Hz.Yusuf (as), kendisine Allah’ın rızasına aykırı olan çirkin bir işi teklif eden ve olumlu yanıt vermesi için bütün hile ve tuzaklarıyla onu zorlayan Aziz’in karısına sert bir şekilde karşı çıkmış ve “Ey Rabbim! Zindan bana, bunların beni dâvet ettiği şeyden daha sevimlidir. Onların tuzaklarını benden uzaklaştırmazsan, onlara meyleder ve cahillerden olurum” demiştir. İlahi rızaya aykırı olan bu çirkin işten kurtulmak için zindana razı olmuş ve on iki sene zindanda kalmıştır. Daha peygamber olmadan böyle bir tavır ortaya koyan Hz.Yusuf (as)’ın peygamber olduktan sonra bundan çok daha çirkin olan şirk düzenine teslim olduğunu ve ilahi rızaya aykırı olarak Firavun’un kanunlarını uyguladığını iddia etmek ne büyük bir iftiradır! Bu iftira, hiç şüphe yok ki Azizin karısının iftirasından çok daha iğrenç ve çok daha büyüktür.

Mahmut Varhan Hoca

Ulûhiyyetin en bariz özelliği emretmek ve yasaklamak yani yasama hakkına sahip olmak iken; kulluğun en temel özelliği de emredilenleri yapmak ve yasaklanan şeylerden kaçınmaktır. Buna göre yasama hakkını Allah’tan başkalarına veren kimse, helal ve haramları belirleme yetkisine insanların sahip olduğunu kabul eden kimse, bu yetkiye sahip kabul ettiği insanlara kulluk etmiş ve onları ilah edinmiş olur.

Mahmut Varhan Hoca

Dünya ve ahirette iflas etmek istemeyen birisi tekfir etmede cesaretli davranmasın.

Tarık Ebu Abdullah Hoca

İmanın sıhhat şartı tekfir değil, inkârdır. Mutlak surette farz-u ayn olan tekfirin manası inkârdır. İmanın sıhhati için kişide aranan vasıf inkardır, tekfir değil.

Tarık Ebu Abdullah Hoca

“Bir vacibin kendisi ile tamamlandığı her şey vaciptir.”

Şeyh Abdullah Azzam Rahimehullah

Bu gün Tevhid vecibesi Ahlâk ile tamamlanıyorsa Ahlâk’ta bir vecibedir. Zîra ahlaksız bir Tevhid Ehli Müslüman düşünülemez.

İmam Ebu Yusuf, İmam Muhammed ve nice Hanefi kadıları “Kur’an mahluklar” diyen Cehmilerin ve Rafızilerin arkasında namaz kılmayı caiz görmemişlerdir.

Acaba tağutu reddetmeyen, hiç durmadan onları meşrulaştırıp öven, bu namaz kıldırma memurlarını görselerdi ne derlerdi?

• Kendisine haksızlık yapılmış, zulmedilmiş bir kimsenin, hakkını alabilmek için -çaresizliği dolayısıyla- bu mahkemelere müracaat etmesinin hükmü nedir? Hakkını alabilmek için küfür mahkemelerine başvurması caiz midir, değil midir?

Üstad Mevdûdi, kişinin hakkının kaybolması, bu mahkemelere başvurarak elde etmesinden daha hayırlı olduğunu söylemektedir. Çünkü bu mahkemeler, tağutî sistemin mabedleridir. Sanıyorum ki Üstad Seyyid Kutub da bu mesele hakkında aynı görüştedir. Ancak bu konuda şöyle diyoruz: “Eğer sana zulmedilmiş ve hakkın gasbedilmişse sen de zorda kalarak hakkını kurtarmak için bu mahkemelere istemeyerek başvurmuşsan yüce Allah’ın sana günah vermemesini niyaz ederiz. Ama evla olan, hakkını ter etmendir. Şüphesiz hakkının zayi olması, bu mahkemelere sığınmaktan daha faziletli ve evla olandır. Fakat bu mahkemelere müracaat ettiğin takdirde de -Allahu alem- günahkar olmazsın.”