«بلندتر بخند. بلندتر بخند، یاد خونه بیفتم.»

«بک تو بلک» ؛ سجاد افشاریان
مردادماه ۰۳، رشت.

یک لاین از این آهنگ د نیبرهود هست که جس می‌گه “i’m not entirely here, half of me has disappeared”. درست همین.

روی صفحات کمرنگم. بخشی از من میل زیادی به نیست شدن داره و بخشی می‌خواد که پررنگِ پررنگ، زندگی کنه.

الان، نه کاملاً پاک شدم و نه کاملاً اینجام. تمام مدت.

حس می‌کنم یه نقاشی‌ام، که قبل از اینکه کامل بشه، خالقش متوجه شده که اون چیزی که باید، نشده و پاکش کرده. اما با از اون پاککن زپرتی‌هاش!