بشنو اعترافم زِ مردمان شهر که گر نباشی جز تو همه غریبه‌اند .

قطارِ قلم ایستگاهی ندارد ؛ آنجا که بحث ، بحثِ تو باشد .

من در تنهایی چیزی یافتم که در هیچ انسانی ندیدم ؛ آرامش را .

- ??⋆? - 星星 - ??⋆?

بـازگـشـت هـا حـالم را بـه هـم مـی‌زنـنـد ؛
چگونه با خوشحالی برایم نویدِ آمدنِ وی میدهی ؟.
حاشا در عرف ما نیست ؛ آری تقلا نکرده‌ام ، نمیکنم و نخواهم کرد ، برای ماندنِ فردی که چَشم ، به راه دارد .
علی الدوام ، هرچیزی را رها کردم به سمتم بازگشته است . پشیمان و ملتمس ! اما دیر بود ...
دیگر اشک هایش برایم طعمِ لذت و زانو زدنش حسِ قدرت داشت .

ּ⭑❨ در‌شـبی‌کـه‌مـاهِ‌سـیـمـاب‌گـون‌،کـامل‌خـواهد‌بـود؛ ❩⭑ּ