ДИЛБАРИМ
Заҳириддин Муҳаммад Бобур ғазалига мухаммас

**Дилбаримнинг оғзи игна кўзидин ҳақдор эмиш,
Ғунчадек бу дилчаси оғзидин ҳам тор эмиш,
Ул санамнинг ишқи ишқу, бизники бекор эмиш,
Олди кўнглумни, соғиндимким, манга дилдор эмиш,
Билмадим, бу навъ мендин ул пари безор эмиш.

Кўзи тушмасдан кўзимга ҳар дамим эрди сафо,
Ҳеч табиб билмас, ажаб, қай дардга бўлдим мубтало,
Бу жиноятларга, эй воҳ, йўқми қонунда жазо?!
Ошиқ ўлғоч кўрдум ул шамшод қаддин – юз бало,
Аллоҳ-Аллоҳ, ишқ аро мундоқ балолар бор эмиш!

Тингласа оҳимни, тинмай ҳасби ҳол айлар эдим,
Кутмайин кун ботишин, кундуз висол айлар эдим,
Телбаликда бир эмас, минг Қайсни лол айлар эдим,
Илтифот этмаслигин бози хаёл айлар эдим,
Эмди билдимким, анга мендин бу янглиғ ор эмиш.

Ўзидан тутмиш нари ул бизни бора-борае,
Сўзи ҳам оғу мисоли дилни этгай ёрае...
Кўзлари сочган қаҳрдан жисму жоним порае,
Ул пари ишқида йўқ ўлмоқдин ўзга чорае,
Чун ўзи – қотил, сўзи – муҳлик, кўзи – хунхор эмиш.

Гарчи истак-орзуси – дилрабо ишқ аҳлининг,
Топгани ҳижрону ғам, жабру жафо ишқ аҳлининг,
Шул сабаб толеи йўқ, тонги қаро ишқ аҳлининг,
Ҳусн аҳли, эй кўнгул, олам аро ишқ аҳлининг
Кўнглини сохлар эмиш, ҳар кимгаким, дилдор эмиш.

Ҳусни хулқ аҳлига талпин, қуллуқ айла дам-бадам,
Неники сирти музайян – билки, ёлғон унда жам,
Зоҳидо, фарқига бор ким муҳтарам, ким муттаҳам —
Ул вафосиз ёрдин чекмак не, яъни мунча ғам,
Ҳусн аҳли чунки, Бобур, дуняда бисёр эмиш.

2025 йил 12 февраль
Зоҳиджон ОЛОВ@zohidjon_olov

Қўрқоқлар бир умр ҳасрат қилгайдир,
Чин эркак Ватанга хизмат қилгайдир.
Шу сабаб мардларни олқишлар замон,
Шу сабаб аёллар ҳурмат қилгайдир!

Чин эркаклар! Байрамимиз муборак бўлсин! 🎇*🎇*🎇🇺🇿**

***Менинг ҳаққим, менинг ҳуқуқим,
Сен қайдасан, бормисан – билмам...
Нега сени танимайман мен,
Нега мени билмайсан сен ҳам?

Китобларда, шеърларда кўрдим –
Бахт қомуси экансан тугал.
Фаровонлик кафолати ҳам
Эрк экансан – ойдан-да гўзал!

Ўқиб қолдим газеталарда,
Телевизор ураяпти бонг!
Сен экансан ишонч қояси,
Сен экансан чинакам қалқон...

Бироқ ...
Қуёш уч ой ёндирди –
Тўсолмадинг нечундир ёздан...
Қиш келмоқда найзасин чархлаб
Ҳимоя қил энди аёздан.

Ташналарга сув бўл беминнат,
Имконсизга бўл ўзинг имкон...
Совқотганга иссиқ кўрпа бўл,
Кўкламларга етайлик омон.

Лекин...
Кўрдим сени китобда
Номинг экан ўша адолат!
Тобе экан шоҳлар ҳам сенга,
Куч экансан – бемисл, беҳад!

Қани ўшал шиддат, қудрат, куч?
Ўзинг билан ўзинг машғулсан.
Қалин, силлиқ саҳифаларга
Гўё банди этилган қулсан...

Қай жоҳилга тиралган қилич,
Қай золимга отилган тошсан?
Қай мискинга тиргагу таянч,
Қай мазлумнинг кўзида ёшсан?!

Китобдан чиқ, танишайлик кел,
Олиб борай қишлоқ, шаҳримга...
Ҳаётда ҳам учратай сени –
Раҳмат айтиб босай бағримга.

Етар шунча мақтову олқиш,
Тингла оддий одамлар дардин...
Ўзинг кўтар, ўзинг тиклаб қўй
Инсон эмас, инсонлар қадрин!

Токи, билсин қимирлаган жон
Билмасликдан қилсинлар ҳазар!
Меҳнат таги фароғат, зотан –
Жиноятга жазо муқаррар!

Йўқса, сенинг борлигинг бекор,
Ипакни ҳам кесмас шамширинг...
Ҳа, сен менинг ҳақ-ҳуқуқимсан,
Фақат бошқа қўлда занжиринг!
06.12.2024й.*
Зоҳиджон ОЛОВ**

УЛАР ШУНДАЙ ОЛОМОН *Дўстнинг сиру асрорин душманга гуллагайлар,
Шунчаки гулламаслар — ақчага пуллагайлар.
Салласини сўраса, бошин ҳам йўллагайлар,
Ҳар ишда уддабурон,
Улар шундай оломон!

Йўқ бўлса беролмайди, бор бўлса кўролмайди,
Ҳақин сўрар валекин ҳеч узр сўролмайди.
Ғийбату иғволарсиз бир қадам юролмайди,
Сўзлари мисли чаён,
Улар шундай оломон!

Хандон отиб куларлар қўшниси чекса кулфат,
Қувонса — ич-этни еб, ютарлар минг уқубат.
Аммо ёзса дастурхон йўқ улардек чин улфат,
Бўлманг ҳангу манг, ҳайрон,
Улар шундай оломон!

Ака-ука — жигарнинг бахтини тўсгувчидир,
Яшнаб турган боғларга муз сочиб эсгувчидир,
Ўзининг ўзакларин ўзлари кесгувчидир,
Эл бўлмаслар ҳеч қачон,
Улар шундай оломон!

Бир ўзлари яхшию, қолганлар бари ёмон,
Улардан зўр доно йўқ, улардан соф мусулмон,
Айбидан сўз очганни қўймайди зинҳор омон,
Қамчисидан томар қон,
Улар шундай оломон!

Юрт хизматга чорласа эснайди ёстиқ қучиб,
Айтилмаса-да тўйга борарлар қушдек учиб...
Ердан чиққанми ёки қолганми кўкдан тушиб,
Макони ҳам ломакон,
Улар шундай оломон!

«Ҳой, ур!!!» деса ургайлар — суриштирмай сабабин,
Тез-тез вазмин тоғларнинг қўзғатади асабин,
Келтирсак, дер, водариғ, худонинг ҳам ғазабин.
Ҳамроҳи, оҳ, пушаймон,
Улар шундай оломон!

На иссиққа кўнарлар, на-да совуққа рози,
Нолиб яшар нотавон ҳатто қўлида сози,
Қачон шукр айтганин эслай олмайди оғзи,
Тилдан тушмас дод, исён,
Улар шундай оломон!

Ҳеч келиша олмаслар ҳақ билан, иймон билан,
Феълин қиёс этарлар кимлардир ҳайвон билан.
Сут билан кирган ахир, чиқар энди жон билан,
Сочилмишлар тўрт томон,
Улар шундай оломон!

Фисқу фасод илашиб юрар босган изидан,
Дўпписи тор келганда тонар айтган сўзидан,
Бировникин чайнайди, хабари йўқ ўзидан,
Фақат етказар зиён,
Улар шундай оломон!

Ўзин доно тутарлар, асли эшактабиат,
Қўрқоққа йўяр номинг, кўрсатсанг агар ҳурмат.
Ўлдириб ташлай десанг, қонун бермайди рухсат,
Яна кўтармас замон,
Улар шундай оломон!

Бугун сени олқишлар, эрта белар балчиққа,
Кетингга бир тепгайлар олиб чиқиб Қамчиққа...
Малҳам излаб ўтарсан сўнг дилдаги санчиққа,
Чақар мисоли илон,
Улар шундай оломон!

Улар азалдан текин тамошога ташнадур,
Томоша қўйиб турсанг сенга яқин ошнадур,
“Уззз”, десанг ёлғондакам, ростакаси ташланур,
Пусиб келиб қопағон,
Улар шундай оломон!

Боғингда печак кўрсанг, эринмай юлиб қўйгин,
Халқ киму оломон ким – фарқини билиб қўйгин!
Зинҳор-зинҳор олишма, жимгина кулиб қўйгин,
Улардан қоч, Зоҳиджон,
Улар шундай оломон!

10.01.2015

Зоҳиджон ОЛОВ*