عدم قطعیت‌ها، بی‌ثباتی‌ها، شکاف‌ها و بن‌بست‌های موجود در الگوی بازی، در همه‌ی آثار بکت برجسته است - و همچنین، لحظات تأمل فلسفی و لحظات آرام غنایی. نمایش‌نانه‌های جدید‌تر، به نحوی تناقض‌آمیز، بیشتر به جنبه‌ی نمایشی تمایل دارند، هرچند اصولاً کمتر از " گوشت و خون‌"اند. نمایش‌ها به تئاتر ناب نزدیک‌تر شده‌اند، بدین معنا که در هیچ ژانر یا رسانه‌ی دیگری کارکرد ندارند؛ گواهِ آن تصور مرکزی وینی در روزهای خوش است که تا کمر/گردن در خاک فرو رفته و کانون تک‌گویی دیالوگ‌گونه‌ی پرشور و حرارتی است. بر همین قیاس، در اینجا نوع جدیدی از متن نمایشی داریم که دستورالعمل‌‌های ژرف، معنادار و کاملاً نمایشی آن ( یعنی دستورالعمل‌هایی که بیشتر به ژست، حرکت، جلوه‌های بصری شنیداری اشاره دارد تا به شرایط روانی و اجتماعی، مثلاً، دستورالعمل‌های صحنه‌ای به شدت تودرتوی نمایش‌‌نامه‌های شاو) در دیالوگ بافته می‌شود.
روزهای خوش نمایش‌نامه‌ای است که خبر از نمایش‌نامه‌های کوتاهی می‌دهد که بکت در دهه‌ی هفتاد شروع به نوشتن آن‌ها کرد، با نهایت اختصار تک‌گویی هاشان در نمایشی زنده، جایی که "گفتار باقی مانده" چونان اجرای یک قطعه موسیقی است. پیش‌بینی اینکه آیندگان از تحول درونی و اجتناب پذیر نمایش‌نامه نویسی بکت چه دریافتی خواهند داشت ناممکن است، اما برای زمانه‌ی ما یگانه و بی‌نظیر است و بعید به نظر می‌رسد که در سلک و شیوه‌ای همانند تقلید شود.

زیرنویس فارسی Dance First

English Subtitle

و وقتی که دیگر دندان و ناخنی برایم نمی‌ماند، با استخوان‌هایم سنگ و صخره‌ها را می‌کندم.

بکت
مالوی

بکت‌خوانی (مِرفی)

جلسه ١
دانشگاه زنجان، ٢ اردیبهشت ١۴٠٣

سندرومی که بهش می‌گن زندگی این‌قدر پراکنده و پرابهامه که با هیچ تخفیف و تسکینی سازگاری نداره. به ازای هر چیزی که بهتر می‌شه، یه چیز دیگه هست که بدتر می‌شه.

مرفی

فایل شرح و طرح درس‌های این دوره ?
⚫ بکتِ رمان‌نویس
- تریلوژی (مالون و مُلوی و نام‌ناپذیر)
- اینطور است.
- وات
- مِرفی
⚫ بکتِ داستان کوتاه‌نویس
- نخستین عشق
- به سوی بدترین
- گم‌گشتگان
- بد-دیده بد-گفته
- استخوان‌های اِکو
⚫ بکتِ نقدنویس
- پروست
⚫ بکتِ فیلمساز
- فیلم
⚫ بکتِ تئاتر
- در انتظار گودو
- دست آخر
- روزهای خوش
- آخرین نوار کراپ
- نه من
- نفس
...
"اینطور است" یا
"آناتومی یک انقلاب ادبی"
(چشم به راه بدترین‌ها در الهیات هیچ)
با
"صالح نجفی"
⚫️ هشتاد ساعت کارگاه در هوای "ساموئل بکت"
...
▪️زمان نام‌نویسی در این دوره تا ۱۵ اردیبهشت
▪️جلسه اول کارگاه ۲۲ اردیبهشت
▪️شنبه‌ها ساعت ۱۷:۳۰ تا ۲۱:۳۰
برای آگاهی بیشتر در مورد این دوره با شماره‌:
02188555866
تماس بگیرید یا به شماره:
09335037730
(در تلگرام یا واتس‌اپ) پیام دهید.
...
طراح گرافیک: مهدی دوایی
...
@khonehkaredegareh

زمانی که به گروه مقاومت خیانت شد، گشتاپو حمله کرد. بکت و همسرش دقایقی پیش از هجوم گشتاپو با هشدار به موقعِ دوستانشان آپارتمان را ترک کردند. دو ماه بعد سفر خطرناک خود را با اوراق جعلی از منطقهٔ اشغالی به سمت منطقهٔ آزاد آغاز کردند و در نهایت به روستایی به نام روسیون رسیدند. در این روستا بکت و سوزان دو‌ سال‌و‌نیم در کنار هم زندگی کردند، و زندگی این دو به توانایی بکت در کشاورزی وابسته بود. بکت به دهقانی فرانسوی تبدیل شده بود که برای به دست آوردن پول کافی به عرق جبین متوسل می‌شد، تا بتواند هزینهٔ خورد و خوراک را تأمین کند. او بعد از کشت سیب‌زمینی اجازه داشت در مزرعه خوشه‌چینی کند. در شرایط آن روزها یافتن سیب‌زمینی در انبوهی از گل‌ولای همچون یافتن قطعه‌ای طلا بود. (پیدا کردن غذا و خزیدن در گل‌ولای تا دو دهه، تخیل نویسندهٔ «طوری که هست» را به خود مشغول کرده بود.) بکت برای مردی به نام اود هیزم می‌شکست و در ازای آن یک هفته در منزل او می‌مانْد و روزانه یک وعده غذایی نیز از او می‌گرفت. وی بعد از فارغ شدن از کار روزانه داخل دفترچهٔ خود «وات» را می‌نوشت؛ داستان مردی که به جهانی درک‌نشدنی و مبهم مهاجرت کرده و آنجا خدمتکار می‌شود.

هیو کنر - راهنمای خوانش آثار ساموئل بکت

افسوس میخورم که بهرام بیضایی سرطان گرفته. تمام افسوس های جهان رو به یکباره بایست متحمل شد. آه فریدون تئاتر ایران.

God damn you to hell, Sir, no, it's indecent, there are limits! In six days, do you hear me, six days, God made the world. Yes Sir, no less Sir, the WORLD! And you are not bloody well capable of making me a pair of trousers in three months!'
'But my dear Sir, my dear Sir, look at the world and look at my TROUSERS!

Endgame