Zulmatga shovqinli singib ketaman. Makonim o'sha yer menimcha.

Charchadim, aytaymi nimadan? Halovatni yo'qotgandekman. Hamma joy jim-jit, men esa tomirdagi qonim shildirashigacha eshityapman. Tinchligimni yo'qotdim.

Yostiq. Bitmagan she'ring. Mashinalar ovozi. Tun xayollariga oqlik qo'shganing sari tun o'zidan qoramtir xotira tashlayveradi. Qoralik qoplangan xayollar bilan o'zingni afsuslantirish sening tavqi la'nating bo'lsa kerak. Mayda ta'sirlar bilan o'ralashishni bas qilishing kerak.

Mani kutsa yaydoq dala, yer kutar...

- @ch_k_t

Siz ham ko'chada maktabga ketayotgan yoki maktabga qaytayotgan kichik sinflar orasidan o'zingizni topganmisiz?

- @ch_k_t

Esladim: shu kanal eshitadigan qo'shiqlarim bir joyda to'planib turishi uchun ochilgan edi...

- @ch_k_t

Muhammad Yusuf

Bugun 26-aprel Muhammad Yusuf tavallud topgan kun. Sanaga qarab, ortga 10 yil qaytgim keldi...

Bundan roppa-rosa 10yil avval, 2024-yilda maktabimiz bilan ijodiy safarga Marhamatga borgandik. Muhammad Yusuf qabri ziyoratiga... Avtobus Marhamat tomon yo'lga chiqarkan, yo'llar, atrof odamni juda tinchlantiradigan, terak-u, terak gullari, betartib tezlik bilan oqayotgan kanallar. Raqamli ko'priklar, hidli chang... Balandlik...

She'rlarga umuman qiziqmasdim. Ammo "Lolaqizg'aldoq"ni hamma bilardi. Qiziqqan, qiziqmagan ham. Hozir ham menimcha shunday. Marhamat tomon yo'lingiz tushsa, bu yerda shoir bo'lmaslik gunoh degan xayolga kelishingiz aniq. Tabiat esa... shunchaki shoirlar yashashi uchun yaralgandek.

6-sinf edim. Avtobusda maktabdagi a'lochilar. Bezorilar bormagan. O'yin yo'q, kulgu yo'q faqat ilmiy, ziyorat. Menimcha endi tushundim, qanday sayohat bo'lganini...

Avvaliga uyiga, uy muzeyi u payt bormidi yoki yo'q, esimda ham yo'q, rosti. Qarindoshlaridan ko'rganimiz ham elas-elas esimda. Uyidan keyin qabri tomon yo'lga chiqqandik. Ustozimiz sharfini boshi uzra tashlab, butun "delegatsiya" uchun kuyunib duo qilganini ham o'shanda anglamagan ekanman, men ahmoq. O'zimni 6-sinfligimdan yana nimani kutay, hayronman...

Negadir meni bir narsa chindan o'yga solgan. Shu esimda. Hamma qabristonni tark etish uchun ortga yo'lga chiqqan, avtobus tomon. Oxirida qolishni yaxshi ko'rardim, har doim. Qabr oldida yolg'iz turibman-u, hech nimani his qilmagan ekanman. Pul sanash uchun ko'rsatiladigan "jest" borku, shu uch barmoqda qabridagi tuproqni ishqalab, vafot etgan yiliga uzooooq tikilib qolganman...

2001... Men tug'ilgan yilda vafot etgani meni haligacha o'ylashga majbur qiladi. Dunyoni muvozanatli "barter" bilan zarra ishi yo'q. Men buni 10yil o'tib ham, o'shanda ham tushunganman. Takrori yo'qlar allaqachon oramizda yo'q.

Men faqat bir inson uchun, 1000kishilik qabristonga kirib, undan shunday chiqqanimizni o'ylaganman qaytishda... Keyin keyin qarasam qabrlar "surilarkan". "No name" bo'lsang, shunchaki yoningga kimdir ko'milarkan, yoki ustingga... Lekin o'shanda dunyodagi jami men tug'ilgan yilda vafot etganlarni qay birini o'rniga qolishimga(yoki kelganimga) qiziqqanman.

Qachondir ilohiy yuqtirilgan imkoniyatlarimiz haqida so'ralarmiz, hammamiz. Hammamiz o'zgachamiz axir. Muhammad Yusuf qabridan olgan o'sha uch barmog'imga tekkan tuproq meni she'riyatga boshlab kelgan menimcha... O'shanda shunday bo'lishini bilganimda butun ikki qo'llarimga... Ha, mayli. Ammo she'riyatdaman deb katta gapirmay, lekin oddiy o'quvchi emasman menimcha. She'riyatning eng o'rtacha havaskoriman.

Bugun ham, bizdan keyin ham balki eslanadiganlar bisyordir. Hozirgi shoirlar haqida ham 60-70yildan keyin men kabi o'quvchi o'z makonida nimadir bitar, kuyunib, sog'inib eslar. Qabrlar ziyorati davom etar. Shundek inson yotibdi, deb tuprog'ini qo'liga surtib ko'rar yana kimdir. Lekin boshqa Muhammad Yusuf bo'lmaydi.

Erish tuyilmasin tuproq haqida aytganlarim, men she'r yozishimni umuman hozirgacha tasavvurimga sig'dirolmayman. Ammo men umuman tayyorlanmasdan, o'qimasdan, she'r yozish qoidalarini bilmasdan yozganman hamma she'rimni. Ichimga quyilgan har safar she'rlar, men ularni qog'ozga to'kkanman. Zerikkanimdandir, sog'inganimdandir, sevganimdandir, nafratimdandir, ichimga quyilganini to'kkanman. She'rlarga xiyonatlarim bordir balki. Bu endi faqat o'ziga ayon. Yozadiganlar esa qalbiga quyilmani juda yaxshi biladilar.

Men esa chala xotiralarimni yozib qo'yishni maqsad qildim xolos. Endi anglaganimda Marhamatga qayta yo'lim tushishini qiziq kutyapman. Yolg'iz o'zim, o'sha qabrga, o'sha tuproq uchun albatta qayta boraman. Balki o'sha nuqta boshlanish bo'lsa, yakun ham o'sha nuqtadadir...

Shu yergacha o'qibsiz sizga alohida rahmat. Bu eslatmalar o'zimda tursin, o'zim uchun. Xayollaringga savollar berganim uchun uzr. Hammaga rahmat.

© #BI14

- @ch_k_t

Ichimni sidirib chiqsam bir she'r chiqmaydi. Nega yozyapman? Nega o'zimni qiynayapman? Nahotki bori shu bo'lsa. Tan olishga tan olaman, ammo hozirmi?

- @ch_k_t

Jin ursin, yozadigan odamga "buguncha yozma, ertaga yozasan, o'zingni qiynama" degan jumlalarni takror aytib turadigan bir inson kerak. © #BI14 - @ch_k_t

Sen bilan farqimizni aytaymi? Sen hech qachon samimiy emassan. Ayniqsa yutqazganda. Men yutqaziqlarga ham samimiyman. Yutqazishni bilaman.

Aslida har doim yutadigan qo'rqinchili emas, yutqazishni bilgan ko'proq qo'rqinchli bo'ladi.

Yutqazishni bilsang har doim omon qolasan. Eng kamida... Yutavergan oxiri yutqazadi, qanday yutqazishni bilmaydi o'shanda. Sarosima.

Yoki sen umuman yutqazmaydigan kimdirni taniysanmi?

Yutqazishni o'rgan! G'alaba nisbiy tushuncha.

Keyin burga bilan ham, qush pati bilan ham kurashaverma.

- @ch_k_t