امشب صبح نمیشه

گرما دارد این نزدیکی ها و از دوری ها نگویم .

تو تنها کسی بودی که کنارش نقابی رو صورتم نمیزدم
برعکس‌ِ همه‌ی آدما،
کنارِ تو خودِ واقعیم بودم و هیچوقت نگرانِ
تصویری که ازم تو ذهنت داشتی نبودم
چون خیالم راحت بود تو این دنیا‌ی بی انتها اگه
فقط برایِ یک نفر مهم باشم،اون یه نفر تویی
من اونقدری از آدما ضربه خورده بودم که اعتماد
حتی تو کلمه هم برام بی معنی بود؛
ولی تو نه تنها به این کلمه،بلکه به کلِ زندگیم معنا دادی
ازت ممنونم که به منِ رنگو رو رفته‌ روح بخشیدی
بابتِ همه‌ی روزهایِ خوبی که باعث شدی تجربه‌شون
کنم و تو ذهن و قلبم ثبت‌شون کنم ازت ممنونم...