گاهی لحظه‌های سكوت پرهياهوترين دقايق زندگی هستند. مملو از آن‌چه می‌خواهيم بگوييم ولی نمی‌توانيم.

ز همه دست کشیدم که تو باشی همه ام
با تو بودن ز همه دست کشیدن دارد

توصیف زیباییت خیلی سخته چون
تمام زیبایی های جهان از ان توست

مشکل اینه كه فكر ميكنيد هميشه گزينه بهتری هم هست؛ براى همين قدر هيچكس و هيچى رو نميدونيد

دنیای عجیبیه. کسایی که لیاقت زنده موندن ندارن خوش و خرم زندگیشون رو میکنن ولی اونایی که لیاقت زنده موندن و بهترین زندگی رو دارن پر میکشن و میرن

*به اصرار مامانم از رو تختم بلند شدم و کمی غذا خوردم. حوصله بیرون رفتن و دیدن ادما رو نداشتم اما به ناچار لباسم رو پوشیدم و برای پیاده روی به بیرون رفتم.
اهنگایی که قبلا برام فرستاده بودی رو گوش میکردم و قدم میزدم. هوا خیلی سرد شده بود، روز جمعه هم بود و خیابونا خلوت . تعداد کمی ادم به چشم میخورد و این بهم حس بهتری میداد.
به اهنگا که گوش میکردم یاد حرفامون میوفتادم و لبخند تلخی رو لبام میشست.
خودمو سرزنش میکردم برای اینکه عاشقت شده بودم برای اینکه بهت گفته بودم دوست دارم برای همشون خودمو سرزنش میکردم.
اشک روی گونه هام سرازیر شده بود، یه گوشه نشستم و ماسک صورتم رو دراوردم و شروع کردم به اشک ریختن.

_یعنی کی این روزای زجر اور تموم میشه..*

رویای شیرینی دیدم
در اون رویا تو رو کنار خودم داشتم
صورتت رو لمس میکردم
دستات رو میگرفتم
تنت رو به اغوش میکشیدم
لبت رو میبوسیدم
در اون رویای شیرین ما برای هم بودیم
بدون نیاز به کسی......