هر روز صورتم بی رنگ و بی رنگ تر می‌شه و اصلا نمی‌فهمم اون همه رنگ کجا رفت.

یه جوری امروز خوابیدم و از آفم استفاده کردم که انگار ده ساله بدون استراحت می‌رم سرکار.

اون‌ها می‌گن تا نبینم، باور نمی‌کنم اما نمی‌دونن که باید باور کنن، تا ببینن.

نکنه اون رویایی که دنبالشی، شکل تو نیست و نتونستی رهاش کنی چون از بچگیت فقط همین رو داشتی؟

چقدر توی گالریم عکس‌هاییِ که اینجا گذاشته نشده.

عزیزکم، احساساتِ زیادیت داره پُر می‌کنه جای خالیِ احساساتِ نداشته‌م رو. حس می‌کنم این تمومِ چیزی بود که می‌شد از طبیعت هدیه گرفت.

محبوبم، دستم را محکم‌تر بچسب. اون بیرون بین روابط ملت دیوانه خانه‌ست.

از بچگی‌ها خاطراتِ زیادی ندارم که برات تعریف کنم،ولی می‌تونم کنارت بچگی کنم و تو نگاهم کنی.

بهش گفتم اگر از این طوفان بیام بیرون و غرق نشم، اسمم رو می‌ذارم ناخدا.