شگفتى دين‌دار و بى‌دين
.
اگر مرگ، انتهاى زندگى انسان نباشد، حداقل دو فرض، مطرح است:
يكى اين كه، انسان بلافاصله پس از مرگ، از نوعى جديد "به هوش" مى‌شود؛ و پرده‌ها، برايش كنار مى‌روند.
ديگرى اين كه، انسان در "خوابِ مرگ" بيهوش خواهد ماند، تا روزى كه قيامت برپا شود؛ و "همه با هم" به هوش شوند.
.
مهم نيست كه كدام فرضيه درست باشد؛ مهم اين است كه (جز معدودى) همه انسان‌ها، پس از به هوش آمدن، "بهت زده" و "ميخ كوب" مى‌شوند.
چه دينداران، از هر دينى كه باشند؛ و چه بى‌دينان، از هر مرام و مسلكى كه باشند.
.
بى‌دينان، با دنيايى كه خبر نداشتند يا باور نداشتند، مواجه مى‌شوند؛
با دينان، پى به "باورهاى غلط" و "خرافات دينى" خود مى‌برند؛ و خواهند ديد كه بيشتر عمرشان، در پى چيزهايى بوده‌اند كه در خيال خود، دينى مى‌پنداشتند، ولى دينى نبوده؛ و اكنون ارزشى برايشان ندارد.
.
نكته
هر چه بيش‌تر به "حواشى دينى" و "فروعات به ظاهر دينى" بپردازيم، احتمال واقع شدن در خرافات و باورهاى غلط، برايمان بيشتر است.
به اصول پرداختن و دقت در آن‌ها، راه جلوگيرى از بهت‌زدگى يا حداقل، كم شدن بهت‌زدگى انسان‌ها پس از مرگ است.
.
https://t.me/dinaznegahidigar/256

دبيركلِ زرنگ و ...ء
(یادداشت ۸ دسامبر ۲۰۱۸م)
.
چندى است كه آقاى "عبدالرضا داورى" (از طرفداران آقاى احمدى‌نژاد)، با "حزب مؤتلفه اسلامى"، روى دنده "لج يا كج" افتاده است؛ و عليه آنها مطالبى مى‌گويد يا مى‌نويسد.
در اين ميان، احتمالاً ايشان به مقاله يا كتاب اينجانب، درباره «ترور حسنعلى منصور»، برخورد داشته است؛ و مطالب جالبى در آن، براى "ور رفتن" به اعصابِ حزب مؤتلفه، يافته‌اند.
.
هفته گذشته، ايشان مطلبى را (كه حاصل تحقيق مفصل اينجانب درباره ترور منصور و عاملين اصلى آن است) به صورت توئيتى به اين مضمون، نوشتند كه:
«عاملين ترور منصور عضو مؤتلفه نبوده‌اند، بلكه عضو "نهضت آزادى ايران" بوده‌اند»
.
نكته۱
براى اينكه فرق عمقِ فكرى دو "دبيركل" دو گروه روشنفكر و سنتى را متوجه شويد؛ مواضع دبيركل مؤتلفه و نهضت آزادى را نسبت به ترور منصور، در اينترنت ملاحظه كنيد.
يكى، اصرار دارد بگويد ما تروريست نيستيم (در صورتى كه مجاهدين خلق، فرزند ناقص‌الخلقه آنها هستند) و ديگرى، اصرار دارد كه بگويد كه ما تروريست بوديم، وقتى عمليات تروريستى "مد" نبود.
.
نكته۲
طبق تحقيقات مفصل اينجانب، كه در چهار جلد كتاب (٢٥٠٠ ص) منتشر شده است؛ هر دو دبيركل، اشتباه مى‌گويند؛ هم مؤتلفه كه مى‌گويد ما منصور را ترور كرديم؛ هم نهضت آزادى كه مى‌گويد ما ترور نكرديم.
.
آقاى حسنعلى منصور، با اطلاع و علاقه حكومت شاه، توسط سه نفر از علاقمندان آيت الله طالقانى، در اعتراض به حكم دادگاهِ اعضاى نهضت آزادى، ترور شد.
نگاه كنيد: @kazemostadali5
.
https://t.me/syasatvmasoolan/177

برخی از داستان‌ها از جهتی «خوب‌آموزی» دارند، و از جهتی «بدآموزی».

به عنوان نمونه می‌توان از الگوگیری مسؤولان کشور از داستان بخشش قرص نان به «فقیر و یتیم اسیر» در برخی روایات شیعی، نام برد.
.
مسؤلان کشور اصرار دارند که باید از مظلومان فلسطین دستگیری شود، حتی اگر خودشان نخواهند.

هر چه جامعه‌شناسان دلسوز، فریاد می‌زنند که بابا، اول باید به مظلومین ایران رسیدگی شود و سپس به مظلومین فلسطین، گوششان بدهکار نیست.

علماىِ اديان، در جهنم
.
در اعتقادات، دو نوع "جاهل" وجود دارد: جاهلِ قاصر و جاهلِ مقصر.
.
جاهل قاصر، شامل همه مردم جهان، (به غير از "علماى دينى" جهان) هست؛ يعنى مردمى كه "امكان عملى" تحقيق براى شناخت "عقيده صحيح" را ندارند.
يك انسان، تقريباً تا حدود بيست سالگى كه قدرت تشخيص و تجزيه و تحليل و تحقيق، براى "كشف اعتقاد دينى واقعى" را ندارد؛ پس از آن هم كه، مشغول كار و زن و بچه و ... مى‌شود؛ و ديگر وقت درازمدتى براى "تحقيقِ تخصصىِ دينى" برايش نمى‌ماند.
چشم باز مى‌كند، وقت مُردن است.
از طرفى، پيامبر و امامى نيز در طول حيات خود نديده كه (مستقيماً و بدون نياز به سال‌ها تحقيق و پژوهش) از طريق آنها به "اعتقاد صحيح" دست پيدا كند)؛ بنابراين، همه "جاهلان قاصر"، كه همه مردم خوش‌اخلاق جهان هستند، مى‌روند بهشت؛ چون خداوند متعال، راهى جز اين ندارد?.
.
مى‌ماند جاهل مقصر؛ كه تقريباً "علماى دينى تمام اديان" هستند.
اگر بپذيريم كه همه اديان صحيح نيستند؛ لاجرم و بلاخره "يك دين" صحيح مى‌ماند؛ كه از همه علماى جهان، درصد كمى به اعتقاد صحيح و دين صحيح، دست پيدا كرده‌اند.
بنابراين، همه جاهلان مقصر، كه علماء هستند، مى‌روند جهنم.
چون مثل مردم عادى، كار و زندگى نداشته‌اند، كه بتوانند براى خدا بهانه بياورند؛ و مثلاً? كل عمر خود را مشغول تحقيق و پژوهش بوده‌اند.
.
نكته
بهشت، پر است از انسان‌هاى معمولى كه فقط خوب بوده‌اند، و "اخلاقى" زندگى كرده‌اند.
و جهنم، پر است از علمايى كه عمر خود را "درست صرف تحقيق در اديان مختلف نكرده‌اند"؛ و از ابتدا، فقط "دين پدرى" خود را دنبال كرده‌اند.
.
https://t.me/dinaznegahidigar/191
.
#اديان #قوانين_نانوشته #شيعه #آداب_و_رسوم #جاهل_قاصر #تحريف #جاهل_مقصر #فقه #آزاد_انديشى #علماء_المسلمين #علماى_اديان_در_جهنم #انتقاد #روشن_فكرى #پلورالیسم #١٣٩٧ #ايدئولوژى #بدعت_دين #ايران #اصول_الدين #علم_كلام #خبرسازى_دينى #نبوت #معاد #شيعه_اماميه #خيابان_انديشه #اسلام #بيشتر_فكر_كنيم

پيوند سر و فقه
.
(ادامه پست دیگر)
در چند سال گذشته، عمل موفق پيوند سر، بر روى برخى حيوانات انجام شده است؛ و قرار است تا چند سال آينده بر روى انسان نيز صورت گيرد.
.
سؤال
اگر سر يك نفر را به بدن ديگرى پيوند بزنند؛ تكليف احكام فقهى آنها چگونه مى‌شود؟
مثلاً
آيا احكام محرم و نامحرم و زوجيت، با پيوند سر انتقال پيدا مى‌كند؟
آيا احكام ارث و جهاز ميت، نسبت به بدن بى‌سر، اعمال مى‌گردد؟
اگر بدن پيوند داده شده، باردار باشد، جنين به دنيا آمده محرم سر پيوندى است يا خير؟ و نيز آيا از صاحب بدن، ارث مى‌برد؟ يا از صاحب سر، يا از هر دو؟
.
https://t.me/dinaznegahidigar/188

‌?تقیه از شیعه (2)

?️بنابر نقل علامه محمد تقی مجلسی، استادش، عبدالله شوشتری، در یکی از درس های خود این مطلب را تقویت می کند که شهادت ثالثه جزو اذان نیست و ترک کردن آن در اذان و اقامه بهتر است. علامه مجلسی از استاد می خواهد، به علمش عمل کند و در اذان شهادت ثالثه را نگوید. پس از اصرار مجلسی، شوشتری به پیشنهاد شاگرد عمل می کند و در اذان واقامه خود، این شهادت را در اذان و اقامه خود نمی گوید. پس از چند روز برخی از مردم زبان به شکایت باز کرده و او را متهم به سنی گری می کنند تا اینکه مجلسی مجبور می شود از پیشنهاد خود عقب نشینی کند و از استادش بخواهد که تقیه کند و شهادت ثالثه را در اذان بگوید. از این رو، به باور مجلسی نگفتن شهادت ثالثه در اذان بهتر است ولی در جاهایی که تقیه از شیعیان لازم است، گفتن آن لازم خواهد بود.

? و اگر نگويند بهتر است مگر از روى تقيه؛ چون در اكثر بلاد شايع است و بسيار شنيده‏ايم كه جمعى ترك كرده‏اند و متهم به تسنّن شده‏اند. تا آن كه در وقتى كه خدمت استاد مولانا عبد اللَّه طاب ثراه درس قواعد مى‏خوانديم در مبحث اذان سخنان صدوق را ذكر فرمودند. بنده عرض نمودم كه‏ شما چرا در اذان و اقامه اشهد انّ عليّا ولىّ اللَّه را دو مرتبه مى‏گوييد؟ فرمودند كه تيمّنا و تبرّكا مى‏گوييم و بحثها شد تا آن كه فرمودند كه ديگر نگوييم چند روز ترك كردند. خود از جمعى شنيدم كه فلانى سنّى است. باز عرض نمودم كه ظاهر شد كه واجبست گفتن آن تقية. فرمودند كه در اول نيز همين منظور من بود، نخواستم كه بلفظ تقيه بگويم. مجملا ديگر مى‏گفتند در مدّت حيات‏.

?لوامع صاحبقرانی: 3، 566-567.
? @chsiqs

وسايل بهائى، پاك مى‌شود
(یادداشت ۸ نوامبر ۲۰۱۸م)
.
به نظر مى‌رسد، شديدترين نوع برخورد فقهاى شيعه، در طول ١٤٠٠ سال گذشته، اختصاص به "بهائيان" دارد؛ به طورى كه مثلاً يك كافر بودايى و يا كمونيست چينى، مى‌تواند در دانشگاه ايران تحصيل كند؛ ولى يك بهايى، "حق تحصيل" نه در دانشگاه دولتى و نه غيردولتى را ندارد.
.
فقهاى شيعه، بهائيان را كافر، و حتى برخى از فقها، آنان را "کافرِ حربی" مى‌دانند؛ و آموزش و پرورش بهائيان را جایز نمى‌دانند؛ و مصادره اموال آنان را جايز مى‌شمارند (مگر این که فعالیتی نداشته باشند).
همچنين، فقهاى شيعه، بهائيان را نجس، و رفت و آمد و دوستی با آنها را حرام مى‌دانند.
.
نكته
در اين ميان، آنچه برايم جالب نمود، اين استفتاء است كه از آيت الله مكارم شيرازى پرسيده شده است:
"سؤال: اگر بهایی مسلمان شود، اثاثیه و وسایل او پاک است یا نجس؟
جواب:
با مسلمان شدن او، وسایلش پاک می شود."
(سايت رسمى ايشان رجوع كنيد)
.
https://t.me/feghhvfoghaha/35

ابوبكر، كلام و فلسفه
(یادداشت ۸ نوامبر ۲۰۱۸م)
.
گروه زيادى از ما شيعيان، جنابان «ابوبكر، عمر و عثمان» را به دلايلى "بد" مى‌دانيم؛ و در مقابل، اهل‌تسنن، آنها را "خوب" مى‌دانند.
.
در اين باره، با دو رويكرد مى‌توان مذاكره و پيش رفت: رويكرد "كلامى" و رويكرد "تاريخى".
رويكرد كلامى (عقلى و فلسفى)، شاه‌كليد حل مباحث "خلافت" است؛ و رويكرد تاريخى (تمسك به گزاره‌ها و داستانهاى تاريخى)، "دام" يا بهتر بگوييم "باتلاقى" است كه به راحتى نمى‌توان از آن خارج شد.
.
بيشتر "شيعيانِ احساسى و تندرو"، از رويكرد تاريخى بهره جسته‌اند؛ و در اين دام و باتلاق مانده‌اند.
كتاب‌هاى پيروان اين رويكرد، پر است از مجادلات و مناقشات خسته‌كننده تاريخى، كه "جدلى الطرفين" هستند؛ و اگر نگوييم بى‌نتيجه، كم‌نتيجه مى‌باشند.
.
مثلاً، مى‌گويند ابوبكر و عمر، بد هستند؛
جواب مى‌شنوند اگر بد هستند، چرا حضرت على‌(ع) و پيامبر(ص) به آن‌ها دختر دادند؟ و "جدل" آغاز مى‌شود و ادامه درگيرى‌هاى حاشيه‌اى پيرامون آن.
از اين دست گزاره‌ها و داستان‌هاى استشهادىِ تاريخى، كه هر دو طرفِ شيعه و سنى، عليه هم، به جهت حقانيت خود اقامه مى‌كنند، در "كتب فرقه‌اى" بسيار است؛ و منابر عمومى دو طرف هم، لبريز از آن.
حتى چند سالى است كه به شبكه‌هاى متعدد ماهواره‌اى نيز سرايت پيدا كرده؛ و علاقمندان احساسى خود را دارد.
.
اين مجادلات تاريخى، اگر فايده و اثرى داشت، در اين مدت فراوان، نتايج ملموسى (جداى از جدل و مرافعه احساسى) به همراه آورده بود.
در اين ١٤٠٠ سال، هيچ سنِى واقعى از طريق دعواهاى تاريخى، شيعه نگشته؛ و هيچ شيعهٔ واقعى، سنى نشده است؛ و بانيان اين جدل‌ها، به نوعى، خود را خسته نموده‌اند؛
و مهم‌تر اينكه، "شيعيانِ موجود" به وسيله تغيير حكومت‌ها، شيعه شده‌اند و نه با خواندن و توجه به اين مباحث و درگيرى‌هاى تاريخى.
.
نكته
مسأله امامت و جانشينى پيامبر(ص)، فقط "راه حل" كلامى و فلسفى دارد؛ آن‌هم از طريق محبت و صلح.
يعنى بايد دانست كه يك فرد سنى، الزاماً خودِ ابوبكر و عمر نيستند؛ كه با كينه و خشم با او برخورد كنيم؛ بلكه يك انسان است، كه مى‌توان با آغوش "محبت و ادب"، راه صحيح را نشانش داد.
.
https://t.me/Imamate_Caliphate/34

دربارهٔ حضرت زینب(س)?
https://t.me/kazimustadi/22897

تلاش برخی انسان‌ها، زبان هر تنبلی را کوتاه می‌کند?ببینید?****
https://www.ddinstagram.com/reel/DBuPRBoI67a/?igsh=MTU1OWlhYmhhMHl0cQ==