شاید همین حالا زمانی‌ست که باید انتخاب کنم. زمانی که همه‌چیز برای بدتر شدن خیز برداشته و انگیزه‌هام دارن ته می‌کشن. ولی مثل فیلم و کتاب‌ها می‌تونم به خودم امید بدم و بگم: " همینجاست که باید شروع کنم، خیلی چیز‌ها رو رها کنم تا چیزی با‌ارزش‌تر بدست بیارم." شروعی برای سکوت و سکوتی برای تمامیِ پایان‌ها. پایانِ داستان خوبه یا بد؟ مشخص نیست و حتی حدسی‌ هم ندارم. چون هیچ‌چیزی توی این دنیا مشخص نیست. ولی همینکه هنوز زندم شاید خبر خوبی باشه. داستان‌ها تا وقتی تموم نشن، قهرمان‌هایشان کشته‌ یا ناپدید نمی‌شن. شاید همین که نمُردم و هنوز داستان واقعی تموم نشده، یعنی قراره قهرمان این داستان باشم؟ و گفتم که باید در بین چیزی رو رها کنم؛ مجازی، این چنل و شما‌ ممبر و دوستایی رو که با‌ارزش‌ترین همراه‌های من توی این دوران بودین. برای شما و خودم آرزوی موفقیت می‌کنم (البته در دنیای خارج از تلگرام).

و اینک مرگ بی‌درد و خاموش کربن‌دی‌اکسید پس ازدو سال با تمامی پستی و بلندی‌هاش؛ نقطه سر خط.

گفته بود از مرگ بگم. با خودم فکر کرده بودم که مگه می‌شه از مرگ هم گفت؟ مگه مرگ همین یک کلمه‌ست که بگم و جمله‌بندی کنم و برم سراغ مابقیِ جملات. درسته که این روزها به مُردن‌های عجیب عادت کردم و اطرافم خیلی زود و راحت می‌میرن؛ ولی از هیأتِ عظیمِ مرگ چیزی کاسته نشده. فکرشو بکن! یک فرد با تمام خاطره‌ها، آرزوها، تجربه‌ها و زیبایی و زشتی‌ها؛ می‌میره! می‌ره زیر خاک! و تمام. و بعد از مدتی فراموش می‌شه. چقدر عجیب، تلخ و باورنکردنی! 'واقعا که مرگــ فقط یـک کلمـہ نیست.'

ㅤ? ݃  ???? ????﹕?????? ?
??? ????? ???? #changkyun

و متن زیرش لطفا

It's funny how quick some love can turn to hate

N I'm so tired of her pretty little lies

.