فیلم صبحونه با زرافه ها یکی از بهترین فیلمبرداری ها و پلات رو داشت.

Second-hand embarrassment hits me so hard it's not even funny anymore.

من توی هر وضعیتی از زندگی خوابم میاد.

اون حس عذاب وجدانی که دوست داری کتاب هایی که داری می‌خونی(فیکشن،درسی،هرچی) رو بذاری کنار اون جدیدتر های خوشگل رو ورداری بخونی.
متاسفانه حس می‌کنم خیانت حساب میشه.(سر Autumn دووم نیاوردم این‌کار رو کردم.)

لیتل لایف هیچ‌وقت تموم نمیشه.
همیشه هست تا هر کدوم از کلماتش یه جوری درد رو منتقل کنه.
۸۱۶ صفحه رو خیلی جدی نگرفته بودم؛
داره حس میشه!

فعلا: ۳۴۰/۸۱۶

برای موضوعی که قرارنیست پنج سال دیگه رو زندگیت تاثیری نذاره پنج دقیقه هم وقت نذار

وسطا خیانت هم کرده?

ببخشید ولی نمی‌تونم افرادی که از کشیدن هایلایت روی جملات کتاب یا نوت نوشتن توش، مخصوصا کتاب رمان، پنیک می‌کنند رو درک کنم!
دوست دارم ولی نمی‌تونم.
کتاب دکور نیست که تمیز نگه داری-

و بنظرم واقعاً:
ارائه دادن >>>>>> مونولوگ‌های اساتید و صرفاً درس خوندن

البته بستگی به درسش داره و چنین چیزی برای دروس عمومی (خصوصاً از گروه درسی معارف ?*) صدق نمی‌کنه/نباید بکنه!