از نظر من صرفا ما دوتا دنیا داریم یکی دنیایی که اکثرا توش قرار دارین شهر ، زندگی ، مردم ، خرید ، کار ، عشق ، بچه ، و خانواده ، و دووم دنیایی پر از سرکوب دنیایی که توش اراده ای نداری ، وقتی سرباز میشی و ارتشی میشی همه چیز اوایل مشخصه اگر خدمت باشه که تموم میشه ولی اگه بخوای واقعا به این وطن خدمت کنی مجبوری از همه چیزت بگذری ، عملیات میری سوریه اون وقت متوجه میشی یه جا توی دنیا هست که پر از ترور بچه کشی آدم کشی و تروریسته جنازه های افراد و کودکانی رو میبینی که نصف شکمشون ریخته بیرون و بوی بدش حالتو بد میکنه ، میبرنت عراق میبینی همونایی که ۸ سال جوونای مارو کشتن دارن یه عده از دخترای هرزه ایرانی رو صیغه میکنن و به ریش ایرانی ها می‌خندن.
میری لبنان میفهمی به هیچکس نمیشه اعتماد کرد و اونی که خیلی بهش اعتماد داری و خوب به نظر میرسه اطلاعات‌ی و جاسوسه وقتی درس بی اعتمادیتو گرفتی و بعد از چند ماه برگشتی خونه ، میبینی اون آدم همیشگی نیست ، هرکی رو توی عملیات کشتی یا جلوت مرده میاد جلو چشمت بی خوابی های مداوم بی اعتمادی ، توی خیابون راه میری از اجتماع مردم نمیترسی اون بخشی از ذهنت که مربوط به دنبال کردن و احساس پیدا کردن به جنس مخالفه غیرفعال شده ، توی شهر هیچی رو جدی نمیگیری چون میدونی الان یه ربات بی احساسی که اگه بخوای میتونی گردن هرکسو خواستی خورد کنی ، زمانی که ۲ سال زجرت دادن تا یه تکاور بشی کماندو بشی و آماده عملیات بشی همه ی احساس و نیاز هاتو کشته ، ترجیح میدی همه جا تنهایی بری و زندگیت از خودت نیست عادت کردی بهت بگن چیکار کن تا بکنی.
سرباز بکش ، سرباز برو ، سرباز بیا ، هیچوقت نمیتونی زندگی خودتو داشته باشی عاشقم نمیشی چون نیستی که بشی و اگرم بشی اعتماد نداری چون یه سری جاهایی بودی که ذات واقعی انسانیت رو دیدی و خیلی آگاهی.
عمر چندانی هم نداری احتمالا توی یه عملیات در اوج جوانی و ناکامی شهید میشی چهارتا تکاور تابوتت رو حمل میکنن و با احترام نظامی خاکت میکنن ، فراموش میشوی گویی هیچگاه نبوده ای ، در صورتی اگه دنیا جای درستی بود تو باید جزع اون دسته هایی بودی که هیچوقت نباید فراموشت بکنن.

تو میتونستی زندگی کنی ، تو میتونستی بچه داشته باشی تو میتونستی عاشق شی و یه کار ساده داشته باشی ولی هیچکدوم رو نخواستی و تعصب وطنت رو کشیدی اون آموزشی ها تموم شد روی سرت یه کلاه کج گذاشتن و تو تبدیل به یه ماشین جنگی حرفه ای شدی تا فقط بجنگی و فقط و فقط بجنگی دیگه اجازه نداشتی چیزیو تجربه کنی،
همه ی اینارو به جون خریدی جوان ناکام تا با خونت حکومت ها و سیاست مداران و مردم به راحتی زندگی کنن بدون دیدن و فهمیدن یه سری صحنه ها.
نه لزوما ایران تمام دنیا نقطه به نقطه ی مرز های دنیا ایران و جهان با خون سرباز ها استوار شده.🖤

یه مشت قضاوت کننده و دخالت گرید!
خاصیت دیگه ای ندارید؛البته گوه خورهم هستید.

‌new messages +4 بقیه <‌ Typing تو

درواقع،همتون فقط حرفید!