دیار بیلتونه

دژونـده دی بیزارڪړم دیاربــــیلتونه
اخ څه دی راوکړه ورک سی خپګونه

همیش راته راځی پرسترګو ژړیدل
هیڅ نه لرم اوس په خوله خندل
فیکر ڪوم چی زه سومه مجنونه

جــــودایی ڪړم دزړه په درداخته
نــــورنو زماڅـــه لاس واخـل غمه
عمر می ټــول تیرسو ستا په لټونه

خدای دی می درولی ســتاوخواته
چـــی پـــوره مـی سـی دزړه ارمانه
پتنګ ســوی یــم نــــور له ژوندونه

شــپه ڪړم په ویـــښه ترســـــهاره
خــــــوب می نه وړی یم نا قــــراره
همیش ناســــت یم ســــرپه زنګونه

حـــــذیفه ســـومه پـــرزړګی بیماره
ســــــــتا یو ددیدن غــــــواړمه یاره
دحذیفه بادغیــسوال ډیر دزړدردونه

حذیفه بادغیسوال

زړه مــــی بیادردونیولی هیڅ نه قراریږی
هـــــغه بـــــــی وفانن بیا  راته یادیـــــږی

زَڪوښښ ڪوم چـــــــی هیرڪړمه نــور
خوزړګی دی څه وکړم لاهم زړه ته دریږی

نورمی دځان سره دغه سمه فیسله ڪړی
که څه هم  تردغه می  لاډیر زړګی ژړیږی

دامی ښه دافرهار فرهارزړکی ته تیره کړی
چــــــی هرڅه یه ونازوی لاهم نه خپلیږی

چــی ماښام وی  تورشپه وی اویوازی یم
بــــس ددنیا غــ  مونه ټول پــرما اوریږی

خپه یم خوپه دی باندی د تیروخت یاره
چی ســـتایادونه ولی زماڅه نه ورګیږی

حـذیفه د درد سره له کیایمه هـــمیش
زړه می ناقراره دی بیحده ډیر دردیږی

حذیفه بادغیسوال

امن امن دی خـــــوښی ده هـــــرخوا
وطن ڪی خــــــوشحالی ده هــرخوا
ورک کفری یارغل سول ده  وطـن مو
اوس افغانستان کی ازادی ده هرخوا

ځانـونه یه قربان کړه ځوانانو پروطن
اســـــتشهادی ملګری وه والله ته ژمن
راته فاتی یه یـــتیمان  ماشـــومان دی
ساتنه بی ڪوو خپلواکی ده هـــرخوا

اخـــتره خوښـــی راوړه ترکلی اوکور
هیواد مـــواوس خلاسوی دهر پیغور
اخـــتره غــــمجن زړونه کــړه پُــخـلا
دمسلمانو هیوادُ سردوستی ده هرخوا

افــغانستان اوس ټــوله دی ســمسور
نـــسته ژړا ګانی پـــر هـــیڅ کــــــور
خدای دی تل دغی اباد لری وطن مو
هره فیسله مــوپرکازی ده هرخــــوا

دادحق مودافیعین دی خدای ښادلری
کړی ساتنه دوطن خدای دی ابادلری
زه حذیفه بادغیسوال یمه خوشحاله
چـــی ګورم ورور ولــی ده هـــرخوا

حذیفه بادغیسوال

زړه می بیادردونیولی هیڅ نه قراریږی
هـــــغه بـــــــی وفانن بیا راته یادیږی

حـذیفه د درد سره له کیایمه هـــمیش
زړه می ناقراره دی بیحده ډیر دردیږی

حذیفه بادغیسوال

هره ورځ زما پر سترگو توره شپه وی
یو نامـــرده زړه تنگون زمـا میلمه وی

ځنگیدلی قـــــدمونه چی څوک اخلی
پـسی شــاته شــاته گورم که هغه وي

حذیفه بادغیسوال

شپه می تیره ڪړه پژړادجانان غمه
ڪړم شپڪیری بیاپه رړادجانان غمه

زه چی ټوله شپه ژړیڪم ترسهاره
زړمی تل ڪوی فریاداوبیڪادجانان غمه

زړمی بل رڪم خوږیږی چی دردیږی
نه فــوهــیـږم ده  اشنا دجانان غـمـه

هیڅ می دزړه دارام ڪیدو درملنه نسته
ته ولی تایی ڪوی زما دجانان غمه

ورز تربلی می دزړه خپڪون ډیریږی
چی یم ناست په درزا دجانان خمه

زَحذیفه چی خپل دمات زړڪی ټپونه ڪنټم
ڪومڪ ولی نه ڪوی بی وفا دجانان غمه

حذیفه بادغیسوال

دلایف مشاعرې لینګ دی ځانونه مو وصل کړئ?