تو در آغوشِ ‌بی‌پروای دل‌ گنجیده‌ای ورنه
در این دقت‌سرا امّیدِ گنجیدن، نمی‌گنجد
-بیدل

ما را زِ خیالِ تو چه پروایِ شراب است؟
خُم گو سر خود گیر، که خُمخانه خراب است
-حافظ

ز گل آنچنان که سرخی نرود به سعی باران
نتوان به اشک شستن ز تو رنگِ بی‌وفایی
-نسیم (دکتر علی صدارت)

این حدیث از سر دردیست که من می‌گویم
تا بر آتش ننهی بوی نیاید ز عبیر
-سعدی

بر من ستم زمانه بس نیست
کاندوه تو می‌خورم به سربار؟
-جلال عضد

مرا از وادیِ سرگشتگی، دل چون برون آرد؟
چه سان رهبر شود آواره را آواره‌‌ی دیگر؟
-صائب

آن روز که با تو می‌رود نوروز است
وان شب که تو در کنار مایی روز است
-سعدی

ممنون سپهرم که شکنج قفس او
نگذاشت به دل حسرت بی بال و پری را
-حزین لاهیجی

من از آن کشم ندامت که تورا نیازمودم
تو چرا ز من گریزی که وفایم آزمودی؟
-رهی

سینه را سوراخ‌ها کردی به پیکانِ ستم
خوب کردی، خانه‌ی تاریکِ ما روزن نداشت
-شانی تکلو