از خود می‌پرسم اگر کسی فرضاً در تمام عمرش هیچ تجربه‌ای از طعم «شیرینی» نداشته باشد، چگونه می‌توان در این باره توضیح کارآمدی داد و سخن روشنگر و معناداری به او گفت. ظاهراً هیچ راهی وجود ندارد جز اینکه او یک بار طعم شیرینی را بچشد. اینجا نه تنها هیچ سخنی در وصف شیرینی گره‌گشا نیست بلکه شاید بر ابهام ماجرا نزد آن فرد مفروض بیفزاید. با خود می‌گویم اگر قرار بود همه فرزانگان و روشن‌ضمیران جهان در موقعیت‌های چنین، سکوت اختیار کنند و چراغ روشن خاموشی برافروزند، ما امروز اینچنین در انبوه آراء و دیدگاه‌های متنوع آنان سرگردان نبودیم.
گر کسی وصف او ز من پرسد
بی‌دل از بی‌نشان چه گوید باز؟
عاشقان کشتگانِ معشوقند
بر نیاید ز کشتگان آواز

➰ م.اعتمادی‌نیا/ ۴ فروردین ۱۴۰۳ هجری شمسی

ای خدا شادیِ خلقان بیش باد
هر که عاشق، عاری از تشویش باد
میر نوروزی دوامش برقرار
تا به دی، داد و دَهش در پیش باد
خاطر خوبان و بزم لولیان
در امان از شرّ کج‌اندیش باد
«‌گفتگو آیین درویشی نبود»
هر که او پرماجرا، درویش باد
زاهد مشکل‌تراشِ جانگداز
همچو «سایه»، «پرنیان‌اندیش» باد
آشتی و دوستی و خوشدلی
برقرار از صلحِ گرگ‌ و میش باد
تا که دیوان را کلاه از سر فُتد
ای خدا شادی خلقان بیش باد

➰ م.اعتمادی‌نیا/ ۲۹ اسفند ۱۴۰۲ هجری شمسی

در این خاک در این خاک در این مزرعه پاک
به جز مهر به جز عشق دگر بذر نکاریم

هر کار ناشایستی را هر کسی تواند کرد
به نظر می‌رسد که ما برای تضمین آرامش و سلامت روانی خود باید تا آنجا که مقدور است، انتظاراتمان را از دیگران به حداقل ممکن برسانیم و اگر در این کار چنانکه باید توفیق نیافتیم، همواره در فهرست انتظاراتی که از دیگران داریم این انتظار را نیز بیفزاییم: دیگری ممکن است برخلاف همه انتظاراتی که از او دارم، رفتار کند. ظاهرا ریشه بسیاری از عصبانیت‌ها و ناخرسندی‌های التیام‌ناپذیری که سلامت و آرامش روانی ما را به مخاطره می‌اندازد، همین است که انتظار اخیر را در فهرست انتظاراتمان از دیگران درج نکرده‌ایم. دیگران همواره و بی‌استثنا ممکن است انتظارات ما را برآورده نکنند. من اگر همواره چنین انتظاری نیز از دیگران داشته باشم، آستانه تحمل و قدرت تاب‌آوری‌ام در قبال رفتارهای نامطلوب آنها اعم از ناسپاسی‌ها، جفاها و خیانت‌ها به‌نحو چشمگیری افزایش خواهد یافت. اگرچه ممکن است قدری بدبینانه و ناواقع‌گرایانه به نظر برسد، اما به سود ماست که به خود بقبولانیم: هر کار ناشایستی را هر کسی تواند کرد.

➰ م.اعتمادی‌نیا/ ۱۳ بهمن ۱۴۰۲ هجری شمسی

[سفیان ثوری] را ديدند كه انبانى در پشت داشت و مى‏شد.
گفتند: «كجا مى‏شوى؟»
گفت: «به فلان ديه كه طعام ارزان‌تر مى‏دهند، آنجا مى‏شوم».
گفتند: «چنين روا مى‏دارى؟»
گفت: «هر جاى كه معيشت فراخ‏تر بود آنجا رويد كه آنجا دين به سلامت‏تر بود و دل فارغ‏تر باشد».

➿ كيمياى سعادت(تصحیح حسین خدیو جم)، ج‏۱، ص ۴۶۰.

🔅نظریه منسوخ کوبلر راس درباره مراحل سوگ

الیزابت کوبلر راس(Elisabeth Kübler-Ross) در سال ۱۹۶۹ با انتشار کتاب در باب مرگ و مردن(On Death and Dying) نتیجه چندین سال مطالعه بالینی خود را درباره محتضرانی که با بیماری‌های کشنده روبرو‌ بودند، در اختیار مخاطبان قرار داد. او در این کتاب از مراحل پنج‌گانه‌ای سخن گفت که به ادعای او، بیمارانی که با خبر مرگ قریب‌الوقوع خود روبرو می‌شوند، معمولاً آنها را پشت سر می‌گذارند. این مراحل عبارت بودند از: انکار، خشم، چانه‌زنی، افسردگی و پذیرش (در این باره اینجا را بنگرید). این مراحل پنج‌گانه بعدها از سوی کوبلر راس و نیز دیگران به‌عنوان مراحل پنج‌گانه سوگ(the five stages of grief) نیز معرفی شد؛ یعنی مراحلی که معمولاً افراد هنگامی که یکی از عزیزانشان را از دست می‌دهند، با آنها روبرو می‌شوند. اگرچه کوبلر راس تصریح کرده بود که همه افراد لزوماً همه این مراحل را با ترتیب ذکر شده پشت سر نمی‌گذارند، اما او مدعی بود که بررسی‌ها و مطالعاتش، کلیت این مراحل پنج‌گانه را تصدیق می‌کند. با این حال، بعدها مطالعات فراوانی انجام شد که نشان می‌داد نظریه کوبلر راس، به‌ویژه درباره سوگ، در جوامع آماری و فرهنگ‌های دیگر صادق نیست (مثلاً‌ اینجا و اینجا را بنگرید). از این رو، نظریه مذکور اندک اندک اعتبار خود را از دست داد، تا آنجا که امروزه از آن به‌عنوان نظریه‌ای نامعتبر و منسوخ یاد می‌شود. اما با وجود این، هنوز در محافل عمومی و رسانه‌ها گاهی به غلط آن را نظریه‌ای معتبر و تثبیت‌شده می‌انگارند.

Telegram

مجتبی اعتمادی نیا

***🔵******🔵*** خانم الیزابت کوبلرراس(Elisabeth Kübler-Ross)، مرگ شناس مشهور سوئیسی در کتاب کلاسیک خود با عنوان On Death & Dying که در سال 1969 منتشر شد، نتایج سالها مطالعه خود درباره افراد محتضر را در اختیار مخاطبان قرار داده است. این کتاب به موضوع روان شناسی مرگ و…

خدا و زندگی پس از مرگ
نویسندگان: جفری لانگ، پل پری
مترجمان: دکتر علی قاسمیان‌نژاد، حمیده قمری

🔅اراده آزاد

فارغ از اینکه فی‌الواقع از اراده آزاد برخوردار باشم یا نباشم، هر چقدر خود را واجد اراده آزاد تلقی کنم و بالعکس دیگران را بی‌بهره یا کم‌بهره از آن به‌شمار آورم، محتملاً اخلاقی‌تر خواهم زیست. زیرا در این وضعیت، در قبال هر آنچه از "من" سر می‌زند، مسئول خواهم بود و اگر زیست اخلاقی را بر خود واجب بدانم، لاجرم نهایت تلاش خود را مصروف اخلاقی زیستن خواهم کرد، البته بی‌آنکه از اراده آزاد، چماقی بسازم برای تنبیه و ملامت مکرر و احیاناً همیشگی خودم به‌خاطر خطاهای گذشته‌.
اما از سوی دیگر، چون دیگران را بی‌بهره و یا کم‌بهره از اراده آزاد می‌دانم، توان عفو و آستانه تحملم در مواجهه با رفتارهای به‌اصطلاح ناشایست آنها بالا خواهد رفت و احتمالاً خشونت کمتری در مواجهه با آنان از خود نشان خواهم داد. علاوه‌ بر این، اگر در مقام اصلاح و تربیت آنها برآیم نیز احتمالاً این کار را با شفقت و حوصله بیشتری انجام می‌دهم. در این میان، نباید فراموش کرد که لازم نیست دیگران را واجد اراده آزاد بدانم تا منطقاً بتوانم به اصلاح و تربیت آنها اهتمام بورزم. این سخن بگذار تا وقت دگر.

➰ م.اعتمادی‌نیا/ ۲۳ دی‌ماه ۱۴۰۲ هجری شمسی

🔅 ایده «من»

ما پرتوهایی از آگاهی کُل هستیم که در تله‌های بیولوژیک گرفتار آمده‌ایم. اولین عارضه این گرفتاری، پیدایش ایده «من» است که با خود، دو ایده «خوشی» و «ناخوشی» را به‌همراه می‌آورد. به‌محض اینکه ارتباط و اتصال همیشگیِ پرتوی از آگاهی با آگاهی کُل ادراک شود، ایده «من» فرومی‌پاشد. با فروپاشی ایده «من» ایده «ناخوشی» و نیز ایده مقابلش «خوشی» معنای خود را از دست می‌دهد. مادامی که ارتباط و اتصال مذکور (یعنی ارتباط و اتصال پرتوی از آگاهی با آگاهی کُل) ادراک نشود، همواره میل و کششی برای محصور ماندن در تله‌های بیولوژیک و یا غیربیولوژیکی که ایده «من» را پابرجا نگاه می‌دارند، وجود خواهد داشت. مرگ جسمانی لزوماً این میل و کشش را از میان نخواهد برد. این میل و کشش صرفاً از رهگذر آگاهی منتفی می‌شود. اما هرگونه تلاش در جهت کسب این قِسم آگاهی و یا فعلیت بخشیدن به آن، از آن‌رو که قوام‌بخش ایده «من» است، به ضد خود بدل می‌شود و آگاهیِ مذکور را به تأخیر می‌اندازد. کلنجار رفتن با این پارادوکس، همانند کلنجار رفتن با یک «کوان» می‌تواند مایه رهایی باشد .

➰ م.اعتمادی‌نیا/ ۲۸ آذر ۱۴۰۲ هجری شمسی

جلسه ماهیانه گروه وابسته به انجمن بین‌المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران

با موضوع:

هنر مردن در کتاب تبتی مردگان

سخنران: دکتر مجتبی اعتمادی‌نیا، پژوهشگر تجربه نزدیک به مرگ
چهارشنبه ۲۴ آبان ساعت ۲۱ الی ۲۲

◀️ شرکت در این جلسه برای عموم آزاد است.
◀️ جلسه به‌صورت آنلاین و در محیط زوم برگزار می‌شود.
◀️ لطفا ۱۵ دقیقه قبل از شروع جلسه از طریق لینک وارد محیط زوم شوید.

هزینه شرکت در جلسه: ۵۰ هزارتومان

ثبت نام: از طریق شماره ۰۹۳۶۴۰۸۰۸۵۰ در واتس اپ

لینک ورود به جلسه برای عزیزانی که ثبت نام کردند:

Topic: هنر مردن در کتاب تبتی مردگان
Time: Nov 15, 2023 09:00 PM Tehran

Join Zoom Meeting
https://us02web.zoom.us/j/89912628686?pwd=VUdqOVphVHNQWWNteXVKZnhrelZTZz09

Meeting ID: 899 1262 8686
Passcode: 148602

گروه وابسته به انجمن بین‌المللی تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ (IANDS) در ایران

DNDSI.ir
Join → @IranNDE

Zoom Video

Join our Cloud HD Video Meeting

Zoom is the leader in modern enterprise video communications, with an easy, reliable cloud platform for video and audio conferencing, chat, and webinars across mobile, desktop, and room systems. Zoom Rooms is the original software-based conference room solution…