26—ДЕКАБРЬ 2024—ЖЫЛ
МОЙНАҚ РАЙОНЫ НАМАЗ ЎАҚТЫ: 

🕌    ТАҢ — 07:07

🕌    ҚУЯШ — 08:37

🕌    ПЕСИН — 13:05

🕌    НАМАЗЛЫГЕР — 15:50

🕌    ШАМ — 17:36

🕌    ҚУПТАН — 19:02

•┈┈┈┈•❈••✾••❈•┈┈┈┈•
Каналға ағза болыў:👇

👉  https://t.me/Toqpaq_ata_uz

#muftiy_minbari

📹 ДИНИМИЗ ТАЪМАГИРЛИКДАН ҚАЙТАРАДИ
🎤 Шайх Нуриддин Холиқназар ҳазратлари🎬YouTube |🚀Telegram |📷Instagram |🔵Facebook

20—ДЕКАБРЬ 2024—ЖЫЛ
МОЙНАҚ РАЙОНЫ НАМАЗ ЎАҚТЫ: 

🕌    ТАҢ — 07:04

🕌    ҚУЯШ — 08:34

🕌    ПЕСИН — 13:02

🕌    НАМАЗЛЫГЕР — 15:47

🕌    ШАМ — 17:32

🕌    ҚУПТАН — 18:59

•┈┈┈┈•❈••✾••❈•┈┈┈┈•
Каналға ағза болыў:👇

👉  https://t.me/Toqpaq_ata_uz

**Жәннет есиги

Көзге ысық, ҳәрекетшең, ғайратлы бир жигит мешитимиз таҳәратханасында қалыс хызмет ете баслады. Оның мыйық тартыўы, әлпайым қарым-қатнасы итибарымды тартты. Бир күни адамлар азайғаннан соң, жигитти сәўбетке тарттым. Бираз тартынып турған жигит кейин гәп баслады:

— Бийғам, Тәшўишсиз өмир кеширетуғын едим. Ойын-күлки, кəйпи-сапа... Бир нәрсеге ерисиў нийетим де, өз алдыма қойған мақсетим де жоқ еди. Күнлерим қуры өтип атырғанын ҳеш қашан ойлап көрмеген едим. Бир күни апатшылық жүз берди. Автоапатшылыққа ушырап, емлеўханаға түсип қалдым. Қабырғам сынған, өт қалтам ҳәм және бир қанша ишки ағзаларым зыянланған.

Аўырыўды қалдыратуғын дəрилер тәсиринде уйқылап атырып, бир түс көрдим: арғы дүньяда уқсайман... Алдымда еки есик... Бириншиси қара реңдеги көримсиз... Жәҳәннем есиги.

Екиншиси жарқыраған, алтыннан болған, көзди қамастыратуғын дәрежеде нурға толған, бийиклиги аспанға тутасып кеткен жәннет есиги еди. Бар-жоғы төрт бармақ сыятуғын саңлақтан ишке қарадым. Ондағы көринис мени өзине тартты. Иште суўлар ағып тур, ҳәр түрли мийўели тереклер саясында адамлар сейил етип жүр еди. Саңлаққа қолымды тығып, оны ашыўға көп мәрте урынып көрдим, ашалмадым. Тәслим болмай урынып атырсам, қулақларыма: «Бул жерге тек жақсылық еткен, таат-ибадатлы адамлар киреди», – деген даўыс еситилди.

- Енди мен де жақсы әмеллер қыламан, ибадатта боламан! – деп қатты бақырып оянып кеттим. Көпшигим көз жаслардан, ал төсегим денемнен шыққан терден суў болып кеткен екен.

— Анажан, мен тиримен бе? Маған не болды? Мени услaп көриң! – дедим басымда отырған анама.

Қудайға шүкир, тири екенмен!
Сонда саўалып кетсем, тек жақсы әмеллер қыламан, ибадатта боламан. Өмиримниң ҳәр бир демин Аллаҳтың разылығына ерисиў ушын сарыплайман, деген тоқтамға келдим.

Көрген сол бир түсим мени надурыс жолдан қайтарды. Бендeлигимди, дүньяға не ушын келгенимди маған еслeтти... Соннан берли саўап үмитинде жақсылықлар қылып жасаў ҳәрекетиндемен...**

Бизди социаллық тармақларда бақлап барың!
https://t.me/Toqpaq_ata_uz