جناب عطار می‌گوید
آن‌جا که دلت آرام گرفت
مقصد است
کجایی پس؟
که دلم جز با تو
آرام نمی‌شود...

#معصومه_کریمی

#با_او_۳۶۵روز
#روز_صد‌وچهلم

دلبر جان!
قهر نکن
رو مگردان
مگر چقدر هستیم
مگر چقدر می‌توانیم کنار هم باشیم
جبهه نگیر
بهار که همیشگی نیست
سردی پاییز و زمستانش را چاره کن
شکوفه‌های عشق
همیشه که باقی نمی‌ماند
نگذار این دوری
این نبودنت
ریشه احساس را بخشکاند
تلخ که هست
اما تو آن‌قدر شیرینی در دلم
که دست رد بر سینهٔ تمام تلخی‌ها می‌زنم
بهار عشق را پاییز نکن
بگذار جاودانه شویم
بگذار در سردترین زمان
من و تو سبز بمانیم
ریشه‌دار و اصیل
که به بادهای بی‌خودی
چون بید نمی‌لرزند...

#معصومه_کریمی

#حوالی‌_این‌_روز‌هایم محبوبم! اگر روزی فرا برسد که تعریف مرا از آرامش بخواهند بی تردید بدون مکث بدون شک خواهم گفت وجود تو... #معصومه_کریمی

#با_او_۳۶۵روز
#روز_صد‌وسی‌و‌سوم

تو کدام ساحل پشت پنجره‌ای
که با تماشا کردنش
آرامش را سر می‌کشم و
در اعماق عشق غرق می‌شوم...

#معصومه_کریمی

#دوبیتی

بسوزد قلب من از این جدایی
بگو غافل زمن هر دم چرایی
نمی‌فهمم مگر عاشق چنین است
که هر دم بشکند عهد و وفایی

#معصومه_کریمی

#دوبیتی

هوای عشق من در سر نداری
مرا یک ذره هم باور نداری
چه خواهی بشنوی تا که بگویم؟!
چرا رفتار یک کافر نداری

#معصومه_کریمی

#سفر_نویس

دقیقا شدیم آدمی که در اتاقی تاریک، دلش به نورِ خیره شمع، بر روی تاقچه خوش بود که آن هم بعد از چند ساعت خاموش شده باشد. در تاریکی راه را گم کردیم و معلق در اتاق جهان ایستاده‌ایم. یکی از برنامه‌هایم بعد از آمدن به کشور، خواندن پروتیز دندان بود. که بعد از شنیدن خبر بسته شدن بخش طبی برای زنان، آخرین نخ بادبادک آرزو‌هایم از دستم به خطا رفت. انگار آب سردی بر دلم ریختند. اما پوزخندی زدم و از همان اول آیه را خوانده بودم؛ معلوم بود آخرش به کجا می‌رسد. اما بازهم با وجود آن، امیدی در دلم بود. برای رسیدن به آن‌جا که رویایم بود. نه تنها من، هزاران دختر دیگر...
آه!
زن، زن، زن
دختر
چه واژه‌ای!
تلخ است برای گفتن
با چه طعمِ شیرینی باید نوشیده شود؟!
آه!
از این کلمه
از این موجود
از این سرنوشت
از مهد که حقیر است
تا قدم قدم که می‌فهمد دختر است
و چون دختر است باید
دوست‌ داشتن‌هایش را با خودش به گور ببرد
تا می‌فهمد که کسی
با چماقی با کمربندی، نه دور نرو
با سخنی با سخت نگاهی به باد کتکش می‌گیرد
تا به گورش می‌گذارند...
آه!
با این تظاهر مسلمانی، تو چه می‌کشی دختر؟!
مدعی مسلمانی می‌کنند و قربان حرف‌های پیامبرشان می‌روند
اما نمی‌دانند که همان پیامبر
کمتر از گل به دخترش نمی‌گفت و دست‌هایش را می‌بوسید و برای او از جا به احترام می‌ایستاد.
می‌ترسم از آن روزی که نفس نیز حرام شود
و بگویند نفس نکش
سیاه‌سر هستی
زن استی
هوا هوای نامحرمان است...

#معصومه_کریمی

#با_او_۳۶۵روز
#روز_صد‌وبیست‌و‌ششم

از حضورت در دل دنیا قیامت است
و پرندگان در آسمان‌ها در هیاهو
با چشم‌هایت می‌توان
پله پله تا آفتاب رسید و
در اعماق بی‌انتهای عشق غرق شد
چشم‌هایت را از من دریغ نکن
نگذار در پستوی جهان
خوراک موریانه‌های هوس شوم...

#معصومه_کریمی

#با_او_۳۶۵روز
#روز_صد‌وبیست‌و‌پنجم

به این اکتفا نکن
که من تو را فقط بخاطر عشق می‌خواهم
عشق را می‌دانی که می‌رود و می‌آید
خودت نخواهی
روزگار مجبورت می‌کند
اما من آن زنجیری که مرا به تو محکم بسته است را می‌گویم
نمی‌فهمم چطور مرا به تو بند کرده است؟!
من این زنجیر را می‌گویم
که هرگز نمی‌گسلد...

#معصومه_کریمی

#با_او_۳۶۵روز
#روز_صد‌وبیستم

گفت: خوبی؟
گفتم: خوبم! تو حالت خوب است، خوشحالی؟
گفت: از خوشحالی تو بسیار خوبم!
نمی‌داند که خوبی من از بودن با خود اوست
نمی‌داند دوست داشتن اوست که
مرا این‌طور خوب نگه داشته است...

#معصومه_کریمی