کِی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد
یک نکته از این معنی گفتیم و همین باشد
از لعلِ تو گر یابم انگشتریِ زنهار
صد مُلکِ سلیمانم در زیرِ نگین باشد
غمناک نباید بود از طعنِ حسود ای دل
شاید که چو وابینی خیرِ تو در این باشد
هر کاو نَکُنَد فهمی زین کِلکِ خیال‌انگیز
نقشش به حرام ار خود صورتگر چین باشد
جامِ می و خونِ دل هر یک به کسی دادند
در دایرهٔ قسمت اوضاع چنین باشد
در کارِ گلاب و گل حکمِ ازلی این بود
کاین شاهدِ بازاری وان پرده‌نشین باشد
آن نیست که حافظ را رندی بِشُد از خاطر
کـ‌این سابقهٔ پیشین تا روزِ پَسین باشد
/حافظ

دردی بالاتر از انکار درد و رنج نیست

کنکور که مهم نیست...
کنکور اردیبهشت که الکیه اصل تیره...
دستت درد میکنه؟ این که چیزی نیست من پام درد میکنه
و صدها مورد اینچنینی

ولی هیچ چیز کثیف‌تر از خیانت نمیتونه باشه

عمیقا به این رسیدم که زندگی اکثرا ادما یه نقاشی هست که هیچ رنگی نداره بعضی ادما تا ابد بی رنگ‌ میمونن بعضی ها هم‌ یعنی کسی میاد بالای سر نقاشی شون و رنگ میکنه فقط این‌ وسط ممکنه قهوه‌ای کنه یا پر از رنگ های مختلف

عمیقا به این رسیدم که زندگی اکثرا ادما یه نقاشی هست که هیچ رنگی نداره
بعضی ادما تا ابد بی رنگ‌ میمونن
بعضی ها هم‌ یعنی کسی میاد بالای سر نقاشی شون و رنگ میکنه
فقط این‌ وسط ممکنه قهوه‌ای کنه یا پر از رنگ های مختلف

زمانی که از آغوشِ او مانند مهی که از دامنِ کوهسار به‌طرف دشت سرازیر شود جدا می‌شدی، سودای تنهایی به گوشه‌های گمشده و خاموشیِ صحرا می‌کشاندت. تو از این تنهایی چه می‌خواستی؟ می‌خواستی به عشق‌ت عظمت و نشاط بدهی؟ آه یکُلیا، مگر عشق تو عظمت نداشت؟

یَکُلیا و تنهایی او
تقی مدرّسی

کاش میشد زندگی رو نگه داشت
رفت یه مدت زندگی کرد
باز برگشت همینجا