Plyuralizm – bu turli g‘oya, fikr, manfaat, qarash yoki ijtimoiy guruhlarning birgalikda mavjud bo‘lishini tan oluvchi tushuncha. U quyidagi sohalarda qo‘llaniladi:

• Falsafa – haqiqat yoki bilimning yagona manbasi yo‘qligini, turli qarashlar va nazariyalar mavjud bo‘lishi mumkinligini bildiradi.

• Siyosat – turli partiyalar, mafkuralar va ijtimoiy qatlamlarning o‘zaro raqobati va hamkorligini qo‘llab-quvvatlaydigan tizim.

• Din – jamiyatda turli din va e'tiqodlarning erkin mavjudligini anglatadi.

• Madaniyat – turli millat, madaniyat va urf-odatlarning birgalikda yashashi va rivojlanishini ta’kidlaydi.

Plyuralizm odatda demokratiya, erkin fikr va tolerantlik bilan bog‘liq tushuncha hisoblanadi.

Impichment – bu davlat rahbarini yoki boshqa yuqori mansabdor shaxsni lavozimidan chetlatish jarayoni bo‘lib, odatda jiddiy qonunbuzarlik, mansab vakolatlarini suiiste'mol qilish yoki korrupsiya kabi ayblovlar asosida amalga oshiriladi.

Bu atama asosan AQSh va boshqa demokratik davlatlarning siyosiy tizimida qo‘llaniladi. Impichment jarayoni odatda ikki bosqichdan iborat:

• Ayblov qo‘yish — qonun chiqaruvchi organ (masalan, AQShda Vakillar palatasi) rasmiy ayblov qo‘yadi.

• Sud jarayoni — yuqori palata (masalan, AQSh Senati) ayblovlarni ko‘rib chiqib, aybdor yoki aybsizligi haqida qaror qabul qiladi. Agar aybdor deb topilsa, mansabdor shaxs lavozimidan chetlatilishi mumkin.

Ba'zi mamlakatlarda impichment natijasida shaxs nafaqat lavozimidan mahrum qilinishi, balki kelajakda davlat lavozimlarida ishlash huquqidan ham ayrilishi mumkin.

Nihil Obstat – lotincha ibora bo‘lib, "hech qanday to‘siq yo‘q" degan ma’noni anglatadi. Bu atama, asosan, Rim-katolik cherkovida diniy senzura kontekstida ishlatiladi.

Agar biror kitob, maqola yoki boshqa nashr teologik nuqtayi nazardan Cherkov ta’limotiga zid emasligi aniqlansa, unga "Nihil Obstat" belgisi beriladi. Bu tasdiq maxsus mas’ul shaxs (masalan, senzura bilan shug‘ullanuvchi ruhoniy) tomonidan beriladi va muallif yoki noshir materialni Cherkov tomonidan ruxsat etilganini bildiradi.

"Nihil Obstat" olgan nashr keyingi bosqichda "Imprimatur" (lotincha: "bosilsin") degan ruxsatni ham olishi mumkin, bu esa uni rasmiy chop etishga yo‘l ochadi.

Kapalak effekti – bu kichik bir voqea yoki harakatning kelajakda katta o‘zgarishlarga olib kelishi mumkinligini anglatadigan tushuncha. Bu atama ilk bor matematik va meteorolog Edvard Lorens tomonidan ishlatilgan va u bilan bog‘liq bo‘lgan mashhur misol shunday: "Bir mamlakatda kapalak qanot qoqishi boshqasida kuchli dovulga sabab bo‘lishi mumkin."

Aslida, bu tushuncha murakkab tizimlarning (masalan, ob-havo, ijtimoiy hayot yoki iqtisodiyot) nozik va o‘zaro bog‘liq bo‘lishiga ishora qiladi. Kichik o‘zgarishlar (kapalakning qanot qoqishi kabi) boshlang‘ich sharoitlarni o‘zgartiradi va bu tizimning umumiy rivojlanish yo‘nalishiga katta ta’sir ko‘rsatishi mumkin.

Misol hayotdan:

Biror odam bilan kichik bir suhbat hayotingizda katta o‘zgarishlarga olib kelishi mumkin.

Texnologik kashfiyotlar ham ilk ko‘rinishda mayda tuyulishi mumkin, lekin ular katta inqiloblarga sabab bo‘ladi.

Kapalak effekti odatda, kutilmagan natijalar va sabab-oqibat zanjiri haqida o‘ylashni rag‘batlantiradi.

Kommunizm – bu siyosiy va iqtisodiy tizim bo‘lib, unda barcha ishlab chiqarish vositalari va resurslar umumiy egalikda bo‘lib, xususiy mulkchilik yo‘q qilinadi. Kommunizmning asosiy maqsadi jamiyatda tenglikni ta’minlash, hammaning ehtiyojlariga qarab taqsimot va resurslarni adolatli boshqarishdir.

Kommunizmning nazariy asoslari Karl Marks va Fridrix Engels tomonidan yaratilgan va asosan Marksning "Kommunistik Manifest" hamda "Kapital" asarlari orqali bayon qilingan. Ularning fikriga ko‘ra, insoniyat tarixining rivojlanishi ishlab chiqarish vositalari ustidan kurash bilan bog‘liq. Tarix davomida jamiyat quldorlik, feodalizm va kapitalizm kabi turli tizimlardan o‘tgan bo‘lsa-da, Marksning nuqtai nazariga ko‘ra, kommunizm bu tizimlarning eng so‘nggisi, eng adolatli shakli bo‘lib, ijtimoiy adolat va tenglikni ta’minlaydi.

Kommunizmning asosiy xususiyatlari:

1. Sinfsiz jamiyat: Kommunizmda jamiyat sinflarga bo‘linmaydi. Marksizmga ko‘ra, hozirgi kapitalistik jamiyatda ikki asosiy sinf mavjud: ishlab chiqarish vositalariga egalik qiluvchi burjuaziya va ularni ishlatadigan proletariat. Kommunizmda bu sinfiy tafovut yo‘qoladi.

2. Ishlab chiqarish vositalariga umumiy egalik: Zavodlar, yer, korxonalar va boshqa ishlab chiqarish vositalari davlat yoki jamiyat tomonidan boshqariladi va xususiy mulkchilik yo‘q qilinadi. Barcha ishlab chiqarish vositalari umumiy mulk bo‘ladi, shuning uchun insonlar boylikka ega bo‘lish emas, balki jamiyatning umumiy farovonligini ta'minlash uchun ishlaydi.

3. Tovar-pul munosabatlarining yo‘q bo‘lishi: Kommunistik jamiyatda pul muomalasi va bozor tizimi yo‘qoladi. Barcha mahsulotlar insonlarning ehtiyojlariga ko‘ra taqsimlanadi. "Har kim o‘z qobiliyatiga ko‘ra mehnat qiladi va har kim o‘z ehtiyojlariga ko‘ra oladi" degan tamoyilga asoslangan taqsimot amalga oshiriladi.

4. Davlatning yo‘q bo‘lishi: Kommunistik nazariyaga ko‘ra, davlat faqat o‘tish davrida mavjud bo‘ladi. Bu davrda proletariat sinfi davlatni boshqarib, jamiyatdagi burjuaziya qoldiqlarini yo‘q qiladi va yangi tartibni o‘rnatadi. Davlatning asosiy vazifasi ijtimoiy tizimni boshqarishdir, ammo kommunizm to‘liq amalga oshgach, davlatning o‘zi ham yo‘q bo‘ladi.

5. Internatsionalizm: Kommunizm xalqaro miqyosda sinflar o‘rtasidagi kurashni oxiriga yetkazishni ko‘zlaydi. Ya’ni, bir mamlakat doirasida emas, balki butun dunyoda sinflar o‘rtasidagi tafovutlar yo‘q qilinadi va millatlararo birlik o‘rnatiladi.

Kommunizmning rivojlanishi

Kommunistik g‘oyalar XIX asrning oxirlarida kuchli ta’sirga ega bo‘lgan bo‘lsa-da, amaliyotda ushbu tizim asosan XX asrda keng ko‘lamda sinovdan o‘tkazilgan. 1917 yilda Rossiyada Oktabr inqilobi sodir bo‘ldi va Vladimir Lenin boshchiligida Sovet Ittifoqi tashkil topdi. Bu davlat Karl Marks g‘oyalarini amaliyotga tadbiq etishga harakat qilgan va 70 yildan ortiq davom etgan kommunistik davlatlardan biri bo‘ldi.

Lenin va undan keyingi Sovet rahbarlari tomonidan o‘zgartirilgan kommunistik nazariya keyinchalik marksizm-leninizm deb nomlanib, dunyo bo‘ylab ko‘plab mamlakatlarda keng tarqalgan. Sovet Ittifoqidan tashqari Xitoy, Kuba, Shimoliy Koreya, Vyetnam va boshqa davlatlar ham kommunistik tizimga amal qilishdi.

Kommunizmning amaliyotdagi muammolari

Kommunizmni amaliyotda joriy etishda ko‘plab muammolar paydo bo‘lgan. Diktatura va repressiya bilan bog‘liq muammolar, iqtisodiy inqirozlar va resurslarni noto‘g‘ri taqsimlash ko‘plab mamlakatlarda kommunizmning muvaffaqiyatsizligiga olib keldi. Ko‘plab tanqidchilar kommunistik tizimni erkinlikni cheklovchi va iqtisodiy samaradorlikni kamaytiruvchi tizim deb hisoblashadi.

Sovet Ittifoqining qulashidan keyin

1991 yilda Sovet Ittifoqi qulagach, kommunistik davlatlarning aksariyati o‘z tizimlarini o‘zgartirishga majbur bo‘ldi va kapitalistik iqtisodiyotni qabul qildi. Biroq, bugungi kunda ham kommunizm g‘oyalari ayrim davlatlar va siyosiy harakatlar orasida o‘z ahamiyatini yo‘qotmagan. Xitoy va Kuba kabi davlatlar o‘zini kommunistik deb e'lon qilgan bo‘lsa-da, ularning iqtisodiy siyosatlari bozor elementlari bilan aralashgan.

Ulgi – bu biror narsaning namunasi yoki namunaviy nusxasi bo‘lib, boshqa narsalarni yaratishda yoki o‘rganishda asos sifatida ishlatiladi. Masalan, ta’limda ulgi – bu o‘quv materialining namunaviy shakli bo‘lishi mumkin, savdoda esa ulgi – bu mahsulotning sinov nusxasi hisoblanadi.

Okkam ustarasi (Occam's Razor) – bu ilmiy va mantiqiy tamoyil bo‘lib, unda shunday deyilgan: "Tushuntirish uchun zarur bo‘lmagan narsalarni keltirmaslik kerak." Oddiy qilib aytganda, agar biror narsani tushuntirish uchun bir nechta imkoniyat bo‘lsa, eng oddiy va eng kam taxminni talab qiladigan variantni tanlash afzalroq.

Bu tamoyilni 14-asrda yashagan ingliz faylasufi Uilyam Okkam ishlab chiqqan (yoki unga taalluqli deb hisoblangan), garchi bu g‘oya undan avval ham mavjud bo‘lgan bo‘lishi mumkin.

Ta'rifi:

Okkam ustarasi – hodisalarni yoki masalalarni tushuntirishda ortiqcha taxmin va murakkabliklardan qochish tamoyili. Bu ilmiy izlanishlarda eng oddiy va ishonchli nazariyani tanlashni qo‘llab-quvvatlaydi.

Misol: Kechasi hovlida suv chelakining bo‘shab qolganini ko‘rdingiz. Nima uchun chelak bo‘shadi?

1. Murakkab tushuntirish: Kechasi maxsus yashirin hayvonlar kelib, chelakdagi suvni ichib ketgan bo‘lishi mumkin, yoki chelakni kimdir ataylab bo‘shatib qo‘ygan.

2. Oddiy tushuntirish (Okkam ustarasi bo‘yicha): Ehtimol, chelakdan suv bug‘langan yoki qiya turgan chelakdan sekin-asta suv oqib ketgan.

Okkam ustarasiga ko‘ra, ikkinchi variantni tanlash kerak, chunki u kamroq taxmin va mantiqiy izoh talab qiladi.

Oddiylikni afzal ko‘rish muhim, ammo bu tamoyil har doim ham to‘g‘ri javobni kafolatlamaydi. Bu shunchaki mantiqiy tanlash yo‘li hisoblanadi.

Aliensdidit – iborasi asosan hazilomuz yoki mem sifatida ishlatiladi va uning ma'nosi "bu ishni o'zga sayyoraliklar (aliens) qilishgan" degan fikrni bildiradi. Ko'pincha u ilmiy-tarixiy mavzular, ayniqsa, haligacha tushuntirib bo'lmaydigan sirli hodisalar haqida gap ketganda ishlatiladi.

Masalan, qadimiy me'moriy yodgorliklar (misol uchun, Misr piramidalari yoki Stonehenge) haqida gap ketganda, ba'zilar ilmiy dalillardan chetlanib, bularni begona sayyoraliklar yaratgan deb da'vo qilishadi. "Aliensdidit" shu kabi noaniq yoki fantastik nazariyalarni kulgili tarzda ifodalash uchun ishlatiladi.

Rezident – bu so'zning asosiy ma'nosi doimiy yashash joyiga ega bo'lgan yoki biror davlatda yoki hududda doimiy yashashga ruxsat olgan shaxsni anglatadi. Bu kishi u joyda ishlashi, o'qishi yoki boshqa maqsadlarda yashashi mumkin. Shu bilan birga, rezident tushunchasi soliq sohasida ham qo'llaniladi va bu mamlakatda doimiy yashovchi soliq to'lovchini ifodalaydi.

Mutaassiblik – bu biror fikrga yoki eʼtiqodga haddan tashqari qat’iy, keskin va ogʻishmas holda ergashish, boshqa qarashlarga murosasiz bo‘lish holati. Mutaassib kishi odatda o‘z qarashlarini mutlaq haqiqat deb biladi va boshqacha fikrlovchilarga nisbatan toqatsiz yoki dushmanlarcha munosabatda bo‘lishi mumkin. Bu holat ko'pincha ekstremizm va radikalizmga olib kelishi mumkin. Mutaassiblik ko'pincha ijtimoiy ziddiyatlar va mojarolarga sabab bo'ladi, chunki bu turdagi odamlar o'zlarining e'tiqodlarini boshqa kishilarning huquqlari va erkinliklaridan ustun qo'yishadi.