‎
نازپرورده‌ هایی که بر ما خرده گیریدو انگ وحشی‌ گری زنید، ما وحشی نبودیم، ما چون شمایی، نقاب تزویر بر چهره نداشتیم..
خورشید که سر برآورد، دویدن بود و شکار، و جستجوی آب..
قوت، جواز نبض بود و ضعف، مُهر طعمه‌ ی درندگان شدن..
از زمین و زراعت و آب، چه لاف‌ ها زنید..
چه دانید از سوز جگر گرسنه، چه دانید از کابوس قحطی..؟
گر گرگ دندان نمود، گر قبیله‌ ی همسایه آهنگ کشتار کرد، گر زمستان پنجه‌ ی یخ‌ زده کشید و سوز سرما، مغز استخوان سوزاند، دیگر مجال این افسانه‌ ها نبود..
از تاریخ گویید و پند گرفتن از آن..
کدام تاریخ..؟
تاریخ ما، بر دیواره‌ های نمناک غارها حک شده، تاریخ ما، در استخوان‌ های شکسته و جمجمه‌ ها خلاصه گشته..
ما تاریخ‌ نگارو کاتب نداشتیم، ما خودِ تاریخ بودیم..
یک روز، روز شکار بود و یک روز، روز شکار شدن..
ذات آدمی، همانست که بود، چه با تبر سنگی و چه با بمب اتمی..
تنها ابزارها دگرگون شوند..
حال گر ما را وحشی پندارید، باکتان نباشد، که دیگر نه گرمای نفس‌ هامان بر این خاک است و نه سایه‌ هامان بر این دشت..
شما مانده‌ اید و دنیای پر زرق و برقتان..
امّا دانید که حرص آدمی سیری‌ ناپذیرست..
همواره بیشتر خواهید، همواره بهترین را جویید، حتی گر به بهای مرگ خود تمام شود..
این دور باطل، هماره ادامه دارد و شما نیز، در آن گرفتارید، خواه دانید، خواه ندانید..

..وسپرو..

??'?? ??? ????? ???

سر آشپزی رو مشاهده میکنید بازهم پخت و پز کرده.

سر آشپزی رو مشاهده میکنید بازهم پخت و پز کرده.

اگر امروز یک ساعت ساز نزنم و پنحاه صفحه کتاب نخوندم خرم.

با تو همچی خوب بود ولی دروغ بود..

عکسای قدیمی خودمو میبینم رسما شک بهم وارد میشه.