من چند روزی بیش نیست که تورا از دست داده‌ام ، به ماه یا سال نمیکشد؛ من در ناباوری نبودنت بسر میبرم، تو در جوهرم پاینده‌ای، در هر واژه، در هر بیت، در هر اشک و در تمام نفسهایم؛
بیش از این نتوان حریفِ دا‌غِ حرمان زیستن
یا مرا از خود ببر آنجا که هستی یا بیا

Keşke sen ben olsan; seni sevmenin ne kadar zor olduğunu anlasan. Keşke ben sen olsam; bu kadar sevilmenin tadını çıkarsam.

Fuck your feelings;
Do it anyway.

تن نیست آدمی
‏عدد است
‏کم‌ می‌شود
‏هر روز...

شب هزار چشم دارد، 
و روز تنها یکی 
اما نور دنیای روشن می‌میرد 
با غروب خورشید

ذهن هزار چشم دارد،
و قلب تنها یکی
اما نور یک عمر می‌میرد، 
زمانی که عشق به پایان می‌رسد...

خیال می‌کنی
آواز خواندنم
از شادی‌ست؟
من
قناریِ کوچکی هستم
می‌میرم
اگر برایت آواز نخوانم.

من برای رفع تنهایی عاشقت نشدم؛
من هیچگاه احساس تنهایی نکردم، کماکان تنها بودم اما احساس تنهایی نکردم؛
من در دنیای خویش در آرامش بودم، در بازوان انزوا آرمیده بودم.
سپس تو آمدی...
همچون شهابی در دل سیاهی شبهایم،
حضورت بیش از یک جرقه بود
حضور تو، انفجاری بود که تمام بودنم را نور داد.
اما همچون شهاب،
تو نیز نوری گذرا بودی،
بانوی اقبال به من عمق باهم بودن را نشان داد و سپس بیرحمانه از من ستاند.

چرا بعد از اینکه نتیجه دفن شدن دانه گیاهان را دیدیم، مردگانمان را هم دفن کردیم؟

همچو نی می‌نالم از سودای دل
آتشی در سینه دارم جای دل

من که با هر داغ پیدا ساختم
سوختم از داغ ناپیدای دل

همچو موجم یک نفس آرام نیست
بس که طوفان‌زا بود دریای دل

دل اگر از من گریزد وای من
غم اگر از دل گریزد وای دل

ما ز رسوایی بلندآوازه‌ایم
نامور شد هرکه شد رسوای دل

خانه مور است و منزلگاه بوم
آسمان با همت والای دل

گنج منعم خرمن سیم و زر است
گنج عاشق گوهر یکتای دل

در میان اشک نومیدی رهی
خندم از امیدواری‌های دل

Wear backless dresses and let me adore you 👑✨