چرا یه بودجه ‌برای خرج و مخارج سلامت روان کنکوریا در نظر گرفته نمیشه؟

این‌ روزها فقط دارم تلاش می‌کنم یه کوچولو اضافه بر چیزی باشم که ازم‌ انتظار میره. اضافه بر تلاش برای زنده موندنم تا غرق نشم. امیدوارم این یه کوچولو یه کوچولو چیز بزرگتری بشه.

امروز خیال کردم. رویاهای سبز و سفید و آبی توی دیگ پیرزن جادوگر چرخیدن و چرخیدن و چرخیدن و یهو همه چیز رو یه جا باهم بلعیدن. برای همینه که حالا کل وجودم تمنای بارون داره، تمنای آسمون سفید ابری و سبز، تمنای سبزی تازه درخت پرتقال و اصلا برای همینه که نوای سه تار رو باران کردم و تنم رو خاک. هرچی بیشتر نم می‌خوره، بیشتر بلعیده میشم.

یه ماهه اینجا چیزی ننوشتم.‌ اصلا نفهمیدم زمان چطور گذشته.

دلم نیومد لالاییمو برای خودم نگه دارم.

رادیو لیمو
نام ترانه: شوان
اجرا از جوما
ترانه: اباذر غلامی
@radiolimoo

حس میکنم کم و کم و کم عکاسی داره از چشم‌اندازم رخت برمی‌بنده و شاهد این صحنه بودن و پذیرفتنش خیلی برام عجیبه. انگار مغزم داره به این باور می‌رسه که نوچ، لذتامون رو بردیم دیگه!
کم کم ایده‌هام روی کاغذ به حرکت درمیان، شخصیت ها شروع می‌کنن به حرف زدن و کم کم ذهن عکاس میشه ذهن فیلمساز. قشنگه و غم‌انگیز مثل آب شدن شمع.

رقصم گرفته بود
مثل درختکی در باد