2 кун изланиб шу хикояни топдим ёқса лайк босамиз 😕****

гапирарди. Ёшлигимда жуда яқин эдик. Ҳозир негадир орамизда
тўсиқ бор. Бунда Ҳадича келинойимни ташаббуси борлиги аниқ. У
қизини менга қарши қайраши ҳам ҳеч гап emas.-Hafa?!- ўйланиб турдимда кулиб юбордим- Ҳафа бўладиган иш
бўлмади. Аксинча эрталаб ҳафа эдим, бугунги ўлжадан сўнг
кайфиятим кўтарилди.
-Тушунарли!- уни юзи ёмон нарса еб қўйгандек буришди. Уни
онасини фелини билган ҳолда ҳайрон бўлмадим. Мадина ҳам онасига
тортган. Менга асло дўст эмас- Ҳалиги...
-Кетмоқчилигингда эшикни ёпиб чиқиб кет!- захримни сочдим.
Бу қизни менга қилган ишлари ҳамон ёдимда. Орамиздаги
гапларни онасига етказгани ҳам. Ҳозир орамизни яхшилашга
уринаётганини ҳам сезиб турардим.
-Ҳўп!- у томон қарамаган бўлсамда менга тулкиникидек кўзларини
сузиб, чиқиб кетганини сездим. Бир туким ҳам ўзгармади. Бу она
болани менга қарши қилган ишларига ҳеч жиддий қарамаганман.
Аслида бу катта ҳовлида иккитагина одамга ишонаман. Улар Ботир
ва Акмал акам!
Анча вақтдан сўнг хонамдан чиқдим. Қорним эрталаб ҳеч
нима емаганимни эслатиб турарди. Ошхонага кириб Лолага кўзим
тушди.
-Лола, менга нонушта келтир!
-Ҳўп, бекам!- Лола паст ва ширин овозда гапириб менга нонушта
тайёрлай бошлади. Меҳмонхонага ўтишни истамай ошхонада
ўтирдим. У ҳар доимгидек ишини тез бажарди. Ҳавсала билан кеч
бўлсада нонушта қила бошладим.
-Лола!
-Лаббай, бекам!
-Отамни қаттиқ жаҳли чиқдими? Ҳалиги... мен кетганимдан сўнг?
-Ҳа, мехмонхонада анча вақт бошини чангаллаб ўтирдилар.
Тинчлантирувчи доридан иккита қабул қилдилар.
-Тушунарли, раҳмат!- ўйга толдим. Наҳот қуйишқондан чиққан
бўлсам? Аммо бу сафар у қадар қотилликлар, отишмалар бўлмади.
Отам шунчаки ваҳима қилаяпти.
Нонушта қилиб бўлиб, ертўлага йўл олдим. Кутганимдек у ердан
ҳар хил шовқинлар келарди. Ичкарига кирдим. Ерда саккизтача
йигитлар ўласи қилиб калтакланган ва ҳолсиз ётишарди. Қўл оёғи
боғлиқ бўлмасада қочиш тугул ўринларидан тура олишмасди. Икки
акам эса бошқа биттасини калтаклаш билан банд эди. Мени
кирганимни сезишмади ҳам. Хона бурчагидаги узун стол олдига
бордим. Пошналарим овози, азобдан бақираётган йигит овозитуфайли эшитилмасди ҳам. Стол жуда узун бўлиб, унда ҳар хил қийноқ
учун қуроллар бисёр эди. Ханжар, қамчи, тўппонча... ҳатто
қассоб пичоқигача бор эди. Бизни ертўла айнан шу қийнаш,
гапиртириш учун махсуз тайёрланган эди. Мен тўппончани олиб
шимим ортига яширдимда, кофтамни тушурдим. Ортимга ўгрилиб
акаларим томон яқинлашдим. Улар мени кўриб тўхтаб қолишди.
Пешоналаридан чиқган терни артиб азобланётган йигитни қўйиб
юборишди. Йигит ерга ҳолсиз йиқилди.
-Натижа борми?- жавобни кўриб турган бўлсамда сўрадим.
-Афсуски йўқ!- Акмал акам стаканга сув солиб ҳўплаган кўйи жавоб
берди.
-Чунки сизларни усулларингиз эски!- ерда кўзларини базўр очиб
ётган йигитларга кўз югуртирдим- Одамни ҳисиётлари билан
ўйнашиш керак. Бу оғриқ олдида тана оғриғи чикора!
Кўзимни йигитлардан узиб буюмларга тўла бошқа столга қарадим.
-Бу уларни буюмларими?- акаларимга савол нигоҳи билан қарадим.
-Ҳа!
Буюмларга кўз югуртириб иккита бир хил фамилияли паспорт
топдим. Аксига олиб паспортда расмлар кўрсатилмаган эди. Демак
улар жуда эҳтиёткор. Паспортдан бириники ёши 38, бошқасиники 25
да эди. Мен 38 ёшли йигит ҳужжатини олдим.
-Баҳодир Йўлдашев!- йигитларга қараб исмни ўқидим- Қайси
бирингиз?
Ҳеч ким жавоб бермади. Мен акаларимга маноли қарадим. Улар
тушуниб ҳаммасини тиззалатган ҳолда ўтистириб чиқишди.
-Агар жавоб бермасангиз ҳаммангиз ўласиз!- мағрур гапирдим. Бир
нечта йигитлар беҳол битта тепа кал сочли йигитга қарашди. Ботир
акам уни турғазиб йигитларга қарама қарши қилиб ўтказди. Уни
олдига пошналаримни тақиллатганча бориб, иягидан котариб
ўзимга қаратдим. У кўзларини зўрға очиб менга қаради.
-Баҳодир сенмисан?- жилмайишга уриндим.

-Биламиз ота!- Акмал акам гапга аралашди- Бироқ...
-Нима бироқ? У қиз бола! Уни ўрни ҳовлида, оила даврасида!
Қонунларимизга кўра қиз бола бу ишларга аралашмайди. У ўзиниҳимоя қилиш учунгина қурол ушлаши керак. Уни устига уни бўйи
етди, яқинда...
-Ҳеч қачон!- бақириб юбордим- Мени устимдан қарор чиқара
олмайсиз!
-Мен сени отангман!!!
-Отамлигингиз энди эсингизга тушдими???
-Зулфия!!!- отам менга яқинлашди.
-Ота!- Ботир акам уни ушлаб тўхтатди.
-Òзи ҳаммасига сизлар айдорсиз!- отам икки акамга юзланди- Уни
эркалатиб юбордингиз. Òғил боладан фарқи йўқ, золим, мағрур ва
беткачопар. Уни устига иккиланмай одам ўлдиради. Муродовлар
оиласида қиз бола бундай бўлмаслиги лозим.
-Балки тўғридир!- Акмал акам отамдан кам бақирмади- Балки
ҳаддан ортиқ эркалатгандирмиз. Ҳа золимдир, иккиланмай одам
ҳам ўлдирар, бироқ агар у бўлмаганда яқин икки йилда бу қадар
юксалмас эдик. Уни ғоялари ва ҳаракатлари билангина ҳозир оиламиз
энг машҳурлардан. Фамилиямизни эшитишган ҳамон титрашади.
Ҳеч ким юрак ютиб бизга қарши бора олмайди. Сиз эса
эркалатгансизлар деб айблайсиз. Òзингиз айтмаганмидингиз ҳақиқий
Муродовлар азоси золим бўлиши керак деб?
-Мен эркакларни назарда тутганман!
-Унда нега у биз билан ишлаганда бирор марта қаршилик қилмай
энди норози бўлиб қолдингиз?
-У йигирмага кирди. Энди ёш ва эркатой қизча эмас. Унга битта
қиё боққан эркакни ҳам ўласи қилиб калтаклайсизлар, бу хонимча
эса келган совчиларни бирор томоша кўрсатиб ҳайдайди. Бу
қачонгача давом этади? Òтириб қолишини истаяпсизларми?
-У ҳали ёш!
-Бизни оилада қизлар 18-19 ёшиданоқ оила қуради. Уни ёш
деяпсанми?
-Гап фақат бунда эмас!- аралашдим- акаларим калтаклайдиганлар
кўчада суқланиб қарайдиган хезалак эркаклар. Уларни эркак
дейишга ҳам ор қиламан. Совчиликка келганлар эса фақат бойликка
учишади.
-Бу билан менга моси йўқ демоқчимисиз, хоним?!- отам кесатиб
асабий қаради- Сен қаердан биласан совчиликка келганларни бари
бойлигингга учишини?-Уларни ҳаммаси шундай!
-Сен...- отам кўзларини юмиб тинчланишга уриндида акаларимга
юзланди- Кечга иккалангиз хонамга киринглар. Узоқ
гаплашадиган кўринамиз...
-Ҳўп, ота!- Ботир акам ҳўрсинганча одамларимизга буюрди- Қўлга
олинган йигитларни ертўлага олиб боринг. Шаҳсан ўзим сўроқ
қиламан.
Акаларим отамга бир нигоҳ ташлаб ичкарига кириб кетишди. Отам
ҳалиям менга ўйчан қараб турарди. Майин жилмайиб унга
яқинлашдимда, қўлларимни елкасидан ўтирдим.
-Отажон, акаларим тўғри гапираяпти. Ахир бошқа аёлларга ўхшаб
уйда шўппайиб ўтира олмайманку. Менга озодлик керак!
-Ҳудди мен уй қамоғида олиб ўтиргандай гапираяпсан!- мендан
кўз узмай ўйчан пичирлади.
-Йўқ, мен чекланмаган озодликни айтаяпман, Фарҳод Муродов.
Бунга ўзим истаган ишни қила олишим киради.
-Шу пайтгача қилдинг. Энди бироз чегара бўлади, хоним.
-Мен бундай деб ўйламайман. Сизни яхши кўраман, отажон!-
отамни юзидан ўпиб, кулганча мағрур ичкарига кириб кетдим.
Тўғри хонамга котарилдим. Ёшлигимдан қаттиқ назорат остида
улғайганман. Муродовлар сулоласи анча олдин пайдо бўлган ва бу
сулола ҳозиргача муродли даврини суриб келмоқда. Ҳовлимиз жуда
катта бўлиб, бемалол меҳмонхона билан тенглаштирса бўлади.
Бувим, яни отамни онаси ёшлигимда қазо қилганлар. Уни иккита
ўғли бўлган. Бири отам Фарҳод, иккинчиси амаким Фарруҳ. Ҳозирда
катта бир ҳовлида икки оила бўлиб яшаймиз. Отамни икки ўғли ва бир
қизи бор. Амакимда эса бир ўғил ва бир қиз. Оиламиз бошқа
оилалардан камдек кўринса ҳам, ҳовли ҳизматчилар билан тўлган
эди.
-Мумкинми?- таниш овоздан ҳаёлларим тумандек тарқалди. Эшик
олдида амакимни қизи Мадина турарди.
-Кирақол!- негадир ҳозир у билан гаплашгим келмаса ҳам мажбур
рози бўлдим.
-Жанжални эшитдим. Ҳафа бўлгансан деган ҳаёлда ёнингга
келдим!- у мен билан деярли тенгдош бўлгани учун сенсираб

**Охиратда соя-салқинда туришга уринайлик!

Дунё иссиғига оҳ-воҳ деймиз. Ҳаво исиганда, соя-салқин жойларга қочамиз. Ваҳоланки, қуёш биздан 150 млн км узоқликда жойлашган.

Охиратда қуёш инсонларнинг бошлари тепасига олиб келиб қўйилади. Ҳар ким дунёдаги амалига яраша терига ботиб боради. Баъзилар тўпиғигача, баъзилар тиззасигача, айримлар бўйнигача. Биз шу пайтда соя-салқин жойда туришга кўпроқ муҳтож бўламиз. Етти тоифа инсонлар борки, улар бу кунда Аллоҳнинг Арши соясида турадилар. Булар қуйидагилардир:

1. Одил раҳбар.
2. Роббисининг ибодатида ўсган йигит.
3. Қалби масжидларга боғланган киши.
4. Бир-бирини Аллоҳ учун яхши кўрган, Аллоҳ розилиги йўлида жамланиб, Аллоҳ розилиги йўлида ажраладиган дўстлар.
5. Мансабли ва чиройли аёл бузуқликка чорлаганда, «мен Аллоҳдан қўрқаман» деган киши.
6. Ўнг қўли берган садақани чап қўли билмайдиган (даражада махфий садақа қилган) киши.
7. Ёлғиз ҳолатда Аллоҳни зикр қилганда кўзи ёшланадиган киши.

Ушбу ҳадисни Имом Бухорий, Имом Муслим, Имом Термизий, Имом Насоий раҳимаҳумуллоҳ ривоят қилганлар.

Аллоҳ таоло бизни Аршининг соясида турувчилардан қилсин!**

СОЯ ҳикоясини тўлиқ бир мартада мутолаа қиламан деганлар учун бизда ҳам пуллик канал бор энди. Ҳикоя тўлиқ ёзилиб тугатилган. Мажбурий эмас!!!
Хохлаганлар ҳар куни каналимизда давомий қисмда ўқиб боришлари мумкин.
Хохганлар эса @dilshax_6600 аккуантимга мурожаат қилинг. Ҳикоя нархи атиги 15000 сўм.

**Уч кун деганда шифохонадан чиқдим. Асал мени кўргани бошқа келмади. Аслида менга ҳам шуниси яхши. Ҳозир опамни жанжаллари менга жуда ҳам ортиқча. Тўйим ҳам вақтинчалик қолдирилди. Рости мен тўхтатилишини кутгандим, аммо ундай бўлмади...
Акамни машинасида уйга қайтябману, ҳаёлларим ҳар ерда кезиб юрибди.
Телефонимга машинага ўтирганимдан буён чаманда йигирманчи қўнғироқ кела бошлади. Шоҳрух мен ҳақимда қаердан эшитганини билмадиму, шифохонага келганди. Иккимизни кимдир кўриб қолишидан шу қадар қўрқиб кетдимки... Уни зурға бошқа келмасликга кундиргандим. Албатта уни бунга кундириш осон бўлмади.

- Қўнғироқларимни барчасига жавоб берсанггина келмайман. Агар жавоб бермасанг шу заҳоти ўчиб келаман.
Деб, таҳдид қилиб кетган эди ўзича. Ҳозир ҳам мени кузатиб келаётган бўлса ажабмас, ундан ҳар нарсани кутса бўлади. Негадир унга ишона олмайман. Аммо тан олишим керак, мен ҳам унга бефарқ эмасман. Уни кўриш тугул, исмини эшитсам ҳам юрагим алланечук бўлиб кетади.
Ҳаёжонланиб, юзимга табассум югурадиган бўлганман. Жуда қисқа вақт ичида унга ошиқ бўлдим. Уни ўйламаслик қўлимдан келмайди. Энг ёмони опам ҳам Шоҳрухга ошиқ. Эҳҳ, ҳали опам ҳам бора... Камига мен тўйи бўлиши керак бўлган қизман. Ҳатто, касалхонада ҳам мени бир бор йўқламаган кимсага. Ҳа, исми нима эдия?... Азиз, Азиз эди шекилли...
Тўғри, ойим буни сабабини изоҳлади. Айтишича онасини маззаси йўқ экан. Мени кўргани келгани вақти бўлмаётганмиш. Ўйлаб қолдим. Балки, у ҳам менга мажбурликдан уйланаётгандир? Шундай бўлса, буни тагига етиб тўйни тўхтатишга ўриниб кўришим керак...

Давоми бор..**https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz

қийноққа солади, ҳеч қачон битмайди. Балки, Тўлаган ака кўрган азоб-уқубатлар уни ҳали олдинда кутиб тургандир. Ўз бардоши собитлигини, имони бутлигини, виждони софлигини имтиҳон қилишнинг имкони бўлар! Эй Парвардигор, хом сут эмган бандангга ўзинг сабр-у жамил ато эт! Бошимга не кулфатлар солсанг ҳам имонимга дарз туширма!

Кейинги кун Санжарбек Раҳимжон ва гуруҳнинг бошқа аъзолари билан биргаликда воқеа жойларини кўздан кечирди. Жабрланувчилар яшаган хонадонлар, шарт-шароитлар ўрганилди, болаларнинг яқинлари, қўни-қўшнилари билан мулоқот қилишди ва шулар асосида воқеаларнинг тахминий ривожини акс эттирувчи чизмалар, схемаларга аниқлик киритилди.

Санжарбек Нуриддиннинг иши бўйича марҳум Шарифнинг онаси Шаҳодат опа билан суҳбатлашди
Опа, яқинда ўғлингиз автоҳалокатда вафот этган экан, шофёр ушландими? атайлаб гапни узоқдан бошлади терговчи
Ҳа, топишди, ергина ютгур ғирт маст ҳолда рулга ўтирган экан.
Қўшнингиз Салимахон ая билан сан-манга борган экансизлар, шу тўғрими?

Шунақа, аёл гап қаёққа бориб қадалаётганини сезди, шекилли, юзини тириштирди, терговчига ҳаммасини ёзиб бергандим-ку! Яна такрорлашдан нима.
Опа, бу киши Тошкентдан
Бош прокуратурадан бизга ёрдамга келган, барҳам бермоқчи бўлди, эшитмоқчилар

Майли, айт десанглар айтавераман... Сизларга нафи тегса бўлгани!

79

ўйинлари бор? Тинчгина қамаб юбораверсин! Бўйнимга йўқ жойдан миллиард-миллиард сўмлик камомад осиб қўйилган бўлса! Яна нима керак, бу ноинсофларга!
Сиз тадбиркор бўлсангиз, камомад қандай бўлиши мумкин?
Мен ҳам шунга тушунмайман. Солиқларни вақтида ошириб-тошириб тўлаб қўйган бўлсам, камомад қаердан чиқиши мумкин? Ўз мулкимни ўзим талон-торож қилмайман-ку! Одамнинг кулгиси келади... Тафтишчилар ҳам роса текшириб, ҳеч нарса тополмади. Лекин камчилик топмасанг, ўзингни ҳам бир жойга тиқиб юбораман» деб қўрқитгач, у бечоралар дебиторлик-кредиторлик қарздорликни камомад сифатида кўрсатишга мажбур бўлишган. Тавба дейиш керак, тавба!
Дебиторлик қарздорлигини камомад сифатида кўрсатишган, денг-а! деди Фахриддин кулимсираб, суддан ҳам мажбуран ўтказишлари аниқ, аммо бир кун келиб, сизни оқлашади... Ҳамиша шундай бўлиб қолмас! Иншооллоҳ! Ўша кунларгача ўлмай қолсак агар, кўрармиз!

Ниятни яхши қилинг, Худо хоҳласа, кўрасиз, ойнинг ўн беши қоронғу бўлса, ўн беши ёруғ.
Ҳамхоналар алламаҳалгача суҳбатлашиб ўтирдилар. Фахриддин бу жафокаш инсонга зимдан тикилар экан, унинг
матонатига, сабр-у қаноатига, иродасига қойил қолди, тасаннолар айтди. Хаёлидан яхшиямки, орамизда шунақа лочин йигитлар бор экан, бўлмаса одамзодни аллақачон ер ютган бўларди, деган ўй ўтди. Ўзини унинг ўрнига қўйиб кўришга уринди. Қайси йўлни танлаган бўларди? Азобларга бардоши етармиди? Жон ширинлик қилиб, виждонига қарши иш қилиб қўймасмиди? Йўқ, йўқ, у ҳам мана шу йигитнинг йўлини танлаган бўларди. Танадаги қийноқ излари бир кун келиб битиши, яралар тузалиши мумкин, аммо виждонга тушган дарз азоби тузалмас, у хўжасини бир умр

78

Тўлаган бироз ўйланиб қолди. Фахриддин ҳамхонасининг гапларини диққат билан эшитиб ўтираркан, унинг гаплари самимий эканлигига шубҳа қилмади, қалбида бу жасур одамга нисбатан ўзгача бир эҳтиром пайдо бўлди. Ичида қани эди ҳамма ҳам сиз каби мард, сотилмас, садоқатли бўлса, мен ҳам бу зулматда кун санаб ўтирмаган бўлардим деган ўй ўтди.
Қамоқхонанинг терговчиси ҳам, прокурори ҳам, судяси ҳам шу лахмачилар экан. Дубаклар, яъни қамоқхона нозирлари ҳам ялтоқланиб, шу ўлгурларнинг кўзига қараб туради. Улар кимнинг эркатойи билмайсан киши? Мен-ку таёқдан чалажон бўлсам ҳам, Ҳусан, Геналар талаб қилган чин кўнгилдан пушаймонлик аризасини ёзмадим. Аммо қанчадан қанча маҳкумга жон ширинлик қилиб, қилмаган жиноятларини бўйнига олиб қўйишди, ўз ҳамкорларига, дўстларига, раҳбарларига туҳмат ёғдиришди. Шу бўҳтон орқасида қанча бегуноҳ инсонлар қамоққа тиқилди. Баъзан лахмачилар иродаси бўшроқ маҳкумлардан чин кўнгилдан пушаймонлик аризасини ёздириб олиб, кейин шу аризани йўқ қилиш эвазига катта пул ҳам талаб қиларди. Маҳкум қариндошларига қўнғироқ қилиб, лахмачининг очиқдаги шеригига муайян пулни бериб юборишни тайинлайди. Пул олингач, лахмачи маҳкумнинг аризасини йиртиб ташлайди. Э, нимасини айтай, ака, бу муттаҳамлар қилган номаъқулчиликларнинг чек-чегараси йўқ. Қатағон йилларидаям бунчаликка боришмаганов! Эй-й-й, Фахриддин ака, ўзимнинг ташвишларим билан сизнинг ҳам бошингизни ачитиб ташладим-ми? Келинг, яхши гаплардан гаплашайлик.
Бу ерларга қандай келиб қолдингиз, қизиқди Фахриддин

Ўзим ҳам билмайман, ким биландир юзлаштиришмоқчи эмиш. Кейин яна Тошкентга қайтариб олиб кетишса керак. Ҳайронман, бу лўттибозларнинг яна қандай

77

Дунёда гўзал туйғулар бор...Бу туйғулар бизни янада юксакроқ, гўзалроқ, самимийроқ қилади.Бутун дунё кўзингизга янгидай... Кўнглингиз бутун оламдай...Бир бирингизга меҳрли эканингизни, суюкли эканингизни билдиришдан ажойиб нарса йўқ?*

Барчангизга шундай туйғулар ҳамроҳ бўлсин, азизлар!!!????‍♀️*https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz