Bu gün 21.00-da huzoor appin istifadəçiləri üçün canlı yayımda olacam. Suallarınıza cavab verib birlikdə meditasiya edəcəyik. Gəlin qoşulun 😇

Hər keçən günlə hər şey daha da yaxşılaşır.

Ən böyük günah sevilməyi ummaqdır.

Bədbəxtlik sadəcə fikirdir.

Məndəki mən ilə səndəki mən arasında heç bir fərq yoxdur.

Mən mənə baxır, mən mənlə sevişir, mən mənlə dalaşır.

Hər nədirsə nail olmaq istədiyin, ona öz həyatını verməlisən. Kəsə yol yoxdur.

Əslində biz bir-birimizlə simvollarla danışırıq. İstifadə etdiyimiz dil, sözlər, hərflər hamısı simvollardı, bir növü koddur.

Biz bu şəkildə ətrafımızda olan hər şeyə ad qoyaraq onları simvola çeviririk və bir-birimizlə bu şəkildə simvollarla komunikasiya edirik.

Yəni orijinal şey həqiqətən necədi onu bilmirik, biz bir növü hadisələrin, həyatın simvolik təcrüməsini oxuyuruq.

Ona görə Rumi deyirdi ki, sakitlik tanrının dilidir qalan hər şey ucuz tərcümədi.

Biz həyatı orijinaldan oxumuruq, biz onun tərcüməsini oxuyuruq, həyata zehinlə baxırıq.

Qarşılaşdığımız şeylərin simvolik tərəfini biz zehinlə qavrayırıq amma həmin şeyin psixi mahiyyəti də var.

Zehin onu qavraya bilmir, ona görə də bu psixikamızın şüuraltlı hissəsində həkk olunur.

Şüuraltı isə özünü yuxularımızda biruzə verir. Sən qəribə yuxular görürsən, anlamırsan nə baş verir.

Maraqlısı odur ki, bizim şüuraltımız şüurlu tərəfimizlə kommunikasiya edəndə o da simvollardan istifadə edir.

Məsələn yuxuda çay içdiyini görürsənsə bu sözün əsl mənasında çay içmək mənasına gəlmir, tamam başqa bir şeyə işarə edir.

Fərqindəlik və şüurlu baxış, ya da Şopenhauerin dediyi saf persepsiya, ya da Husserlin fenomenologiyası bizə simvolların ötəsinə keçməyə imkan verir.

Bu bizə imkan verir ki, şərh etmədən, simvolların arxasındakı mahiyyəti qavraya bilək.

Bilək ki, günəş əslində nədir. Onun ancaq sözünü, simvolunu yox, onun arxasındakı mahiyyəti dərk edək, hansı ki, hal-hazırda bilinməyəndir.