Bir Ayağın Çukurda!

Rasûlullâh ﷺ buyurdu ki: “Kim, (giyindikleri gibi giyinmek, onların gittikleri yoldan gitmek ve bazı fiillerinde onları taklit etmek sûretiyle) bir topluluğa benzerse, o da onlardan olur.”

(Ebu Dâvud)

“Kim, müşriklerin toprağında bir ev inşa eder, onların Nevruz bayramını ve şenliklerini kutlar, ölünceye kadar onlara benzerse, kıyâmet günü onlarla beraber haşrolur.”

(Avnu’l-Ma’bûd Şerhu Sünen-i Ebî Dâvud)

Şeyh Abdurrahman bin Nasır es-Sa'di (rahimehullah) dedi ki:

"Nebi' ye (sallahu aleyhi ve sellem) çokça salât etmekte birçok faide vardır:

-Hataların affedilmesi,

-Günahlara kefaret olması,

-Dualara icabet edilmesi,

-İhtiyaçların giderilmesi,

-Önemli işlerde ferahlık/ kurtuluş,

-Hayır ve bereket yollarının açılması,

-Yerin ve göklerin Rabbi olan Allah'ın hoşnutluğu,

-O (peygambere salat etmek), sahibi için kabirde bir nur olur.

-Kötülüklerden ve zararlardan kurtarmaya vesile olması. "

(El Fevakihuş-Şehiyye Fi Hutabu'l Minberiyye, s: 41.)

İmâm Ahmed rahimehullah namazda (başlarken, rukûya giderken ve rukûdan kalkınca) elleri kaldırmayı garip karşılayan ve bir âlimin bunun aksine verdiği fetvâyı nakleden kişinin sözü kendisine ulaştırılınca dedi ki:

“Rasûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem’in ashâbından on yedi kişinin ellerini kaldırdıkları sâbittir.”
Sonra şu âyeti okudu:
_“O'nun emrine muhâlefet edenler, başlarına bir belâ gelmesinden veya elemli bir azâba uğramaktan sakınsınlar!”_
(Nûr, 63)

Bunu Hâfız İbnu’l-Cevzî _Menâkıbu’l-İmâm Ahmed_ (s: 159)

Namazda elleri omuzlara kadar kaldırmak mütevâtir olarak sâbit bir sünnettir.
Eller dört yerde kaldırılır:
1- Namaza başlarken.
2- Her rukûya gidişte.
3- Her rukûdan kalkışta.
4- Üçüncü rek’ata kalkınca.
İlk üçü kat’î olarak sünnettir. Dördüncüsü münâkaşa edilmiştir ancak inşâallah o da sahîhtir ve sünnettir.

«Arefe günü, dua ve zikir, özellikle öğle namazı vaktinin girmesinden güneş batana kadar ki vakitte daha da arttırmalıdır. Bu vakit, Arefe gününün en faziletli vaktidir. Çünkü bu vakitte Allah (azze ve celle) dünya semasına inmektedir ve Arefe gününün dışında bir gündüz vaktinde indiği sabit olmamıştır.»

İbn Teymiyye (rahimehullah) dedi ki: "Allah kendisini birçok sahih hadiste Arefe'nin öğle ile akşam arası vaktinde inmekle vasıflamıştır."

(Mecmuu'l Fetâva, 5/373.)