چطوری با یه نفر حرف میزنید و بعد باهاش وارد رابطه میشید؟
من وقتی شروع میکنم به حرف زدن دنبال زیر بغل مار میگردم که ارتباطو سریع تر تموم کنم.

نمیشه تو این شهر زندگی کرد، آدم تو این شهر فقط زندس، زندگی نمیکنه!

زندگی میگذره.
شاید مثل قبل نه ولی میگذره.

ولی واقعا ادمایی که یهویی برام اهنگ میفرستن خیلی بغل کردنین>>>

قشنگی آدما نه به چهره‌شونه نه به هیچ چیز دیگه‌ای. بنظر من قشنگیِ آدما به روح مهربون و لطیف شونه. آدم‌هایی که میدونی انقد قلب بزرگ و مهربونی دارم که هیچ وقت قرار نیست دلتو بشکنن، میدونی هیچ وقت قرار نیست ترکت کنن و حتی اگه اینکارو کنن، بازم خوبی‌هاتو یادشون میمونه!

چند وقت پیش یه پادکست گوش می دادم
حرف جالبی زد
گفتم بیام به شماهم بگم:)))
دیدین وقتی یه چیزی تو اینستا ترند بشه همه ی اکسپلورمون پر میشه از اون؟
بعد توی این شرایط ما فکر می کنیم که آره همههه درگیر این چالشه شدن .
اما چیزی که باید بهش توجه کنیم اینه که این همه ای که می گیم رو خودمون دور خودمون جمع کردیم !!
در واقع همونجور که می دونید اینستا بعد از مدتی طبق سرچ هات و لایک هات و پیج هایی که دنبال می کنی فقط مطالبی که نتیجه گرفته بهشون علاقه داری رو بهت نشون میده .
در واقع اون چیزی که می بینی همه چیز نیست.
"تو توی اتاق پژواک گیر افتادی و فقط انعکاس صدای خودت رو می شنوی "
حالا نکته ش کجاس؟
ما گاهی اوقات بر اساس این اتاقی که توش گیر افتادیم نتیجه گیری می کنیم که" همه" فلان حرفو می زنن فلان نظرو دارن یا فلان کار رو می کنن.
درصورتی که بیرون از این اتاق دنیایی پر از تضاد با محتوای این اتاق وجود داره !!
که اتفاقا لزوما بد نیستن!و لازمه که بدونیم اونجا چه خبره...
چرا؟
چون خیلی از اون راه ها می تونه به آگاهیمون اضافه کنه
می تونه درست تر باشه...
می تونه دیدگاهمون رو تغییر بده و....
پس باید سعی کنیم همیشه نظر افرادی که باهاشون مخالفیم هم بشنویم
کتاب هاشون رو بخونیم
و گاهی آدمایی رو دنبال کنیم که با ما هم نظر و هم عقیده نیستن ...
اینجوری بهتر می تونیم فکر کنیم،نتیجه گیری کنیم ، تصمیم بگیریم ،نظر بدیم و ....

این موضوع واسه خود من خیلی جالب بود و بهش توجه نکرده بودم
واسه همین دوست داشتم به شما هم بگم
امیدوارم تونسته باشم منظور رو برسونم:)♥️

امروز داشتم دنبال عکس غذا میگشتم تو پی وی خودمو یکی از دوستام عکسای تایم کنکور دومم رو دیدم که چه اوضاع فاکداپی بود.
من بدترین اشتباهات زندگیمو اون تایم کردم و بیشترین پول هایی که به باد دادم مربوط به اون تایمه و الان همش میگم چرا واقعا؟!
نمیدونم چطوری میشه ادم بره ماه به ماه به یکی پول بده ک هم مشاوره روحیش باشه هم درسی و در اخر یجوری گند بزنه به تو و به اعتماد به نفست که فکر کنی چه ادم ب درد نخوری هستی، چرا؟ چون به اون نتیجه مد نظر اقا نرسیدی که بتونه برات پزشکی و دندون پزشکی انتخاب کنه و بره باد بندازه زیز غبغب بگه این پیش من میومد.
جدا از پول به باد دادن هام کلی مشکلات جسمی هم گرفتم که یکیش الان وقتی اتفاق میوفته خیلی شدید نیست و اون اگزماهای پوستیه بخاطر استرسه ، دم کنکور دومم جوری کل دست هام اگزما زده بود ک انگار پوست دستم سوخته بود و در حال ترمیم شدن بود و از نوک انگشتم تا ارنجم پره اگزماهای شدید بود.
یبارم گفتم پشیمونی دردی دوا نمیکنه باید ازش درس گرفت و بقیه ام از اشتباه تو درس بگیرن.
واقعا کنکور چیزی نیست که ادم بخواد بخاطرش خودشو به کشتن بده شاید تو لیست چیزای پر اهمیت اخرین مورد باشه یا اصلا نباشه.

عوض شد?

ایکاش میشد یکم واضح تر به این آدمایی که فکر میکنن تو خری بفهمونم خر خودشونن.