‏عصبانیت من کوتاهه، سطحیه و بسیار تبخیرپذیر، دلشکسته شدنم اما طولانیه، عمیقه و مقاوم، همیشه اگه ازت عصبانی بشم خیلی بهتره تا دلخور

من میدونی چیو تیم حساب میکنم؟!من اصلا ارتباط نمیگیرم،آدم جدید واسه من قطعه یه تیم خیلی‌ کوچیک دارم.یه دایره خیلی‌ کوچیک دارم که نه کسی میاد توش نه میزارم کسی ازش خارج شه.میدونی،بعد صدمو واسه اونا میزارم.انتظارمم اینه که اونام واسه من صدشونو بزارن.

گفتم رفیقمی؛واست ترمزم برید!خودمو زده بودم به خواب،مشکل از تو نیست.نه،تو هم یکی مثل همه که از این رو اون رو میشه پلک که میزنه،اصلاً نفهمیدم رفت جِلده کی تنت!اینقدر بریدم ازت که دیگه کش نمیدمش

والا همینکه تا اینجای زندگی بدون تریاک اومدم خوب اومدم

https://t.me/bellaciaobellacia

https://t.me/bellaciaobellacia

به کسی اعتماد ندارم چون اکسم وقتی پیش عشق زندگیشه،هنوز به من تکست میده

با مظلوم‌ نمایی کاری کرد تو آدم بده داستان بشی ولی فقط خودتی که شخصیت واقعیشو میشناسی

من میگم ناراحت نشدم ولی بعدش دیگه اون حس قبل رو بهت ندارم

چقدر از همه متنفر شدم جدیدا،دیگه حس خوب از هیچکس و هیچ چیز نمیگیرم.حس میکنم همه با نقشه اومدن جلو،همه نقاب دارن و یکم بگذره خود واقعیشون رو نشون میدن.به همه چیز بد بینم؛دلم میخواد همه آدمارو بلاک کنم و هیچ راه ارتباطی با هیچکس نگیرم.شاید بگن دیونه یا مودی، اما همین آدما منو اینجوری کردن آره همشون