قهوه سرپایی قبل دانشگاه، تلخی زیر زبون پیام دیشب، دپارتمان شاعران رنج کشیده

خیلی ممنونم :٫) ارشیا هستم. نمیدونم چی بگم، جدیدا حرفم نمیاد ولی هرچی میخوای بدونی بپرس

‎
من الان جوین شدم!
چون چنلت وایب باحالی داره و چون تو این فضا کمتر پسری با حس و حال خودم دیدم متاسفانه..
اما در کل، تو کیستی؟

و فکر کنم‌ دیگه‌ کافی باشه، هرچند که هیچوقت عراز تور رو فراموش‌ نمیکنم و یک تجربه ی جادویی و فراموش نشدنی بود. واقعا برای اون چند ساعت فکر میکردم که ما «بی‌نهایت» ایم.

اون تتپد اخریه رو یادم نمیاد کی‌داده ولی دستش درد نکنه?

thinkin, how much sad did you think I had
did you think I had in me?
oh, the tragedy ...