کسی که نیاز داری تو رو بفهمه، نمی‌فهمه؛ اما کسی که غریبه‌ست و انتظار نداری درکت کنه، طوری تو رو درک می‌کنه که احساس می‌کنی سال‌هاست روح و احساساتت رو همراهت زندگی کرده پس؛ یه شانس به همون غریبه می‌دی تا بهتر از آدمی که نیاز داشتی درکت کنه و نشد؛ درک کنه، ولی به‌مرور و با گذشتن زمان، همون غریبه تبدیل می‌شه به آشنایی که دیگه درکت نمی‌کنه و این روند اونقدر ادامه داره که تو خسته‌ای از نیازِ "درک شدن" و نرسیدن بهش، چون اولین کسی که باید ' تو' رو درک می‌کرد، 'خودت' بودی ولی متوجهش نشدی-

≣?︎??︎? ?︎? ?︎?︎?︎??︎ ?︎?︎??︎,?︎ ??︎?︎??︎ ?︎? ?︎?︎??︎???︎.
?︎ ?︎???︎ ??︎???︎ ?︎??︎? ?︎ ??︎?︎?︎!

**_چرا فقط جلوش رو نگرفتی کیم؟

_چطوری... چطوری باید جلوی نیازِ مرگبارم رو می‌گرفتم؟ چطوری باید مدام به خودم یادآوری می‌کردم من خانواده دارم، باید ازش دور بمونم، باید مراقب نگاهم باشم؟ ولی مگه می‌شد... مگه می‌تونستم توی نگاهِ همیشه توبیخ‌کننده اما نوازشگرش طوری که انگار می‌خواد زخم‌هام رو لمس کنه؛ غرق نشم؟
من چطوری باید نمی‌خواستمش؟ سخت بود؛ از نفس نکشیدن بیشتر سخت بود...
نخواستن جونگ‌کوک، از نفس نکشیدن سخت‌تره**-

???? ????-

-

‌‌_گناهه اما دلم برات تنگ شده...
دیوونه‌وار دلتنگتم و قلبم گناهکار بودنِ خودش رو متوجه نمی‌شه وقتی اسم زیبا و امنت رو زیر گوشش پنهانی زمزمه می‌کنم؛آروم زمزمه‌اش می‌کنم چون فقط مال منی،نیستی؟!-

Telegram

attach 📎

ت‌نزدیکترین‌تجربه‌من‌ب‌مرگی-

پس‌دلیل‌تموم‌دردام‌تو‌بودی؛نیروانای‌من-

این‌تارای‌سفید‌ارثی‌نی‌حرصیه-