غزل!!!

د خدای حب، د وطن حب له ټولنې سره مینه
په زړه کې به دې تل وې کړې ژمنې سره مینه

بیا وګوره چې څنګــه دروازې درته خلاصیږي
که پرې دې کړه د نفس له غوښتنې سره مینه

نظر دې د اولس پر ارمانـــونـــو بانـــدې ساته
زیا تیږې پســـــې نـــوره لــه فالنې سره مینه

په سخته کې یې تاته تر پلو لاندې ځای درکړ
د خړ کلـــــي له مینــــې شل کلنې سره مینه

د هرې ګلابي ځوانۍ ارمان به دې جانان وي
د پاڼـــې پاڼـــې ګل له سر ښندنې سره مینه

راځـــه، د سیف! د یار د عنبـــرې څڼو شماله
وږمـــې دې حسابم زمـا له څېړنې سره مینه

سیف صدیق

غــــزل

زړه ته مي هرځلي رادرومي ستاخواږه یادونه
له کرار زړه باسي هر ځلي سي ترخه دردونه

ځای یې نیولی د زړه ګوټي ښه دردونه راکړي
شپه کـــړم شبګیر سهار ته رسومه زه اهونه

ګریوان مي لوندپه تړمو اوښکوبې اختیارکړمه
غـــم دي چاپیر کړله زما په دې سینه لاسونه

لــــکه یتیم په کاڼــو ویشتی یم د کلي خلګو
پــه زړه ساتلي مــــي بادار لره یو څه رازونه

وخته زه ډېـــر یم زورولی دې تر خو خاطرو
تــر منزل وه رســــوه زما د ژوندانه وختونه

په دغه کلي دغه ښار کي زندګي ګران ســوه
ایـوبـــــي وکړه ملنګي په صحرا کړه مزلونه

ایوبي الهام

داتاچې صفاکار دخپل دفتر نيولی دی
دې شل کاله مر ميو ته ټټر نيولی دی

ده ستاپه اطاعت کې په سنګر حسن بيللی
په درز دبوشکه بم يې زورور حسن بيللی
له ډېرو پرهرو نه يې اکثر حسن بيللی
تاځکه اوس سپين پوستی ډرېور نيولی دی

په هغه چاپه ييزو خطرناکو مرحلو کې
دډرون پنجاو دو په وحشتناکو ګوزاروکې
هميش به درنه مخکې وودسربايللوتلوکې
تاټول افغانستان دده په سر نيولی دی
دې شل کاله مرميو ته ټټر نيولی دی

چې چاسره يې کړې شلکلنه تربګني ده
منم درب رضاوه داخو سل په سل صحي ده
ور کړې يې په دين باندې هرقسمه قرباني ده
خو اوس يې قرضدارانو دکور ور نيولی دی
دې شل کاله مر ميو ته ټټر نيولی دی

په هر يوه تعرض او هر کمين کې به دې يادوو
سحربه کورته لاړخو ماسپښين کې به دې يادوو
په ترور دهرظالم اوهر بې دين کې به دې يادوو
اوس هم يې وچې شونډې سرګګر نيولی دی

دزړه له درد غږېږو دعناد خبره نه ده
ترخه وينا به وي خو دفساد خبره نه ده
ليکلي مو هېڅ وخت ضد دجهاد خبره نه ده
ترابه زمونږ قلم هريو ډګر نيولی دی

تراب

ځواني مرګه/

په سترګو کې مِ اوښکې شوي راډنډې ځوانیمرګه
په شاه وړمه دا ستا د یادو پلنډې ځوانيمرګه

که زه وم دا یادونه وو مرګی مې درنه اخلي
ترخې ترخې څپې یه کړي را لنډې ځوانیمرګه

چې څوک دِ دژوندون په خاطِرو باندِ ګویان شی
نو ساه مې ټپه بنده شي او زنډې ځوانیمرګه

فراق دې ښه بیخده زورولی یم لالیه
رنځور یمه شبکیر یمه پري شونډې ځوانیمرګه

اخ ظالِم بیلتون وهلی یم سینه کې په خنجر
له زړه نه مې را څاڅې وینې غونډې ځوانیمرګه

بی تا مې زندګې راباندې بوج شوه بی معنیٰ شوه
ارمان مې شهید شوی هیلي کونډې ځونیمرګه

(وقادملنګه) زه خو ورنه ستړی لاس په سر یم
ژوندون په ما وهلې دې ملنډې ځوانیمرګه

وقادملنګ زابلی

حمــدشریف

څـرک د رڼـاوؤ او که تورتـم دی اللهﷻ اللهﷻ
ســتا ثنا وایـې کـه صـبحدم دی اللهﷻ اللهﷻ

مـست مـست سـندونـه وایـې حــمـدونـه
اوړي را اوړي ســـتــــا کــــړي ذکـــرونــه
دګل پــر پـاڼـه ذَاکر شـبنـم دی اللهﷻ اللهﷻ

شـمس کــه قـمــر دی ســتا ثــنـا وایـــــې
ځـــلانـــده سـتوري سـتا پـه یـاد پــایــــې
مَـالِکُ المُلکَ شان دي اعظم دی اللهﷻ اللهﷻ

تــــــوره تـــــیـاره وي سپـیــنـــه رڼـــــا شــي
حــکـــم داســتا دی شــپـه چـــې ســبا شـــي
امر دي خدایـه حـق مُـسَلَّـم دی اللهﷻ اللهﷻ

جـــن کــــه بشـــــر دی تــــاتـــــه تــــابــــع دي
ســــتا وقـضــا تـــه هــــروخـــت قــــانـــع دی
پر ټول عـالم دی حکم اَلـزَم دی اللهﷻ اللهﷻ

تســـبـــیـح دي وایـــې هــرشی ګــویــان دی
خــــوار سعــــیدمــل: دي هــــم ثناخوان دی
مغفرت غواړي ډیر درته ګرم دی اللهﷻ اللهﷻ

سعیدمل

غزل

راماتېږمه په لاره ستاله غمه
یم لوېدلی نورله کاره ستاله غمه

ستاله یاد سره مي ټوله شپه ژړله
ځوانیمرګه ورکه یاره!ستاله غمه

په صحراکي دملنګ په څیر اوسیږم
شومه ورک له خپل دیاره ستاله غمه

بیلتانه دي یاره ډېریم دردولی
له خوښۍ شوم برکناره ستاله غمه

له بڼومي رڼې اوښکي راوریږي
ټوله شپه تر روڼ سهاره ستاله غمه

دمسرور دڅنګ ملګریه رانه ورکه
په زړګي شومه پرهاره ستاله غمه

مسرورغزنوي

ســـــتا بیلتانه چي زما دزړه په کور چاپه ووهل
ورک مي شو خوب زړګیه ما درپسې شپه ووهل

دهجر درد سره شریکي مي د ژوند چاري شوې
دهــجــر درد دي پـــه چـــړو زمــا سـیـنه ووهل

غـلی راغـلی دي مــزارته په نمـجـونو ســـترګـو
ستا دمـــزار خـاوره مي سترګوته رانجـه ووهل

کـړم سلـګـکۍ دي دا راپـاته تصویرو ته همـیش
دویر سلـګۍ مي ستا تصویر ته په کـاتـه ووهل

څنګه به وکـړم دزړګي دپــــــرهـرونو عــــــلاج
طبیبه تـــا مي په زړګـي دعـشـق ټـــاپــه ووهل

دومره شوه زیاته پردېسي مي اې اسد حماسه!!
پـر لار چي تـلــم  لاسونه مي پر دېــواله ووهل

اسد

د چوپړ ډېوه

ستا د ښایست غېږ کې ویده ګلونه
سـپـیـنـه طالـبه صــدقـه دې شـمـه

ستا ده بڼـو له غـشو ځان نه ساتم
ستا ده بڼـو له وارو مـړه دې شـمه

په حسـن حـد نلرې ګـران هـېواده
د ښایست شور ته نزرانه دې شمه

ستا د سکون دښمنان نه پرېږدمه
خـیر دِ لمبه دې شم ایره دې شمه

ثـنـاء ارمــان پـه زړه هـمـدا لـرمه
سـتا د تیاره چوپړ ډېوه دې شمه

ثناء تبسم

دتخلیق او دتکوین د راز محور دی
دا جهان یې د وجود تحت اثر دی

ازدحام به څنګه نه پر میخانه وي
یار ساقي د میجامونو دکوثر دی

چي سپوږمۍ یې له جمال لمر له جلاله
اقتباس یې له ده کړی د هنر دی

دا شفق چی په سرخیو ښایسته دی
دا د ګل د ګلابي شونډو زیور دی

ځان ورکیږي له سړي نه یې په عشق کي
بي ساحــله دجـــنون لـوی سمندر دی

چي له زړه مې فواري د وینو وزي
زخمي کړي دچا سترګو په نظر دی

که یې زیری پر مامون د وصل وسو
د هجران روژه یې تیره سوه اختر دی

مامون

ماته شرمنده شوله له شوره نړۍ ولویده
ماته امریکاشوله له زوره نړۍ ولویده

اوس ده طالب جان ده ورکولو تصمیم نه لري
اوس له ها خبروڅخه نوره نړۍ ولویده

اوس امریکاچاته ده کتلوپاتی نشوله
اوس خوامریکاشوله مختوره نړۍ ولویده

ای ترخاورولاندې ګران امیرالمؤمینیه ته
سردي کړه راپورته او وګوره نړۍ ولویده

ای جلالدینِ حقاني زیری مي واخله ته
وینودي رنګ راوړلو منصوره نړۍ ولویده

ای ذبیح الله زاهده اوس موخپلواکې شوله
تاته مبارک شه زاهد وروره نړۍ ولویده

ذبیح الله زاهد