Өте-мөте тоңғақ адам екем. Тоңдым бүгін. Биыл қысты сағынбаппын. Жұмыстан тіке барахолкаға тарттым. Құрбым "қорбитып өте қалың күрте алма" деп еді. Тоңғанда көзіңе түк те көрінбейді екен. Былтырғы күртем жұқарып кеткен бе, әйтеуір қатты тоңдым. Қорбиғанның қорбиған күртесін алдым))

Үнемі байқаймын, алыстан шаршаап үйге келе жатып, яндекс музыка қоссам 91 дің "Лай" деген әні қойылады. Әйтпесе іздеп те тыңдамаймын ғой. Әйтеуір басқа кезде емес, тоңып, шаршап келе жатқанда "үйде бәрі теп-тегіс, үйде бәрі мол" деп әндетіп қайтамын

Ал, фильмнің көркемдік жағы сондай әдемі. Әдемі қазақшаға құлағым қанып келді.

Түк те мықты әйел болғым келмейді. Мықтылық құрбандықпен, бақытсыздықпен өлшенсе әйел-ақ әлсіз бола қойсын

Әйелді "мықты-мықты" деп бала секілді алдайды-ау қоғам. Алдайды. Жаралайды. Бақытсыз етеді. Есесіне мықтысың дейді. Бақытсыз мықты болмақтың несі мұрат?!

Өзімді Ханбибінің де, Нурикамалдың да орнына қойып көргім келмеді. Қанша жерден талантты адамды ұнатсам да, тіпті сүйсем де ондай бақытсыздыққа қимаймын мынау жанымды.

Нурикамалды қарап келдім. Жүрегім жылааап келдім. Өксік қалып қойды тамағымда. Қандай ауыр тағдыр еді. Әйел боп туған соң әйелдің күйін, сезімін ерекше сезіп тұратын сияқтымыз. Сөзін жазған Ханбибі қандай жүрекжұтқан адам еді. Қалай жүрегі шыдады екен десеңші. Не дегенмен жүрегін жұлмалап бір дерт тұрғаны, тұратыны анық қой. Ал Нурикамал ше? Ол да ғашық болғанына кінәлі емес қой. Ол да әйел, ол сүйікті болғысы келді. Бақыт тапқысы келді. Ортада бір еркек қана бақытты. Екі әйел бақытсыз. Тіпті 1 әйелді де бақытты қыла алмаған таланттың қажеті не деп таң қаласың. Эгоизм ғана сияқты. Ән қалды. Әнде композитордың аты қалды. Не өзгерді. Тек бақытсыз әйелдердің саны артты. Басқа түк те жоқ.
Бұрын да ұнатушы ем бұл әнді. Енді тіпті жүрегім езіліп тыңдайтын болдым.

Маған өте ұнаған комплимент: бетіңізге қандай күтім қолданасыз? Сондай тегіс, таза" деген болды. Жеттім-ау осындай теріге де әйтеуір.

Мен өзімше жұмысбасты боп, үлгеріп, жұмысқа әбден кіріп кетем де, зорығып қалам. 2 күн жасаған жұмысым бұған дейінгі апталап істейтін жұмыстарымнан екі есе көп болды. Бүгін аздап өкіндім. Зорығып кеттім өйткені. Кешкісін үйге қайтып бара жатып бір жылағым келгені-ай. Біреу қинап жұмыс жасатқандай ашуландым өзіме.
Жауапкершілік деген қиын ғой. Соның үшін де зорыққаным. Адамдардың алдында айыпты болғым келмеді. Аяқтадым. Шүкір. Бірақ қатты зорықтым.
Осы жобасын аяқтаса ағама айтам мұндай көп жұмыс істей алмайтынымды.

Денсаулығыңды әлсірететіндей жұмыс істесең тапқан ақшаң соны түзетуге ғана жетеді.