Mən necə güclü oldum.
(və ya Akademiya üçün hesabat)
İnsan güclü doğulmur, amma güclü olmağı seçir və öyrənir. Sizinlə güclü olmaq hekayəmi bölüşmədən əvvəl Kafkanı yad edək. Akademiya üçün hesabat adlı hekayəsində bir meymunun insana çevrilməsini meymunun akademiyaya yazdığı məktub formasında göstərir. Əvvəllər azad yaşayan bu meymun, digər adı ilə Qırmızı Peter, iki güllənin nəticəsində insanların əlinə keçir, qəfəsə düşür və təlimlərə məruz qalır.
Peter deyir ki, özümü insanlara oxşadaraq, onlardan biri imiş kimi göstərərək bu qəfəsdən qurtula bildim, çoxluqda itə bildim. Əvvəlki azadlığım üçün darıxmıram. İnsan olmağa gedən yolda ilk öyrəndiyi şey tüpürmək imiş. Onun tüpürdüyünü görən insanlar buna çox həyəcanla baxırmış. Daha sonra tütün çəkməyi, içki içməyi çətin də olsa öyrənib. Bu meymun insanın öz daxili dünyasını tərk edib, cəmiyyətə uymağa çalışmasını, tənhalıqdan qorxduğu üçün digərlərini yamsılamalı olduğunu göstərir.
Mənim hekayəm də qırmızı Peterin hekayəsindən fərqlənmir. Əvvəllər güclü və zəif fərqini başa düşə bilmirdim. Digər insanları müşahidə etdikcə özümün zəif olduğunu və zəifliyin ayıb bir şey olduğunu gördüm. Bu yolu keçən hamı kimi mən də başqalarını təqlid edərək güclü göründüm. Güclü olmaq kobud olmaq idi, güclü olmaq insanlara aldanmamaq idi, güclü olmaq ilk tanış olduğun hamıya şübhə ilə yanaşmaq idi, güclü olmaq hisslərini insanlardan gizlətmək idi. Hər kəsin güclü və kobud olduğu yerdə zəif olmaq ayıb idi.
Hansısa müdrik insan demişdi ki, kötüklər sərt və güclüdürlər, kiçik fidanlar isə zəif və gücsüz. Kötüklər ölü ağaclardır, fidanlar isə canlıdırlar. Deməli mən ölü olmağı, özümü ölü kimi aparmağı seçmişdim. Güclülərin arasında olmağın gətirdiyi başqa bir çətinlik isə hər an zəif olduğumu başa düşəcəkləri qorxusu idi. Bəlkə də bu qorxu ilə yaşamaq məni güclü edirdi. Etiraf etməliyəm ki, güclü olmağı heç vaxt sevməmişəm, amma artıq gecdir. Bir dəfə ölülərin sırasına girdinsə bir də dirilə bilmirsən. Əvvəl onları yamsılayırdımsa indi onlardan birinə çevrilmişəm. Ölü, amma güclü olmuşam!

#qaralama
@virtual_agac

700 nəfər olmuşuq! ?

Sağlam qidalanma haqqında olan yazımı oxumusunuzmu?
Bəhs etdiyim mövzular:
- Vitaminlər, minerallar
- Su içməyin faydaları
- İntermitent fasting (aralıqlı oruc)
- Şəkərin ziyanları
- insulin müqaviməti və diabet
- Yağlar : Omeqa, doymuş yağlar, trans yağlar, palma yağı, xolestorol

Oxumaq üçün: bit.ly/saglam-qidalanma

@virtual_agac

Bu yazıda sizinlə Jozef Frank tərəfindən yazılan “Dostoyevski — dövrünün yazıçısı” adlı kitabın birinci hissəsindən götürdüyüm qeydləri bölüşürəm. Bu kitab əslində 5 cildlik kitabların biraz yığcamlaşdırılıb, bir kitab halına gətirilmiş formasıdır. Birinci kitab yazıçının uşaqlığından Sibir sürgününə qədər olan həyatından, həyatına təsir edən insanlar və hadisələr haqqında detallı məlumat verir. #kitab

Yazı bir neçə hissədən ibarətdir:
- Uşaqlığı, ailəsi, təhsili və din.
- Hərbi mühəndislik məktəbi, qumar, kasıblıq kompleksi.
- İlk roman, Dostoyevski və onun eqosu.
- Turgenyevin Dostoyevskiyə olan düşmənçiliyi.
- Belinski ilə olan enişli-yoxuşlu dostluq.
- Petraşevski qrupu və həbs olunması.

Yazını oxumaq üçün ➡️ https://bit.ly/dostoyevski-birinci-kitab

Van Qoq-un qarğaları...

Bu qarğalar, onun qəlbindəki qaranlıqları, qorxuları və kədəri simvolizə edir. O, bu qarğaların arasında özünü itmiş və yönsüz hiss edir. Bu yuxu, Van Qoq-un həyatında yaşadığı daxili mübarizələri və onun sənətinə necə təsir etdiyini göstərir.

➡️@virtual_agac

Deyəsən biz həmişə çətin olanın arxasınca gedirik. Çətin olanı arzulamaq daha maraqlıdır və ya arzular, xəyallar həmişə əlçatmaz, çətin olur. Sıradan, əlçatan olanlar isə heç cür marağımızı çəkmir.
?@virtual_agac

Darıxmaq(can sıxıntısı) tənbəlliyin və ya boş adam olmağın göstəricisi deyil. Can sıxıntısı əslində mənasızlıqdan əziyyət çəkməkdir.
Məşğul olmaq üçün mənalı nəsə tapmamaqdır. Vaxt, enerji, diqqət sərf etməyə layiq olanı tapmamaqdır.

➡️@virtual_agac

İtirdiklərimə...İtirdiyi əşyalar üçün yas tutan bir adamın hekayəsinin eşitdikdən sonra qərar verdim ki, mən də itirdiklərimi yad edim. Beləcə bir yazının planına başladım, itirdiyim xəyallar, qorxular, ümidlər və ən əsası insanlar. Elə yazının ortasına çatmamış həvəsimi də itirdim. Parkda gəzərkən böyük bir ağacın altında bir dəqiqəlik sükut ilə hamısını yad etməklə kifayətləndim.
İtirmək həm də nəsə qazanmaqdır, ən pis halda təcrübə. Bir dəfə itirdiyi dişinin boşluğu ilə yaşamağa çalışan bir insanın hekayəsini eşitmişdim. Bu boşluğu itirdiyi insanların həyatında açdığı boşluğa bənzədirdi. Əvvəl heç cür alışa bilmədiyin, narahat edici bir boşluq olsa da zamanla onunla yaşamağı və o boşluğu özünün bir parçası olaraq görməyə başlayırsan. İtirdiyin bir diş belə sənə boşluq qazandırırsa deməli bütün itirdiklərimizə nə isə borcluyuq. Balaca olanda çox şey itiriridik amma onlar da özümüz kimi balaca idilər. İnsan böyüdükcə itirdikləri də böyüyür.
Bu mövzuda insanı kosmik gəmiyə bənzədə bilərik, yolun əvvəlində çox nəhəng olur, amma yuxarı doğru qalxdıqca hər mərhələdə bir parçasını geridə qoyub yoluna davam edir. Ən sonda kosmosa çatanda gəminin özü deyə biləcəyimiz çox kiçik bir parçası qalır. Bəlkə biz də nələrisə itirdikcə geriyə əsl özümüz qalırıq.

İnsanın özünü təhlili, axtarışı heç vaxt bitmir. Öz daxilinə yönələnlər, özünü dərk etməyə çalışanlar kamilləşənlərdir. Özünü unudub başqa yollarda azanlar, itənlər heçnəyin fərqinə varmadan, küləyə qapılmış quru yarpaq kimi yaşayanlardır.

@virtual_agac

Neçə dəfə hər şeyə yenidən başlamaq istəmisən?
Neçə dəfə hər şeyə yenidən başlamısan?
Neçənci yenidən başlamaq sonuncu olacaq?
Neçə dəfə dəftərdə yeni, ağ varaq açacaqsan?
Hər dəfə məğlub olanda, qalib olanda və ya nə edəcəyini bilməyəndə etdiyin şey yenidən başlamaqdır. Hər səhər yuxudan oyanmaq, eyni günə yenidən başlamaqdır.
Həyat özü mübarizədir, atdığın hər addım mübarizədir. Zaman keçdikcə görəcəksən ki, məsələ qalib olmaq vəya uduzmaq deyil. Sonda həmişə qazandığın təcrübə və yanında olan, çiyin-çiyinə səninlə mübarizə aparan insanlar olur.
Gücünü topla, ayağa dur, yeni istiqamət, yeni mübarizə, yeni məqsəd seç, köhnə mübarizə yoldaşının çiyninə söykən, davam et.
Həyata, özünə, mübarizənə yenidən başla.
Mübarizə yoxdursa yaşamağın həyəcanı da yoxdur!

➡️@virtual_agac