ابراهیم جان?

یه خانوم بسیار زیبا رو ملاقات کردم.

اون حس «هیچی نبود» یه‌طوری تمام وجودمو گرفته که حتی گوشامم‌ الان دیگه نمی‌شنوه.

میشه حداقل یک‌بار، فقط یک‌بار، اونی که من می‌خوام؛ از من خوشش بیاد.

موقع برگشت به خونه، فقط «برادر جان»!

I feel the weight of centuries smothering me. Some girl a hundred years ago once lived as I do. And she is dead. I am the present, but I know I, too, will pass. The high moment, the burning flash, come and are gone, continuous quicksand. And I don't want to die.
Sylvia plath

این روزا زندگی عجیب آرومه.

«من تا رگ گردنم پای عقایدم وایستادم، اینو یادت باشه، من یه زنم!»