خواهم باشم، فکر می‌کنم. هنرمند پیش‌گام. کارآفرین تجاری. طراح برتر بازی‌های کامپیوتری. ارواح آینده با صداهای ماتم‌زده سرشان را تکان می‌دهند و سوگوارانه می‌گویند: «آه، چه‌قدر توانایی داشت!» ترس زندگی‌نکردن، دلهرهٔ عمیق و پایداری است از این‌که می‌بینی توانایی‌هایت می‌گندند و تبدیل می‌شوند به یک ناامیدی غیر قابل جبران؛ چون «چیزی که باید» را «چیزی که هست» له می‌کند. گاهی فکر می‌کنم مُردن آسان‌تر از این است که با همچین وضعیتی روبه‌رو بشوی، چون «چیزی که می‌توانست باشد» خیلی قابل احترام‌تر از «چیزی که باید باشد» است. بچه‌های مُرده را می‌گذارند روی پایه، اما بچه‌های بیمار ذهنی را زیر فرش قایم می‌کنند.

چلنجر دیپ؛ عمیق‌ترین نقطه‌ دنیا - نیل شوسترمن - مرضیه ورشوساز

او هم مسلح نیست. او را هم می‌کشند. آدمی که آزادی‌اش را می‌شناسد، خطرناک است.

مجموعه‌ی فصل استخوان / جلد سوم: قیام آواز - سامانتا شنن - حسین شهرابی

«چی باعث شد ادامه بدی؟»
«خشم. خشم من رو پیش می‌برد. مردم هم باید رنج رو ببینند، باید ببینند خون آدمای بی‌گناه می‌ریزه. درعین‌حال باید ببینند که بعضی‌ها هم مقاومت می‌کنند.»

مجموعه‌ی فصل استخوان / جلد سوم: قیام آواز - سامانتا شنن - حسین شهرابی

«هر نهادی که یک دسته از مردم رو پلید بدونه، بالاخره همین کارو با بقیه هم می‌کنه.»

مجموعه‌ی فصل استخوان / جلد سوم: قیام آواز - سامانتا شنن - حسین شهرابی

«به همین شیوه ما رو ساکت می‌کنند. به ما گفتند بخت یارمون بوده که تبعیدگاه نصیبمون شده، نه اثیر. بخت یارمون بوده که با نایت‌کایند ما رو می‌کشند، نه با حلقه‌ی دار. بخت یارمونه که زنده‌ایم، هرچند آزاد نیستیم. بهمون گفتند بیش‌تر از چیزی که به ما می‌دن خواسته‌ای نداشته باشیم، چون چیزی که به ما می‌دن از سرمون هم زیاده.»

مجموعه‌ی فصل استخوان / جلد دوم: محفل گنگ‌ها - سامانتا شنن - حسین شهرابی

کجایی مادر؟ قرص‌هایت را دم‌دست بگذار. فردا لازمت می‌شود.

آویشن قشنگ نیست - حامد اسماعیلیون
‌‎

شرزین: روز اول قلم را در مرکب فرو بردم و بر کاغذ آوردم، از آن خون بر صفحه جاری شد. پوست کاغذ شکافت؛ خون هزار کس در هر سطر می‌جوشید. […] هزاران کس که می‌دانستند جنگ بر سر عقیده نیست، بر سر زور و زن و زر است!

طومار شیخ شرزین - بهرام بیضایی

شرزین [تند]: دارنامه صفت خرد است.
استاد: چه جای خرد؟ کتابی در وصف اطاعت بنویس!

طومار شیخ شرزین - بهرام بیضایی