мин инде 21 яшемдә бу тормышны яшәп өлгермим.

кемдер, тел бетә дип, кычкырып йөри, ә кемдер тыныч кына балалары белән татар телендә сөйләшә.

гәйбәтләрне сөйләр өчен булса да, кешегә кеше кирәк.

үземнең 21 яшьлегемне мин балачакта башкача күз алдыма китергән идем.

бер ялган бар дөньяны боза ала.

бу көннәрдә күңелемне мондыйрак уй җылыта:

тиздән дөнья безнең буын идарәсендә булачак бит.

артык соң очраштык.

шуның кадәр күпне үзем генә булдыргач, алга таба да атлый алыр идем сыман.

җәйгә планнарым: яратуга күмелеп яшәргә.

бу кызуда эри башладым инде.

быел сабантуй өчен актуаль җыр: "тукта, яңгыр! тукта, яңгыр!"