ЎЗИНГИЗГА ЖАННАТДА ҚАСР ҚУРИНГ

Бир аёлнинг эри вафот этди. Икки қизи етим қолди. Бу мусибат сабаб фақирлик, муҳтожлик унинг боши узра айлана бошлади. Уйнинг эгаси ижара ҳаққини сўрар, дилбандларининг очликдан силласи қуриб борарди. Маблағ йўқлиги туфайли уйдан чиқариб юборилди. Ҳар хил гап сўзлар - у, ёмонларнинг зараридан қочиб, бегона шаҳарга кетди. У шаҳарда қаҳратон совуқ ҳукм сурарди. Қизларини эски - вайрона масжидда қолдириб, емак топиб келиш мақсадида ташқари чиқди.

Мусулмон, виқорли, шаҳар зодагонларидан бири бўлган кишига дуч келди. Аҳволини тушунтириб ёрдам сўради.

Аёлнинг гапларини эшитиб бўлгач бой:
— Гапларинг ростлигини исботла! Далил келтир менга!— деди.
Аёл:
— Сизга қандай исботлай, бу шаҳарда ҳеч кимим йўқ бўлса, мени кимса танимайдики сизга келтириб сўйлатсам, — деди.

Мусулмон киши унга ишонмади, юзини ўгириб кетди.
Аёлнинг шундоқ ҳам ғам қучган қалби, баттар синди. Иложсизликдан йиғлай бошлади. Шу пайт унинг ёнидан ёши улуғ, кекса бир киши ўтиб кетаётганди. Аёлнинг ҳоли унинг диққатини жалб қилди.
— Тинчиликми, қизим? Нимага йиғлаяпсиз? — деб сўради.
Аёл аҳволини, бояги кишининг унга ишонмаганлигини айтиб, йиғлади.
Чолнинг унга раҳми келиб, уйидан аёл - қизларини жўнатди. Улар аёл ва унинг масжидда қолган қизларини келтиришди. Едириб - ичириб, ювинтириб чиройли кийимлар беришди. Олий даражада иззат - икром қилишди.
Чол ва унинг оиласи насронийлар эдилар.

Тун ярмига чўкканда, аёлни ночор ҳолида қолдирган мусулмон киши туш кўрди. Унда, қиёмат қоим бўлганди. Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ва Уларнинг ортларида байроқлари ҳилпираб тик турарди.
Шунда бойнинг нигоҳи ям - яшил зумраддан қурилган чиройли қасрга тушди. Унинг айвонлари дур ва ёқутдан, қуббалари марварид, жавоҳир - у маржонлардан ясалган, ўта нозик ва ҳашаматли эди.
Бой Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламдан қаср кимга тегишли эканлигини сўради.
У Киши:
— Тавҳидли мусулмонники, — дедилар.
Бой:
— Эй Аллоҳнинг элчиси, менман ўша Аллоҳнинг ягона, Сизни ҳақ Пайғамбар эканлигингизга иймон келтирган, тавҳидли мусулмон, — деди.
У киши:
— Қани, далил - исботинг, гапинг ростлигини тасдиқла?! — дедилар.

Унинг ақлига чақмоқдек аёл билан ўтган суҳбат келди.

— Сен аёлдан далил сўрадинг - ку?! «Гапларинг ростлигини исботла!» дединг - ку! — дедилар.

У қўрқиб уйғониб кетди. Қилган ишидан жуда афсусланди. Эртаси кунидан бошлаб аёлни шаҳар бўйлаб ахтара бошлади. Ахири уни насронийнинг уйда эканлигини билди.
Бориб:
— Аёл ва унинг қизларини менга беринг! — деди.
— Бунинг иложи йўқ, улар уйимга келгандан бери шунақа барака ёғила бошладики, тасаввур қилолмайсиз, — деди чол.
— Мен сизга минг дийнор бераман, уларни менга беринг! — деди, бой.
— Йўқ, — деди, насроний.
— Беришингиз шарт! — деди бой.
Насроний:
— Сиз хоҳлаётган нарсага сиздан кўра мен ҳақлироқман. Тушингизда кўрган қаср, мен учун қурилган. Аллоҳга қасам, уйимга аёл ва қизлари келгандан сўнг, унинг қўлида мен ва оилам исломни қабул қилдик, кейин сиз кўрган тушни мен ҳам кўрдим.
Росулуллоҳ:
— Аёл ва унинг қизлари сеникидами? — деб сўрадилар.
— Ҳа, шундай, эй Росулуллоҳ, дедим.
У киши:
— Бу қаср сен ва оилангники, де
дилар, — деди.

Бу гапларни эшитган бой шу даражада надомат қилдики, умри бўйи ҳеч нарсага бунчалик афсус қилмаганди!

Хулоса...
Ха азизлар бизларга ҳам жаннатда қаср қурилсин десак ,биз бир шаҳримиздан, махалламиздан,яқинларимиздан хавар олайлик. Қийланаётган ночор қолган инсонларга ёрдам қўлимизни чўзайлик. Қолаверса хонодонимизга барака бўлсин,Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам бирга жаннатда бирга бўлай деб умид қилган ҳар бир мусулмон етимликга дучор бўлиб қолган болаларни ўз қарамоғига олиб ,кафил бўлсак албатта юқорида айтилган улуғ даражага етамиз.
Аллоҳ ҳаммамизи шундай мартабаларга муносиб айласин

"Абдулхамид қори" жомеъ масжид имом хатиби

К Умурзақов

#намоз_вақтлари

Aндижон вилояти, Хонобод шаҳри

? ҳ. 1446 йил 22-раббиъул аввал
? м. 2024 йил 25-сентябр

????

⏰ Бомдод 04:50
⏰ Пешин   12:30
⏰ Аср         16:05
⏰ Шом       18:05
⏰ Хуфтон   19:30

??????

⏰ Бомдод 05:30
⏰ Пешин   12:45
⏰ Аср         16:15
⏰ Шом       18:05
⏰ Хуфтон   19:40

@Ezgumaqsad сари бирга бўлинг.

#намоз_вақтлари

Андижон вилояти, Хонобод шаҳри

? ҳ. 1446 йил 13-раббиъул аввал
? м. 2024 йил 17-сентябрь

????

? Бомдод 04:40
? Пешин   12:30
? Аср         16:20
? Шом       18:20
? Хуфтон   19:45

??????

? Бомдод 05:20
? Пешин   12:45
? Аср         16:25
? Шом       18:20
? Хуфтон   19:55

@Ezgumaqsad сари бирга бўлинг.

Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламга Муҳаммад деб исм берилиши

Одатда, янги туғилган чақалоққа у туғилган ижтимоий муҳит ва миллий урф-одатлардан келиб чиқиб исм қўйилади. Айримлар ўз боласига ўтган аждодларидан халқ орасида обрў-эътибор ва шуҳрат топган бобоси номини танлашади. Баъзилар эса машҳур арбобларга ҳавас қилиб, фарзандларини шундай арбоблардан бирининг номи билан аташни исташади. Баъзилар эса фарзандларини марду жасорат кўрсатган қаҳрамонлар исмлари билан чақиришни истаб, уларнинг ҳам шундай шон-шуҳрат қозонишини орзу қилишади. Аммо Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг “Муҳаммад” деб номланишлари сабабини тарих саҳифаларидан топиш амримаҳол. Абдулмутталибнинг ўз набирасига бу муборак исмни қўйиши Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг Аллоҳ учун ҳам, Унинг ердаги бандалари учун ҳам маҳмудлиги, ҳамду саноларга лойиқлигидан келиб чиққан, деган қарашни тадқиқотчилар унчалик маъқуллашмайди. Араблар орасида “Муҳаммад” деган исмнинг деярли учрамаслиги, учраган тақдирда ҳам жуда озчиликка маълум бўлишига қарамасдан, бу номнинг Абдулмутталибнинг хаёлига келиш сабаби ҳануз сирлигича қолмокда. У ҳолда Абдулмутталибнинг ўз набирасига “Муҳаммад” исмини танлашининг асл сабаби нима экан? Унинг яҳудий олимлари ёки ўз давридаги араблардан келажакда пайғамбар юборилиши ва исмининг Муҳаммад бўлиши ҳақидаги хабарни эшитгани ҳам ҳеч кимга
маълум эмас. Демак, Абдулмутталибнинг набирасига “Муҳаммад” деб ном бериши илоҳий башорат туфайлидир, дейишга асосимиз бор. Юқорида айтганимиздек, Абдулмутталиб шахсиятида руҳоний куч-қувват, илоҳий илҳом бўлмаганида, ўз қавми орасида обрў-эътибор қозонмаган, араблар орасида юқори мартабага эришмаган, хазоийлар бир қанча замонлар илгари беркитиб юборган ва аллақачон унутилиб кетган Замзам булоғи жойини топиб, уни очмаган, филлар билан қуролланган Абраҳа қўшинлари мағлубиятида муҳим вазифани адо этмаган бўларди.
Абдулмутталиб набирасига исм қўйганида унинг тақдири ва истиқболини кўра билган. Набирасини Муҳаммад дея аташи кутилаётган пайғамбарнинг шаклланишидан нишона ҳамда унинг илк дунё юзини кўришидан бошлаб ҳар томонлама етук бўлиб ўсиши учун ўзига хос тайёргарлик эди.

"Ислом тарихидан олтин саҳифалар" китоби.

"Абдулхамид қори" жомеъ
масжиди имом ноиби
Б Алижонов