این روزا نسخ چیزیم که نمیدونم چیه
فقط موزیک میکرد حالمو خوب
که نمیدونم اون پِیه کیه

و در آخر؛ هر قلبی، قاتل خودش را دوست دارد.

دیدی وقتی خیلی گریه می کنی یهو حس می کنی اشکات تموم شدن ؟
ساکت می شی، با چشمای پف کرده و صورتی که هنوز رد اشکات روشه خیره می شی به رو به روت، هیچ فکری تو سرت نیست ، احساس میکنی انرژی اینکه از اون وضعیت در بیای رو نداری، نه خوشحالی و نه ناراحت انگار احساساتت ته کشیده باشه.
خواستم بگم حسی که این روزا دارم دقیقا همینه.

تاحالا از قطع رابطه با هیچکس ناراحت نشدم؛
چون انقدر بهش فرصت دادم که
مطمئن شدم بی ارزش و بدرد نخوره.

اگه یه تحقیق مختصر بکنی، برات مشخص می‌شه که هر فردی که در هر زمینه ای موفق شده، خبر نداشته که قراره اونو چجوری انجام بده، فقط می‌دونسته به هر حال قراره این کار رو بکنه. یعنی یه صدایی توی سرش، یه ایده ی ناگهانی، یه علاقه، یا یه مسیر اتفاقی بوده که فرد یهو انتخاب کرده انجامش بده و ادامش بده. و توی این مسیر و حین همین ادامه دادن هرچیزی که برای پیشرفتش نیاز بوده خیلی اتفاقی فراهم شده. فقط خواستم بهت بگم، ایده هایی که توی ذهنت میاد، کارایی که دوست داری انجام بدی رو دست کم نگیر و شروعشون کن. و فقط ادامه بده. اینا همش برای تو یه نشونست. هیچ ایده ای الکی به ذهن تو نمی‌آد.
-دیاکو.

ولی ما کلی وقت رو باهات زندگی کردیم
سفرت سلامت اقای چندلر بینگ?