VATAN

✍Qurbonali Termiziy
"Jayxun" adabiy klubi a'zosi

🎙Ijroda Qurbonali Termiziy
"Jayxun" adabiy klubi a'zosi

Rukn uchun masʼul: Donoxol Jumayeva

https://t.me/Surxonadabiyoti

“Amirqul Po‘lkan ijodidan” nomli videoroliklar tanlovi g‘oliblari taqdirlandi

O‘zbekiston Yozuvchilar uyushmasida shoir, publitsist va tarjimon Amirqul Po‘lkanning "Ijod nashr" nashriyotida chop etilgan "Sen oyday uzoqsan, malagim" kitobi taqdimoti hamda “Amirqul Po‘lkan ijodidan” nomli videoroliklar tanlovi g‘oliblarini taqdirlash marosimi bo‘lib o‘tdi.
Tadbirni uyushma raisining birinchi o‘rinbosari Minhojiddin Mirzo ochib berdi. Unda uyushma aʼzolari - Qozoqboy Yo‘ldosh, Nurali Qobul, Shahodat Isaxonova, Rustam Musurmon, Ismat Xushev, O‘zbekiston xalq artisti Erkin Komilov va boshqalar so‘zga chiqdi.
Taqdimotda uyushma vakillari, ijodkorlar, tanlov qatnashchilari ishtirok etdi. So‘zga chiqqanlar Amirqul Po‘lkanning hayot va ijod yo‘li haqida so‘z yuritdi.
- Ushbu kitobga taniqli shoir, tarjimon Amirqul Po‘lkanning sara sheʼrlari, dostonlari va tarjimalari, hikoyalar, esselar va publitsistik risolalari kiritilgan, - dedi "Ijod Nashr" nashiyoti rahbari Gulnoza Ergasheva. - Loyiha rahbarlari - Saodat Po‘lkanova, Maqsud Po‘lkanov. Nashriyotimiz tomonidan 1000 nusxada chop etilgan ushbu kitobga Odil Ikrom va Ulug‘bek Xalilov muharrirlik qilgan. Ushbu to‘plamning o‘qirmanlari yanada ko‘payishiga ishonamiz.
Taqbir davomida tanlov ishtirokchilarini taqdirlash marosi ham bo‘lib o‘tdi. G‘oliblarga va faol qatnashganlarga homiylarning pul mukofotlari, qimmatbaho sovg‘alar va Yozuvchilar uyushmasining badiiy kitoblar jamlanmasi topshirildi.
- Amirqul Po‘lkan sheʼrlariga tayyorlangan videoroliklarim yuqori baholanganidan xursandman, - dedi tanlov g‘olibi Muhammad Ali G‘afforov. - Tasvirga olish jarayonida asosan sheʼrning mazmunini ochib berishga va yoshlarni kitobxonlikka chaqirish g‘oyasini targ‘ib qilishga harakat qildim.
Kechada shoirning sheʼrlaridan namunalar o‘qildi, xonandalarning chiqishlari yanada zavq ulashdi.

Zulayho Ahmadjonova

“Amirqul Po‘lkan ijodidan” videoroliklar tanlovi g‘oliblari:

1-o‘rin (20 000 000 so‘m bilan):

1. Shahriyor Shavkat va Nozima Habibullayeva juftligi (10 000 000 so‘m);
2. Muhammadali G‘afforov (10 000 000 so‘m).

2-o‘rin (10 000 000 so‘m bilan):

1. G‘ayratjon Madrahimov (5 000 000 so‘m);
2. Mashhura Fayzullayeva (5 000 000 so‘m).

3-o‘rin (5 000 000 so‘m bilan):

1. Shamsiqamar Suyunova (2 500 000 so‘m);
2. Shohida Jo‘rayeva (2 500 000 so‘m).

Rag‘batlantiruvchi mukofotlar (televizor bilan):

1. Zamira Beshimova;
2. Dilmurod Do‘st;
3. Muhammadxon Yusupov;
4. Ulug‘bek Xalilov;
5. Farangiz Umidullo qizi.

Rag‘batlantiruvchi mukofotlar (planshet bilan):

1. Zulfiya Mo‘minova;
2. Rustam Musurmon;
3. Oydinniso;
4. Jamoliddin Muslim;
5. Hasan Almatov.

Rag‘batlantiruvchi mukofotlar (telefon bilan):

1. Durdona Bahodirova;
2. Islom Ali;
3. Dilshod Laziz;
4. Nilufar Ergasheva;
5. Madina Otamurodova.

Rag‘batlantiruvchi mukofotlar (1 000 000 so‘m bilan):

1. Xosiyatxon Akramova;
2. Iroda Rahmonaliyeva;
3. Aydana Medenova;
4. Mahfuza Mezon (Begaliyeva);
5. Nasrullo Ergash;
6. Mohinur Xolmo‘minova;
7. Guliniso O‘tkirova;
8. Sitora Naimjonova;
9. Zulayho Ahmadjonova;
10. Munira Ramazonova;
11. Xo‘jayev Muhammadjon;
12. Musharraf Xo‘jabekova;
13. Dildora Yorbulova;
14. Venera Inoyatova;
15. Bahodir Abdurashidov;
16. Shahina Usmonova;
17. Bahrom Otajonov;
18. Roziya Jabborova.

ТЎРТЛИКЛАР

Ватан – юракдаги эзгу ҳаётдир,
Ва қонда жасорат, руҳий қанотдир.
Мангу шарафдалар Нажмиддин Кубро,
Ватанни севганлар жаннати зотдир.

Толе битган бахт китоби – оила қурув,
Унга элтар кўнгилларга умид тўлув.
Ҳар дилнинг бир ҳабиби бор соғунгувчи,
Сулув-сулув эмас, дерлар, суйган сулув.

Одам-олам сарвари, сарварлигинг унутма,
Жами жонзотдан фарқли сардорлигинг унутма.
Дунё уйин синчлари яхшиликка таянгай,
Инсон эрсанг, инсонга даркорлигинг унутма.
✍️Болта Ёриев https://t.me/Surxonadabiyoti

ИСТИҚЛОЛ БАҲОРИ

Истиқлол баҳори бахтга бахт қўшиб,
Эркли эл эрлари жондан суйишиб,
Бебаҳо мадҳингни куйлашар жўшиб,
Довруғи достоним, Ўзбекистоним!

Ўзбекистон – кўнгил баҳори,
Нафосатга тўлган наҳори.
Жаннатмакон борлиғи-бори,
Бир кўрганлар қайта ҳумори.

Қадим Турон руҳи барҳаёт сенда,
Аҳли иймон руҳи барҳаёт сенда.
Соҳибқирон руҳи барҳаёт сенда,
Довруғи достоним, Ўзбекистоним!

Ўзбекистон – толеъга кўзгу,
Ниятлари, ўйлари эзгу.
Эртакларда сўйлаган орзу,
Шарафлари йўғрилган мангу.

Қадамлар ташлайвер мардона, халқим,
Меҳнатинг зийнатли дурдона, халқим.
Бошингда Қадрқуш парвона, халқим,
Довруғи достоним, Ўзбекистоним!

Ўзбекистон – сеҳрли нигоҳ,
Истиқболли ёғдуланган моҳ.
Дўст-ёронлар ғамидан огоҳ,
Саодатли кунларга ҳамроҳ.
✍️Болта Ёриев https://t.me/Surxonadabiyoti

#Сурхон_адиблари

Ёриев Болта Ёриевич
(1941-2020)

1941 йил 1 июнда Сурхондарё вилояти Жарқўрғон туманидаги Арслонбойи қишлоғида туғилган.
1959 йили Сурхондарё вилояти Жарқўрғон туманидаги 5-мактабни тугатган. 1960-1965 йилларда Самарқанд давлат университетида таҳсил олган.
Меҳнат фаолияти давомида Сурхондарё вилояти газетаси таҳририятида адабий ходим, бўлим мудири (1965-1966), Теримз давлат педагогика институти (ҳозирги Термиз давлат университети) ўзбек тилшунослиги кафедраси ўқитувчиси (1967-1968), Сурхондарё вилояти газетаси таҳририятида маданият, партия турмуши бўлимлари мудири (1968-1988), Денов тумани газетаси муҳаррири (1988 йил), Сурхондарё вилояти газетасида муҳаррир ўринбосари (1988-1990), Термиз давлат университети ўқитувчиси (1992-1993), Термиз давлат университети нутқ маданияти кафедраси доценти (1999-2012) каби лавозимларда ишлаган. 2020 йил 23 октябрда вафот этган.
“Боботоғ қўшиқлари” (1979), “Сенга севги изҳор қилган кун” (1990), “Меҳрибон нигоҳ” (1998), “Алпомиш ва Нормўмин Суҳроб” (1999), “Умидли дунё “ (2001), “Кўнгил илинжлари” (2007), “Ҳайрат ва ғайрат “ (2008), “Ўзбек тили тарихи” (2006), “Ёр ўтган кўчаларда” (Сайланма-1, 2011), “Арслонбойи гурунглари” (Сайланма-2, 2011), “Тил ва услуб” (Сайланма-3, 2016), “Меҳр булоғи” (Сайланма-4, 2017), “Қўшғи боғ” (Сайланма-5, 2019), “Биз суйган дунё” (Сайланма-6, 2021) каби китоблари нашр этилган.
1981 йилдан Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмаси аъзоси.
2020 йилда вафот этган. https://t.me/Surxonadabiyoti

Ассалому алайкум! Азиз ижодкорлар! Адабиётга ошно кўнгиллар, эшитмадим деманглар!

7 ноябрь куни, яъни эртага соат 11:00да Қумқўрғон туманидаги “Наврўз” боғидаги “Маънавият маскани”да Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмаси Сурхондарё вилоят бўлими қошида ташкил этилган "Илҳом" адабий клубининг навбатдаги машғулоти бўлиб ўтади.

Бунда:
— Ёшлар ижодига кўмак бериш:мулоҳазалар, муҳокамалар, мунозаралар.
— Ёшлар мушоираси.
– “Мен мақола ёзмоқчиман!” маҳорат дарси.
— Ғолибларни тақдирлаш.

Ким учун: Барча учун
Қатнашиш: Бепул
Анжуманни шоир: Менгнор Олломурод олиб боради.
Саҳифа учун масъул: Зумрат Абраева, Донохол Жумаева.

Телефон: +998951732684 Севинч Ашурова

Ажойиб мушоира кечаси бўлиб ўтади. Ижодий оқшомга барча адабиёт шайдоларини чорлаб қоламиз!

https://t.me/Ilhomadabiyoti

​MANSUR JUMAYEV IJODI

O‘zbekiston Yozuvchilar uyushmasi a'zosi, Yozuvchilar uyushmasi bo‘lim boshlig‘i, iste'dodli shoir Mansur Jumayev 33 yoshida vafot etdi.
Mansur Jumayev Qashqadaryo viloyati Mirishkor tumanida 1991-yil 17-fevralda tug‘ilgan. O‘zbekiston davlat jahon tillari universitetining Xalqaro jurnalistika fakultetini tamomlagan.
U O‘zbekiston Yozuvchilar uyushmasida Adabiy targ‘ibot va tadbirlarni uyushtirish bo‘limi boshlig‘i lavozimida faoliyat yuritayotgan edi.
Shoirning “Oq orzularim”, “Hayrat qo‘shiqlari”, “Hazrati ishq” nomli she‘riy to‘plamlari nashr etilgan. Yaqinda “Izlam” turkumida “Biz kutgan fasl” nomli she‘riy to‘plami chiqqan edi. Bu uning oxirgi kitobi bo‘lib qoldi.
Shoir “Ota yurt”, “Oldinda bir yo‘l bor...”, “Sujud”, “Bolalik”, “Mening xatolarim”, “Esingdami, aka...”, “Ertak haqida ertak”, “Hayrat qo‘shig‘i”, “Kitobsevar qizga”, “Yigirma birinchi asr tabibi”, “Yo‘lovchi qo‘shig‘i”, “Senga deganim” singari Vatanga, el-yurtga muhabbat, insoniy va ilohiy tuyg‘ular baland pardalarda kuylangan sheʼrlari bilan sinchi sheʼrxonlarning qalbidan joy olgan.
   Bir qator asarlari rus, ingliz, turk, ozarbayjon, tojik, qoraqalpoq va boshqa tillarga tarjima qilinib, nufuzli xorijiy nashrlarda eʼlon qilingan. Turli yillarda “Yoshlik”, “Sharq yulduzi” jurnallarida, “Yangi O‘zbekiston”, “Hurriyat”, “Kitob dunyosi” va boshqa markaziy nashrlarda sheʼr, hikoya, esse va publitsistik maqolalari chop etilgan. Jumladan, “Xon qizining hovlisida kechgan mushoira”, “Kichkina odamning ulkan qalbi”, “Uyqudagi go‘zallar mehmoni”, “Ulug‘ Attor va jajji jiyancham”, “Adiblari ardoqlangan yurt”, “Bulbul qachon baland sayraydi?”, “Velosipedni qaytadan kashf etamiz!” singari badiiy publitsistik maqolalari o‘quvchini befarq qoldirmadi.
Mansur Jumayevning “Alfa”, “Arilar ko‘zyoshi” kabi hikoyalari nafaqat yurtimiz ommaviy axborot vositalarida, balki rus, ozarbayjon va boshqa xorijiy tillarga tarjima qilinib, adabiy-badiiy jurnallarda chop etilgan.
O‘zbekiston Yozuvchilar uyushmasi jamoasi va ko‘p sonli a'zolari Mansur Jumayevning oilasi va yaqinlariga hamdardlik bildiradi.

O‘zbekiston Yozuvchilar uyushmasi Axborot xizmati

Ўйлаганлари бўлмаган Холмат ҳеч нарса бўлмагандек, бир муддат юлдуз санаб ётди. Кейин туриб, жилғадан чиқди ва кета бошлади. Қоралиқ кўринди. Қўлидан чиқиб кетган қўй деб ўйлаб шошиб борди. У энди бироз дамини ростлаган жилға ёқасидаги илонизи йўл ёқасида аллаким, бу Алижон чўпоннинг ўғли – эшакнинг ҳуркканида унинг устидан йиқилиб тушган Аюб тупроққа беланиб, ҳушсиз ётарди.
Холмат ўғри ҳайкалдек қотиб қолди.
Болани опичлаб олганча, кўтариб гандираклаган куйи аллақаёққадир, Жайралиқир томон кета бошлади.

Камбойчи келиб кетганидан сўнг Алижон чўпон хотини келтирган овқатга ҳам иштаҳа қилмади ва ухлолмади. Ашур камбойчининг гапи хаёлига тинмай ғужғон айланди.
Изсиз ғойиб бўлган боланинг йўқолганидан сўнг икки ҳафта ўтиб аза очилиб, она кўк кийди.
Орадан икки ойлар ўтиб, эшагида қўшни қишлоққа узум олиб бориб, сотиб, кечга қишлоққа қайтаётган Маҳматмуроднинг ярим тунда Тутаклисойда бир бола унга эргашганини ва Жайралиқир ёқасидаги йўлгача унга ҳамроҳ бўлганини айтганида кўпчилик уни лофчига ҳам чиқарганди.
Чўпон тунни яримлатди.
Аёли ухлади. Ойдинда унинг ғамгин юзи худди йиғлаётгандек кўринарди.
Аёли – оғироёқ. Кўп ухлайди. Ухлагани яхши. Дардни унутади.
Чўпон ўрнидан туриб ўтирди.
Ўрнидан туриб кирза этигини оёғига кийди.
Таёқни олиб жўнади. Аёли уйғонмади. Итларнинг бири унга эргашди. Бири аёлининг оёғи ости томонида чордана қуриб, ётди.
Чўпон бола излаб, бу қир-адирларнинг тупроғини элакдан ўтказгандек аниқ биларди.Топилмади.
Ёқалаб Жайралиқирга борди. Камбойчи эса бу кеч хирмонжойга келмабди. Ой сутдек ёруғ эди. Хирмонжойнинг ўртасида чўнқайиб ўтирди, кейин ёнбошлади. Тин олиб, юлдуз тикилиб ётди.
Туйқус хивич отида қаердандир бирдан болакай - Аюб пайдо бўлди. Ит аввал ғингшиди, кейин таниб дум силкиди.
–Ўғлим!. Аюб! – сакраб туриб кетди чўпон, — Аюб! Болам!..
Бола ўзига қараб келаётган отани кўрди-ю, бирдан ортга тисирилди-да, хивич отини қўлига олиб, негадир келган томонга, адир томон томон қоча бошлади.
–Болам, қочма, тўхта!.
Бола шу қадар тез югурардики, ота унга етолмади, бола қир ошиб кўздан йўқолди.
Ота ўкраб-ўкраб йиғлади.
Тонгга яқин бостирма томон қайтди.
Чўпон кун бўйи минг бир хаёл билан қўй боқди.
Кеч тушиб, чўпоннинг аёли ухлади.
Чўпон Жайралиқирга жўнади. Икки ит эргашди. Чўпон бирини ҳайдаб солганди, бири ғингшиб-ғингшиб қайтиб кетди.
Жайралиқирга ёнбошлаб ётган чўпоннинг икки кундан бери айтарли уйқуга илинмаган кўзи юмилиб, пинакка кетди.
Қулоғи эса Аюбнинг аниқ овозини эшитарди.
– Чуҳ, Баян!.. Чуҳ!..
–
Баян бу тоғ ёнбағридаги қишлоқлар орасида энг номи чиққан от эди.
У кирган давранинг энг зўр соврини уники бўларди.
Бир кўпкарида улоқни олиб кетаётган Баянни тўрт от ўртага олиб жарга томон ҳайдайди. Ғирромлик олдида имконсиз қолган чопағон ва от тақдирга тан бериб жар томон кетади.
Шунда ҳам Баян қоя лабига келганда чап бериб, чопағонни тушиб қолишига имкон қилиб, ўзи эса пастга қулаб кетади.
Қишлоқнинг бор кўпкариси шу кенг даштларда ўтказилар, шундай кунлар Алижон чўпоннинг ёлғиз ўғли - Аюбнинг куни туғарди. Эшагини миниб, отларни қора қилиб изидан жўнарди.
Чўпон ўғлига тойча олиб бермоқчи ва ўғил унга “Баян” деб ном қўймоқчи,яхши қараб, уни тоблаб учқур от қилмоқчи эди.
Бола чопағонликдан биринчи совринига телевизор олмоқчи эди.
Уларнинг қишлоқдан узоқдаги бийдек даштдаги уйларига на электр чироқ етиб келган, на телевизори бор эди. Болакай ҳар куни синфдошлари мультфильм ёки жангари кино кўрганини айтиб беришганида, уларнинг гапларига маҳлиё бўлиб тингларди.
– Қоралиқ Дўланалига! Бир жуфт калиш қўйилди!. Ҳайда, Баян, чуҳ!.
Хивич отли ёш чопағон гўё довруғ солиб, Жайралиқирдан эниб, кўздан йўқоларди. Зум ўтмай, ойдинда Дўланали томонга чопиб кетаётганлиги қорайиб кўринарди.
Аюбнинг онасининг калиши абгор эди. Тўй-марака бўлса, ҳамиша йиғи қилиб ўтирар, “Синфдошларим оёғимдаги калишимга қарайди!” деб кўпинча боролмасди ҳам.
Бир неча бор ямалганидан, калишни энди ямоқ ҳам илмай қўйганди.
Совринга калиш олсин, энди онаси тўйларга яп-янги калишини кийиб боради шунда.