Where have the cool/interesting things gone?

By By

MyoMy

جدی نگرفتنم

خیلی طنز بود

غم رو میپرستید، نه اینکه آزارش نده..نه!
آزاری که از جنس غم بود بوی خونه میداد.
گاهی بین رقص وهم و خیال‌های شبانه، خدای غم رو تصور میکرد؛
چشم‌هاش زیبا، آرام و عمیق بود.
بوی چوب بارون خورده میداد، بوی خاک، بوی هستی!
موهایی به رنگ شب، و صورتی به روشنایی آفتاب داشت.
برخلاف تصور عامه، همیشه لبخند میزد، لبخندی که باعث میشد هربار دلش بخواد بجای خداش اشک بریزه.
اما درنهایت هربار یک چیز رو میگفت :
« غم، همیشه یک زن بود. »

بچها این بات رو برام استارت میزنید؟