﮼لە دەست چووم و کەس ئاگادار نییە?

الان دقیقا توی اون نقطه از زندگی ایستادم که کافکا میگه:
از زندگی با مردم، از حرف زدن، عاجزم!
کاملا در خود فرو رفته‌ام، به خودم فکر میکنم چیزی ندارم به کسی بگویم.. هرگز؛ به هیچکس!

ئەم ژیانە هیچ نییە
زۆر بخەون تا زوو تەواوی کەن...

غایبان در لحظات سخت باید تا ابد غایب بمانند....!??

انگار هیچی نی سر حال بیارتت):?

کوه صبرم من ولی از غصه میدانم شبی بی گمان این غم مرا آخر ز دنیا میبرد...):

له کۆتایدا به ڵێنه کان ته نها وشه یه کن،و هیچ کردارێکیان لێ به رهه م نایه ت?

??

چاره ره ش ئه و که سه یه،جگه له خودا دڵ به که س یا شتێک خۆش بکات...?

به ته هیچی فکر نکنید...?