« آن زمان، فکر می‌کردم که دنیا از من ربوده شده‌ و من رها شده‌ام تا در پرتگاهی سقوط کنم. این آنطور نیست. قلب من قبلا شکسته‌است و یک شب، تکه‌های آن را بهم نمی‌چسباند. این زخم تازه نیست، این درد ناآشنا نیست.»

_ویکتوریا اویارد / کتاب: طوفان جنگ.

« با وجود چنین جهنمی در قلبت و در ذهنت، چطور می‌توانی زندگی کنی؟ چطور می‌توانی عشق بورزی؟»
فئودور داستایوفسکی /کتاب: برادران کارامازوف، ۱۸۸۰.

گفت؛ بگو کجات درد می‌کنه تا بوسش کنم خوب بشه.

«کسی ما را نجات نمی دهد جز خود ما، نه کسی
می‌تواند و نه کسی مجاز به این کار است.»

-کتاب: دلایلی برای زنده ماندن/ مت هیگ.