➀ Кексаларни узоқ умр кўрганлиги учунгина эмас, ҳаёт синовларига узоқ бардош бергани учун ҳам ҳурмат қилмоқ керак.

➁ Яхшигаям, ёмонгаям бирдек яхши кўринишга уринадиган одам энг хавфли одамдир.

➂ Сартарошни сувоқчи қилиб қўйсангиз, деворга совун кўпиги суртади. Этикдўзни сартарош қилсангиз, одамни бошига мих қоқади...

➃ Эрталаб турганингда, кундузи юрганингда, кечаси ухлаганингда ҳеч қаеринг оғримаса шунинг ўзи бахт!

➄ Дунёда меҳрдан арзон нарса йўқ. Бир оғиз ширин сўз, бир чимдим меҳр кимни ўлдирибди! Биз эса шуни ҳам бир-биримиздан аяймиз..

➅ Мушук ўзи итдан қочиб дарахтга чиқади-ю, яна дарахтдаги қушларга дағ-даға қилади...

➆ Инсоннинг баҳоси бу дунёда ўзи олгани билан эмас, ўзидан қолгани билан белгиланади.

➇ Дарахт бир жойда кўкаради, дейишади. Тўппа-тўғри, бу гап дарахтларга жуда мос тушади. Одамларга эмас!

Ўткир Ҳошимов

Norin ziyolilariga qo‘shiling?****
Telegram | Facebook

​​ШУКУР ҚИЛИБ ЯШАШ.

Бир одам дуоси мустажоб улуғ бир зотнинг ҳузурига бориб, «Ҳазрат, дуо қилинг, мен яхши яшамоқчиман, тўқ, хотиржам ҳаёт кечирмоқчиман», дебди. Ҳазрат «Майли, дуо қиламан, лекин кимга ўхшаб яшамоқчисан? Одамлар орасидан ўзинг ҳавас қилган бирор одам борми, бориб бир қидириб кел-чи, кейин мен ўша одамга ўхшаб яшашингни сўраб, Аллоҳдан дуо қилиб бераман», дебди. Ҳалиги одам шаҳар айланибди. Қараса, бир одам ниҳоятда яхши яшаяпти, олдида ўғиллари хизматга бел боғлаган, егани олдида, емагани ортида. У шу одамга ҳавас қилиб, ҳазратга бориб, «Фалончини биласизми, тақсир? Фалон кўча, фалон маҳаллада яшайди. Ўша одамга ҳавас қилдим, шунга ўхшаб яшагим келяпти, дуо қилинг», дебди. Ҳазрат шундай дебдилар: «Майли, дуо қиламан. Лекин сен шошмагин, болам. Бориб, у одам билан бир гаплашиб кўргин. У одамни бирон муаммоси, бир дарди бўлмасин тағин. Дуо қилсам, ундаги неъмат билан қўшилиб, дарди ҳам сенга ўтиб қолмасин, кейин қийналиб юрма».
Бу одам яна бориб, ўша бой билан гаплашибди. Мен ҳазратнинг ҳузурларига бориб, сизга ҳавас қилганимни, сизга ўхшаб яшашимни сўраб, дуо қилишларини сўрасам, сизга юбордилар. Сизда ҳеч бир дард, муаммо йўқдир ҳар ҳолда?» дебди. У гапини тугатар-тугатмас, ҳалиги бой, ўзига тўқ, ҳаётдан хурсанд, мамнун бўлиб яшаётгандек кўринган одам йиғлаб юборибди, «Бу дунёда мендан бахтсиз одам бўлмаса керак. Келиб, мендан сўраб тўғри қилибсиз» деб, ўзининг тарихини айтиб берибди:
«Оила қурдим, уйландим. Эр-хотин бир-биримизни жуда яхши кўрар эдик. Аммо кўп йиллар олдин аёлим оғир дардга чалинди, ўлим тўшагига михланди. Ўлиши аниқ бўлиб қолгач, орамиздаги тилларда достон бўлгудек муҳаббат туфайли аёлимнинг рашки қўзиб, «Мен ўлсам, бошқасига уйланиб оласиз» деб тинмай йиғлайверди. Ўзи ўлим азобида қийналиб ётибди, яна рашки ҳам қийнаяпти деб, раҳмим келиб, «Хотиржам бўл, мен сендан бошқа аёлга қарамайман. Бутун умр сенга садоқат билан яшаб ўтаман», деявердим. Аммо у бу гапимга кўнмади. Мен ҳам уни ниҳоятда яхши кўрар эдим, муҳаббатдан кўзим кўр бўлиб, сўзимни исботлаш учун ошхонага кириб, пичоқни олиб, ўзимни ўзим бичиб ташладим. Шундан кейин аёлим хотиржам бўлди, хурсанд бўлди, «Энди кўнглим жойига тушди», деди. Мен ҳам хурсанд бўлиб, энди тинчгина оёғини узатиб, дунёдан ўтадиган бўлди деб турсам, Аллоҳ шифо бериб, хотиним ўзига келиб, соғайиб кетди. Оғир касалдан тузалиб, нақ ўлимнинг ёқасидан қайтиб келди. Аммо бу қувончимиз узоққа чўзилмади. Унга кўрсатган вафодорлигим ҳурмати аёлим мен билан бир-икки йил сабр қилиб яшади, аммо кейин тоқат қила олмади. Мана бу менга хизмат қилиб юрган ўғиллар менинг фарзандларим эмас. Мен ана шундай азоб тўла ҳаётда яшаяпман, сен кўрган нарса менинг ташқи кўринишим, аммо ичимдаги дардим дунёга сиғмайди».

Шайх Зулфиқор Аҳмад Нақшбандий ҳафизаҳуллоҳ ушбу ривоятни келтириб, шундай дейдилар: «Ҳар бир инсон ўз ҳолига, ҳаётига, қисматига, тақдирига рози бўлишни, шукр қилишни ўрганиши керак. Чунки бу ҳаётни унга Аллоҳ субҳанаҳу ва таоло раво кўрди, шундай бўлишини ирода қилди. Шунинг ўзи катта марҳамат, шунинг ўзи катта бир неъмат. Шукр қилсак, Аллоҳ бундан ҳам зиёда қилиши мумкин. Аммо ношукрлик қиладиган бўлсак, бошқа ҳаётларга ҳавас қиладиган бўлсак, ўзимиздаги боридан ҳам маҳрум бўлиб қолишимиз мумкин.

Norin ziyolilariga qo‘shiling?****
Telegram | Facebook

#audio_mutolaa
*✍️ Chingiz Aytmatovning “Oq yomg'ir” hikoyasi
(rus tilidan Asil Rashidov tarjimasi)*

*?Hikoyani Dildora Hasanovna o‘qigan
Norin ziyolilariga qo‘shiling?***
Telegram | Facebook

Сиз учун энг муҳим вақт — бу сизнинг ҳозирги онингиздир.

Чунки, фақат шу ондагина ва фақат ҳозир сиз  яхши бир иш қилишингиз мумкин...

Norin ziyolilariga qo‘shiling?****
Telegram | Facebook

ТИЛАНЧИ ВА ТЎН

Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламга бир тўн ҳадя қилинганди, уни Оиша онамиз олиб қўйгандилар. Бир куни бир тиланчи У зотни эшикларини тақиллатиб бирор нима садақа қилишлигини сўради. У зоти бобарокот:
— Эй Оиша! Ўша тўнимни унга берайлик! — дедилар ва у тиланчига бердилар.

Тиланчи у тўнни бозорга олиб бориб баралла:
— Эй одамлар! Расулуллоҳнинг тўнини ким олади? — дея бақира бошлади.
Шу вақт бир кўзи ожиз киши буни эшитиб, ўзини бир қулига:
— Сен бориб, Расулуллоҳнинг муборак тўнларини қанча қиммат бўлса ҳам сотиб ол! — деди.
— Агар улгуриб сотиб олиб келсанг, Аллоҳнинг важҳи учун озодсан!
Ўша қул биринчи бўлиб тўни муборакни сотиб олиб, кўр мавлосига олиб келиб озод бўлди.

Кўр тўни муборакни қўлларига олиб:
— Эй Роббим... Расулуллоҳнинг ҳурмати билан ва яна қўллларимдаги у зотнинг тўни муборакларини ҳурмати ила мени кўзимни қайтар, бу қоронғулик дунёдан озод қил! — дея дуо қилганди Аллоҳнинг изни ила кўзи кўра бошлади.

Хурсанд бўлган ҳолда тўни муборакни Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга кўтариб олиб бориб:
— Эй Аллоҳнинг Расули, бу мендан сизга ҳадя, буни қабул қилинг, — деб, бўлиб ўтган воқеъаларни айтиб берди.
У Зоти бобарокот кулдилар, ҳатто, муборак тишлари ҳам кўриниб кетди.
— Эй, Ойша! Бу тўнни кўринг, бир камбағални бой қилиб, бир қулни озод қилиб, бир кўрни бўлса кўзини қайтариб яна ўзимизга қайтиб келди! - деган эканлар...

Сабоқ бўлсинким бу фоний дунёда бир-биримизга меҳр ва муҳаббат, ҳадя улашиб, садақа чиқариб даражамизни Ўзини олдида баланд қилайлик.

Norin ziyolilariga qo‘shiling?****
Telegram | Facebook

Дунёдаги совуқ қуролларнинг энг даҳшатлиси бу — сўздир.

Сўз билан одамни ўлдириш мумкин, қалбини чилпарчин қилиши мумкин.

Биргина сўз инсон қалбини тоғдек кўтаради, биргина сўз инсон қалбини ер билан яксон қилади…

Сўз инсон қалбидагини ташқарига чиқариб берадиган қалб чўмичидир…

Norin ziyolilariga qo‘shiling?****
Telegram | Facebook