Құс қанатына сүйенеді.
Адам – жанҰЯсына.

Төрт жігіт Рамазан айының алғашқы күндерін де бір қарияның көзден таса жерде тамақтанып отырғанын көреді.
Кейін жанына жақындап:
-Ата! Сіз ораза ұстайсыз ба? - деп сұрады.
- Мен ораза ұстаймын. Мен жай ғана су ішемін және ас жеймін - дейді.
Жас жігіттер күлді де,
- Сіз мұнымен не айтқыңыз келді? - дейді.
Ата былай деп жауап берді:
Өсек айтпаймын, ешкімге менсінбейтін кейіп танытпаймын, ешкімге күлмеймін, ант бермеймін, ешкімге жамандық жасамаймын, Алла Тағаланы еске аламын, ешкімнің мүлкіне қызғанышпен қарамаймын, жалпы айтқан да, барлық нәрседен «тиыламын» Бірақ... өкінішке орай, асқазаным ауыратын болғандықтан, ауыз бекіте алмаймын - дейді.
Сосын жігіттерден сұрады:
-Балалар, сендер де ораза ұстадыңдар ма?
Жігіттер бастарын төмен түсірді. Содан, олардың бірі ұялып жауап берді:
- Жоқ, біз жәй тамақ ішпейміз.

Бір африкалық тайпаның қызықты әдет-ғұрыптары бар екен. Егер, бір тайпадан біреу жамандық жасаса, оны елді мекеннің ортасына әкеліп, айналасын қалың жұртшылықпен қоршап алады да, екі күн бойы оның барлық жақсылықтарын еске алып, рахметін айтады. Олар әр адам дүниеге жақсылықпен келеді деп сенеді. Барлығы сүйіспеншілік, бақыт, тыныштық, қауіпсіздікті қалайды. Бірақ кейде адам осы құндылықтарға жету жолында қателесіп жатады. Тайпа бұл қателіктерді сигнал, көмекке шақыру ретінде көреді екен. Олар құлаған адамды көтеру үшін күш біріктіреді, оған өзінің негізгі шынайы болмысын қалпына келтіруге көмектеседі және оның шын мәнінде кім екенін еске салады десті..

/қызық әрі таңқаларлық иә?

Егер сені жақсы көрсе, сені міндетті түрде күтеді. Алыс жолдан, мектептен, депрессиядан, іссапардан, басқа қаладан, мейлі кез келген жерден. Шынында да, маған сен. Егер сені жақсы көрсе, сені күтеді.

- Ана

Кейде, сондай адамдар болады екен. Кездескен кезде сағаттап сөйлесуге барсың. Мейлі, кез келген нәрсе туралы. Бір ерекшелігі бір-бірлеріңнен жалықпайсыңдар - бәрі сендерге жеткіліксіз көрінеді. Қандай тақырыпты талқыға салсаңдар да - кітап, дүние, табиғат, сөз…Кездесулерде, әңгімелесулерде өзгелер армандамаған жан жылуы пен рухани жақындық болатындай…

Менің бақшама келгенде сыпайы бол. Мен қызғылт гүлдерді жақсы көремін, егер сен ақ гүлдерді ұнатсаң, оларды бақшаңда өсір. Ағаштарымды кеспе, гүлзарларымды таптама. Өз бақшаңды күт. Жасыл желкеннен емен, тұқымнан гүл өсіре алмағаның үшін мен кінәлі емеспін. Кемшіліктерді менің жетістіктерімнен емес, ойларыңнан ізде. Өзгенің бақшасын қызғанышпен таптап жүргенде, өз жеріңді шөп басып жатыр.

Сөздің төркінін әркім өзінше түсінеді.

Жүректе Аллаға ұмтылудан басқа ештеңе түзете алмайтын біркелкілік бар. Және оның ішінде жалғыздық сезімі бар, оны жалғыздық сәттерінде Аллаға жақын болу сезімінен басқа ешнәрсе жоя алмайды. Оның бойында мұң бар, оны тану қуанышынан және оған деген шынайылықтан басқа ешнәрсе жоя алмайды. Оның бойында тыныштық бар, оны оған шоғырланудан басқа ештеңе жоя алмайды.

Соңғы кездері адамдарға қарап, оның басынан не өтті, не мазалайды деп ойлаймын. Онымен сөйлесу және оның жолы, қай бағытпен жүріп бара жатқаны, немесе жүріп келгені туралы есту қызықты болуы мүмкін.

Бұл өте қызық, ол достарының ортасында кеш бойы отырып күлімдеген жүзбен отыратын сияқты, содан кейін сен онымен жалғыз отырып, оның осы уақыт бойы бір нәрсе туралы қалай ойлағанын, және сонымен қатар, бірақ оны жиі көрсетпеуге тырысқаны туралы естисің.

Маған сондай-ақ адамдар өздерінің ауыртпалықтары туралы, ұзақ уақыт бойы бір нәрсені қалайтыны және ақыры оған қол жеткізгені туралы айтатын әңгімелер ұнайды. Олар өмірінің осы бөлігін сондай ынтамен айтады. Бұл әңгімелердің мұндай адамдар үшін өзіндік уәжі, мақтанышы бар.

Айту мен сөйлеу бір нәрсе емес. Адам қанша қаласа сонша сөйлей алады, шексіз сөйлей алады, бірақ бәрібір ештеңе айта алмауы мүмкін. Екіншісі, керісінше, үндемейді, ол сөйлемейді, бірақ ол сөйлемейтінімен, ол көп нәрсені айта алуы мүмкін.

Бала кезде бақыт оқуды жақсы аяқтап диплом алуда, тұрмыс құруда, мансапта жүргенде дейтін. Бірақ олар бақыт - жақын адамдармен әңгімелесуде, ұзақ серуендерде, сүйікті кітаптарды оқуда, бір шыны кофе үстіндегі бейжай отырыстарда, дәмді тағамда, жақындарыңның құшаағында, жаңа жерлерде, күлімдеуде және біз жиі елемеуге болады деген барлық нәрселерде екендігін айтпаған екен.. Бастысы, біз өзіміз оған көз жеткізіп, түсіне алдық. Міне, тағы бір бақыт.