”وقتی بحث احساسات درمیون باشه، اون ترجیح میده راه فرار رو پیش بگیره. نمی‌دونه چطور با درد یا احساساتش کنار بیاد، نمیدونه چجوری از کلمات برای ابرازشون استفادت کنه، اون ممکنه ناپدید بشه و بره تو لاک خودش قایم بشه یا اینکه یه گوشه بشینه و درد کشیدن قلبش رو نگاه کنه و زیر بار فشار نفس کم بیاره .“

به طرز عجیبی نت نداشتن و دور بودن از سوشال مدیا (خودم نمیخرم) و زندگی تو همون لحظه ای که هستم خیلی برام لذت بخشه

“بهت خوش گذشت؟ از کجا بفهمم وقتایی که باهم وقت میگذرونیم داره بهت خوش میگذره و معذب نیستی؟”

عاااام~.. اگه اصلا باهم عکس نداریم پس اره

بمونه اینجا چون الان شدت عشق و امید به زندگیم هزار از صد عه اصلا:(

عاشق وقتاییم که مثل دیشب اصلا وقت نداشته باشم دو روز کامل گوشیمو چک کنم یا حتی عکس بگیرم در حدی که حتی به ۱۰ تا هم نرسه و در “حال ترین” حالت ممکن زندگی کنم و ذهنم هیچ جای دیگه کشیده نمیشه و فقط همون لحظه مهمه نه حتی چند دقیقه قبل یا بعد
عاشق این خستگی پر انرژی بعد از جشنی ام که همه کاراشو خودمون انجام دادیم
عاشق شبایی ام که از خستگی عملا غش میکنم و کلی میخوابم
عاشق لبخند و خوشحالی دوستامم عاشق این به پوچی رسیدن بعد از یه دور همی صمیمانم عاشق خیاری خوابیدن کنار دوستامم ..
دیگه اینقدر عاشق همه چیزم که عاشق زندگیم😭

چیزی که توش استادم؟ فرار کردن از مشکلات👍🏻

حالا من موندم و اشکام و تصمیمی که نمیتونم بگیرمش

.