کتاب فلسفه مصوری که دلم می‌خواست بخرم بخونم ۱ تومنه و پی‌دی‌افش تو طاقچه ۱۵۰ تومن. وقت کور شدنه❤️

شیطون‌بلا ها اینهمه شر می‌کنید که چی.

I find art in observation. Observing how people move, how their facial features twist in their own unique way when they hear something, how they delicately grab their cup of tea, how they slowly eat their pastry and move it back and forth to their mouth, how they engage in small chatters between themselves when they are actually sitting among a larger group.
I find beauty in the small details of each person I observe. She leans on the table when she is deeply focused on the lectures, he chuckles and giggles whenever someone says something stupid, she looks at her friend, then me to see if we agree with the lecturer, he anxiously looks at his watch scared to run out of time. I find it fascinating when I watch two people on each side of a heated debate; I like to examine their facial expressions, their twitches, how they nervously smile waiting for their moment to interrupt and defend their case. I would never get tired of observation and perception; since people never fail to amaze me with their captivating details.

فیلم صبحونه با زرافه ها یکی از بهترین فیلمبرداری ها و پلات رو داشت.

Second-hand embarrassment hits me so hard it's not even funny anymore.

من توی هر وضعیتی از زندگی خوابم میاد.

اون حس عذاب وجدانی که دوست داری کتاب هایی که داری می‌خونی(فیکشن،درسی،هرچی) رو بذاری کنار اون جدیدتر های خوشگل رو ورداری بخونی.
متاسفانه حس می‌کنم خیانت حساب میشه.(سر Autumn دووم نیاوردم این‌کار رو کردم.)

لیتل لایف هیچ‌وقت تموم نمیشه.
همیشه هست تا هر کدوم از کلماتش یه جوری درد رو منتقل کنه.
۸۱۶ صفحه رو خیلی جدی نگرفته بودم؛
داره حس میشه!

فعلا: ۳۴۰/۸۱۶

برای موضوعی که قرارنیست پنج سال دیگه رو زندگیت تاثیری نذاره پنج دقیقه هم وقت نذار

وسطا خیانت هم کرده?