Грузия давлатининг, Кутаиси шахри кўчаларида айланиб юрибман.

Болалигим ажойиб ўтган.

Ҳозир эсласам тўйга бориб катталар билан тўй томоша қилиб, мазза қилиб ўтирмаган эканман ҳеч. Доим болалар билан югуриб,чопиб, ўйнаб юрардик.
Тўй бизга ўйин учун баҳона эди.
Дастурхондаги ноз-неъматлар ҳам қизиқ бўлмаган.

Энг қизиқ воқеалар куёвнавкарда бўларди. Бизда бу маросимни тўққизтовоқ дейишади.

8-9 ёш атрофида бўлган пайтларимиз қишлоқдан бирор йигит уйланса, куёвнавкарга қўшилиб кетаверар эдик. Қариндошми йўқми фарқи бўлмаган. Карнай-сурнай билан кириб борадиган куёв жўралар билан биз ҳам ўйнаб кириб бораверар эдик.

Давралардаги рақсларни кўра олмасдик чангдан)
Тўйларга келган артис Рустам Ғоипов, Хожибой Тожибоев, Обид Асомовларни бирон марта юзини кўрмаганман, биз доим тўйхонани атрофида ўралашиб юрардик.

Бир марта билмайман аниқ неччи ёш эдик, қўшним Азамат билан кўчада ялангоёқ ўйнаб юриб қишлоқдаги тўйга борганмиз. Қишлоғимиздаги Пардахўжа ака уйланаётган эди ўшанда. Қозонбошига бориб ошпаздан ошни солдириб томорқасининг чанг йўлагида ўтириб иккаламиз бир лаган ошни паққос туширдик. Кейин энди уйга кетмоқчи эдик кўпчилик куёвнавкарга кетишаётганини кўриб қолдик. Колхознинг “ботинка”автобуси ҳайдовчиси Саид ака бошчилигида “хая хая хуув” билан биз ҳам Азамат билан автобусга миниб олдик. Бутун автобусда карнай-сурнай наволари остида жўр бўлиб “хая хая хув” деб биз ҳам бақириб қўшилиб қўямиз. Ялангоёқлигимиз бизни хурсандчилигимизга умуман таъсир қилмаган. Қўрғончага келиннинг уйига қий-чув билан ўйнаб кириб бордик.

Куёвнинг йўлига паёндоз солишлар, ўтирадиган жойига етти қават кўрпача солмаганча кўпчилик бўлиб бақириб талаб қилишлар, қайнатилган тухум тарқатишганда талашиб олволиш, куёвга олиб келинган тўшдан бир бўлакдан ейиш... ҳамма ҳаммаси биз учун жудаям қизиқ эди.

Биз мана шундай тўйларни кўрган авлодмиз...

Бир араб ҳикоя қилади:
(ҳазил лавҳа)
- Мен демократиядан 1988 йилдаёқ қўлимни ювиб, қўлтиғимга урганман.. Ўшанда пайшанба куни бўлиб, барчамиз - ака-укаларим, дадам, ойим кечки овқат устида суҳбат қураётган эдик.
Дадам:
- Нима дейсизлар, эртага амакингларникига борсакми ё тоғангларникига? - деб қолди.

Болалар ҳаммамиз бир овоздан амакимникига боришни танладик. Ойимдан бошқа. Ойим тоғамларникига боришни танлади.
Кўпчилик овоз амакимникини танлагани учун иш битган, биз ғалаба қозонган эдик.
Жума куни эрталаб туриб ойимнинг хурсанд, кулиб юрганини кўрдик. Бизга: "Тезроқ ҳозирланинглар, болалар, тоғангларникига кетамиз" дер эди..
Дадам эса ерга қараб олган, қўлига газета олиб, гўё ўзини газета ўқиганга олар эди.. :)

Ўшанда билганман: "демократия", "шаффофлик", "халқ иродаси" деган нарсалар ухлаб ётган бечора "халқ" овозидан узоқда - қоронғи пана жойларда, куч орқали амалга оширилар экан. ?

Москвадаман, эртага Санкт-Петербург худо хохласа!

Ассалому алайкум ва раҳматуллоҳи ва барoкaтуҳ!

Бугун чоршанба!
29 май, 2024
21 зулқаъда, 1445

Аллоҳ таоло бугунги муродбахш кунимизни барчамиз учун хайру баракотга ва савобларга тўла қилсин!
Соғ-саломат, тинчлик-хотиржамликда уйғотган Раббимизга ҳамду санолар бўлсин!
Алҳамдулиллаҳ!